Fryderyk Stręk
| prof. dr hab. inż. Fryderyk Stręk | |||
| profesor na Wydziale Technologii i Inżynierii Chemicznej ZUT, Instytut Inżynierii Chemicznej i Procesów Ochrony Środowiska | |||
|
| |||
| Data urodzenia | 18 września 1926 | ||
| Miejsce urodzenia | Wolica Piaskowa, pow. Ropczyce | ||
| Tytuły i nagrody | prof. dr hab. inż. Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Tytuł doctor honoris causa Politechniki Szczecińskiej | ||
| Narodowość | polska | ||
Fryderyk Stręk (ur. 18 września 1926 w Wolicy Piaskowej, pow. Ropczyce) – inżynier mechanik, specjalista w dziedzinie inżynierii procesowej i aparatury chemicznej, naukowiec i pedagog, profesor Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie (Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej), dyrektor Instytutu Inżynierii Chemicznej i Procesów Ochrony Środowiska[1][2][3].
Spis treści
Życiorys
Skończył studia w 1950 r. na Wydziale Mechanicznym Politechniki Wrocławskiej, uzyskując dyplom magistra nauk technicznych i inżyniera mechanika na podstawie pracy dyplomowej nt. „Sposoby doładowania silników Diesela. Analiza i krytyka istniejących rozwiązań”. W latach 1953–1956 odbył aspiranturę w dziedzinie inżynierii chemicznej w Politechnice Śląskiej. Wykonał pod kierunkiem prof. Tadeusza Hoblera pracę kandydacką nt. „Efektywność mieszania cieczy” (1957) otrzymał stopień kandydata nauk technicznych. W tej uczelni obronił również pracę habilitacyjną nt. „Wnikanie ciepła w mieszalnikach cieczy” (1962)[4] [5]. W 1974 r. otrzymał od Rady Państwa PRL tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1989 r. od prezydenta RP tytuł profesora zwyczajnego[4][5].
Pracował zawodowo w[4]:
- Katedrze Teorii Maszyn Cieplnych Politechniki Wrocławskiej pod kierunkiem Stanisława Ochęduszki (1949),
- Biurze Projektów Przemysłu Chemicznego BIPROCHEM we Wrocławiu (lata 1950–1953, projektant; w latach 1952–1953 kierownik Pracowni Konstrukcji Aparatury Chemicznej),
- Politechnice Szczecińskiej (PS).
W PS zajmował początkowo stanowisko adiunkta, a następnie był kierownikiem Zakładu i Katedry Inżynierii i Aparatury Chemicznej (lata 1954–1984), wicedyrektorem i dyrektorem Instytutu Inżynierii Chemicznej i Chemii Fizycznej (lata 1981–1996)[3][4][1]. W Instytucie utworzył naukową szkołę mieszania, cenioną na świecie. Doprowadził do uzyskania przez Wydział uprawnień do prowadzenia kierunku kształcenia „Inżynieria chemiczna i procesowa” oraz nadawania stopnia doktora w dziedzinie „Inżynieria chemiczna"[6].
Był promotorem 10. prac doktorskich (pięciu spośród doktorantów uzyskało później habilitacje, trzech uzyskało tytuł profesora) oraz recenzentem 42 innych prac doktorskich i 11 prac habilitacyjnych[4].
Publikacje
Opublikował ok. 190 opracowań, w tym 95 artykułów w czasopismach naukowych, 30 referatów na kongresach i konferencjach naukowych oraz 12 patentów; dokonał 25 wdrożeń (nowe konstrukcje aparatów i urządzeń oraz badawczych instalacji prototypowych m.in. do produkcji pilotowej)[4][7][8]. Jest autorem pierwszej w Europie monografii na temat mieszania cieczy i mieszalników, która była wydana czterokrotnie (2 wydania polskie i 2 zagraniczne)[4].
Stowarzyszenia naukowe
Wśród organizacji i stowarzyszeń naukowych wymienia się[6]:
- Komitet Inżynierii Chemicznej i Procesowej PAN (1972–1999); przewodniczący Sekcji Mieszania (3 kadencje),
- Komitet Redakcyjny kwartalnika PAN Chemical and Process Engineering (Inżynieria Chemiczna i Procesowa),
- Grupę Roboczą WG Mixing w Europejskiej Federacji Inżynierii Chemicznej.
Odznaczenia, nagrody i wyróżnienia
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1989)
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1974)
- Medal Komisji Edukacji Narodowej (1983)
- Tytuł doctor honoris causa Politechniki Szczecińskiej (1998)
- 6 nagród Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego
- 28 nagród JM Rektora Politechniki Szczecińskiej
oraz inne odznaczenia regionalne i uczelniane[6].
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 Joanna Karcz i wsp.: Instytut Inżynierii Chemicznej i Procesów Ochrony Środowiska. W: Prezentacja ppt [on-line]. www.zut.edu.pl. [dostęp 2012-07-27].
- ↑ Praca zbiorowa, red. Tadeusz Białecki: Encyklopedia Szczecina, tom II (P–Ż). Szczecin: 2000, s. 430. ISBN 83-7241-089-5.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Krzysztof Pikoń (red. naczelny): Złota Księga Nauk Technicznych. Wydawnictwo Helion, 2003, ss. 392–393. ISBN 8373611878.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 Joanna Karcz: Jubileusz 85-lecia Profesora Fryderyka Stręka. W: Inż. Ap. Chem. 2011, 50 (4), s. 15 [on-line]. inzynieria-aparatura-chemiczna.pl, 2011. [dostęp 2012-07-27].
- ↑ 5,0 5,1 prof. zw. dr hab. inż. Fryderyk Stręk w: baza ludzie nauki OPI Błąd rozszerzenia cite: Nieprawidłowy znacznik
<ref>; nazwę „opi” zdefiniowano więcej niż raz z różną zawartością - ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Komitet Organizacyjny Zjazdu Absolwentów Wydziału Technologii i Inżynierii Chemicznej: 50 lat Wydziału 1947–1997. Szczecin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Szczecińskiej, 1997, ss. 120–121. ISBN 83-87423-35-1.
- ↑ inauthor:"Fryderyk Stręk”. W: Wyszukiwarka [on-line]. books.google.pl. [dostęp 2012-07-27].
- ↑ Stręk F.. W: Wyszukiwarka artykułów naukowo-technicznych [on-line]. BazTech. [dostęp 2012-07-27].
