Friedrich Hildebrand
| Friedrich Hildebrand | |||
| botanik | |||
|
| |||
| Data urodzenia | 6 kwietnia 1835 | ||
| Miejsce urodzenia | Koszalin | ||
| Data śmierci | 30 grudnia 1915 | ||
| Miejsce śmierci | Freiburg i. Br. | ||
| Narodowość | niemiecka | ||
Friedrich Hildebrand (1835-1915) - botanik.
Życiorys
Friedrich Hermann Gustav Hildebrand urodził się 6 kwietnia 1835 roku w Koszalinie, jako syn tajnego radcy Friedricha Hildebranda (przy obecnej ulicy 3 Maja znajduje się kamienica zbudowana w latach 70. XIX wieku przez rodzinę Hildebrand).[1]. Jego ojciec posiadał duży ogród w mieście i majątek ziemski, gdzieś na wybrzeżu Bałtyku.[2]Młody Friderich od dzieciństwa wykazywał zainteresowanie przyrodą. Wspierał go w tym nauczyciel koszalińskiego gimnazjum, niejaki Baumgardt, któremu Hildebrand zadedykował swoją dysertację doktorską.[3]Wiosną 1854 roku wstąpił na uniwersytet w Berlinie z zamiarem studiowania nauk ścisłych. Jednakże chcąc sprostać życzeniom ojca, który pragnął by syn zajął się rolnictwem, Hildebrand w roku 1855 zatrudnił się w jednym z majątków ziemskich koło Koszalina, jako praktykant. Jednak zasady przechowywania obornika i pomiary zbóż nie zaspokajały jego ambicji. Udało mu się pokonać opór ojca i w semestrze letnim 1855 roku rozpoczął studia z zakresu botaniki na uniwersytecie w Bonn. W semestrze zimowym 1856 roku Hildebrand powrócił do Berlina. Rozpoczął pracę nad dysertacją pod kierunkiem A. Brauna, wkrótce jednak zmienił koncepcję i pod wpływem nauczyciela z Bonn Caspary'ego rozpoczął badania nad populacją begonii. Obfitych materiałów dostarczał mu ogród botaniczny w Berlinie. 30 lipca 1858 roku przedstawił dysertację: "De caulibus Begoniacearum, imprimis iis, qui vasorum fasciculis in parenchymate medullari dispersis sunt praediti". W 1859 roku otrzymał propozycję habilitacji na uniwersytecie w Bonn. Poza pracą naukową Hildebrand organizował zajęcia pokazowe w tamtejszym ogrodzie botanicznym. Pokłosiem tych zajęć było opracowanie pozycji: "Flora von Bonn". 1 października 1868 roku został zatrudniony na stanowisku profesora zwyczajnego uniwersytetu we Freiburgu (Albert-Ludwigs-Universität Freiburg). Dzięki zaangażowaniu Hildebranda w semestrze zimowym 1879/80 roku przeniesiono niwersytecki ogród botaniczny oraz rozbudowano skromny dotychczas Instytut Botaniki. Głównymi obszarami jego zainteresowań naukowych były ekologia roślin, kwiatów i populacyjna. W roku 1881 Hildebrand został mianowany członkiem Deutsche Akademie der Naturforscher Leopoldina. [4]
Zmarł 30 grudnia 1915 roku [5]
Rodzina
W roku 1864 poślubił Augustę Emmy Böker Scharff pochodzącą z Remscheid.[6][7] Małżeństwo doczekało się czterech synów (m.in. dr med. B. Hildebrand).
Publikacje (wybór)
- Die Verbreitung der Coniferen in der Jetztzeit und in den früheren geologischen Perioden. W: Verhandlungen des naturhistorischen Vereines der preussischen Rheinlande und Westphalens. 18, 1861, S. 199–384.
- Die Fruchtbildung der Orchideen, ein Beweis für die doppelte Wirkung des Pollen. W: Botanische Zeitung. 21, 1863, S. 329–33, 337–45.
- On the impregnation in orchids as a proof of the two different effects of the pollen. W: Annals and Magazine of Natural History. 3d ser. 12, 1863, S. 169–74.
- Experimente über den Dimorphismus von Linum perenne und Primula sinensis. W: Botanische Zeitung. 22, 1864, S. 1–5.
- Experimente zur Dichogamie und zum Dimorphismus. W: Botanische Zeitung. 23, 1865, S. 1-6, 13-15.
- Über die Befruchtung der Salviaarten mit Hülfe von Insekten. W: Jahrbücher für wissenschaftliche Botanik. 4 (1865-6), 1866, S. 451-78.
Tytuły i odznaczenia
- Radca Dworu (niem. Hofrat), 1884.
- Tajny Radca Dworu (niem. Geheimer Hofrat), 1896.
- Ritterkreuz I. Klasse mit Eichenlaub vom Zähringer Löwen, 1902.
- Kommandeurkreuz II. Klasse mit Eichenlaub vom Zähringer Löwen, 1907.
Przypisy
- ↑ Koszalin. W: Regionalne Centrum Informacji Turystycznej [online]. [Dostęp 31 marca 2015]
- ↑ Correns C. Friedrich Hildebrand. Berichte der Deutschen Botanischen Gesellschaft Volume 34, Issue 11, pages 28–49, July 1916.
- ↑ Huins temporis scholae Postampiensis in qua artes, quae ad vitae usum pertinent traduntur, rectore. Zob. przypis 2.
- ↑ Friedrich Hermann Gustav Hildebrand. W: Wikipedia. Die freie Enzyklopädie [online]. [Dostęp 31 marca 2015].
- ↑ W źródłach również rok 1916. Zob. Katalog der Deutschen Nationalbibliothek. W: DNB [online]. [Dostęp 31 marca 2015].
- ↑ Correns C. Friedrich Hildebrand. Berichte der Deutschen Botanischen Gesellschaft Volume 34, Issue 11, pages 33, July 1916
- ↑ Friedrich Hermann Hildebrand. W: Ancestry [online]. [Dostęp 1 kwietnia 2015]
Bibliografia
- Correns C. Friedrich Hildebrand. Berichte der Deutschen Botanischen Gesellschaft. Vol. 34, Issue 11, pages 28–49, July 1916.
- Friedrich Hermann Gustav Hildebrand. W: Wikipedia. Die freie Enzyklopädie [online]. [Dostęp 1 kwietnia 2015].
- Zander Rob, Encke Fritz, Buchheim Günther, Seybold Siegmund (Hrsg.): Handwörterbuch der Pflanzennamen. 13. Auflage. Stuttgart 1984, ISBN 3-8001-5042-5.
Zobacz też
