Eugeniusz Buczak
Eugeniusz Buczak | |||
dziennikarz, historyk | |||
| |||
Data urodzenia | 13 października 1929 | ||
Miejsce urodzenia | Kraków | ||
Data śmierci | 29 grudnia2000 | ||
Miejsce śmierci | Koszalin | ||
Miejsce spoczynku | cmentarz w Koszalinie | ||
Lata działalności | {{{lata_dzialalnosci}}} | ||
Narodowość | polska | ||
Eugeniusz Buczak (13.X.1929- 29.XII.2000) - koszaliński dziennikarz, pisarz, działacz społeczny. Autor wielu książek, artykułów o tematyce historii Koszalina i regionu, współtwórca i sekretarz zarządu Stowarzyszenia Przyjaciół Koszalina.
Życiorys
Urodził się w Krakowie, studiował w Warszawie polonistykę i po studiach otrzymał nakaz pracy w 1955 do Koszalina. Eugeniusz Buczak pracował jako redaktor "Głosu Pracy", zajmując się tematami dnia codziennego. Przez wiele lat był szefem koszalińskiego oddziału Polskiej Agencji Prasowej. Był znanym działaczem społecznym, współorganizował Koszalińskie Towarzystwo Społeczno- Kulturalne, współredagował "Zapiski Koszalińskie", "Rocznik Koszaliński", "Koszalińskie studia i materiały". Był redaktorem naczelnym miesięcznika "Koszalin" wydawanego przez Stowarzyszenie Przyjaciół Koszalina. Aktywnie tworzył ten magazyn aż do czasu choroby i śmierci.
Był autorem wielu publikacji związanych z Koszalinem i regionem takich jak książka "Koszalin Współczesny". Szczególnie interesowała go tematyka Wikingów i Jomswikingów na terenie Pomorza, poświęcił temu wiele artykułów oraz wierszy.[1]
Był inicjatorem powstania Krajowego Bractwa Literackiego w Koszalinie, oraz szeregu innych inicjatyw takich jak wydanie pierwszego tomu "Monografii Koszalina".
Pochowany został na Cmentarzu Komunalnym w Koszalinie w Alei Zasłużonych.
Przypisy
Bibliografia
- Maria Hudymowa Ocalić od zapomnienia. wyd. Towarzystwo Przyjaciół Pamiętnikarstwa, Koszalin 2002. ISBN 87317-38-1