KKS Pionier

Ten artykuł jest w trakcie opracowywania. Prosimy nie edytować strony do czasu zniknięcia tej wiadomości. Nazwa użytkownika, który dodał tę wiadomość, jest wyświetlona na stronie historii.

KKS Pionier - Kolejowy Klub Sportowy "Pionier" działający w Szczecinie w latach 1945-1995.

Historia

Początki Klubu. Lata 1945-1950

Kolejowy Klub Sportowy „Pionier” został powołany w Szczecinie 17 lipca 1945 roku z inicjatywy Kazimierza Sworzeniowskiego i był pierwszym klubem sportowym w powojennym Szczecinie. Pomysłodawcami nazwy klubu byli Stanisław Tichoniak i Witold Gawroński. W skład pierwszego zarządu klubu weszli:

Prezes – Stanisław Tichoniak Wiceprezesi – Wilhelm Bocheński Sekretarz – Aleksander Halikowski

Kierownikiem klubu i kierownikiem sekcji piłki nożnej został Kazimierz Sworzeniowski. Powołano następujące sekcje: bokserską, gier sportowych, lekkiej atletyki i pływacką. Klub nie posiadał osobowości prawnej i utrzymywał się z dobrowolnych datków oraz dotacji. Pierwszy mecz piłkarze nożni „Pioniera” rozegrali z MKS „Odra” 26 sierpnia 1945 roku przy Placu Helskim. Zakończył się zwycięstwem przeciwnika 4:1. Pisały o tym „Wiadomości Szczecińskie” w numerze 19, z dnia 30 sierpnia. Kolejnym prezesem klubu został Stanisław Skarwecki, a wiceprezesem Anatoliusz Balc. 10 kwietnia 1946 roku odbyło się pierwsze zebranie sprawozdawczo-wyborcze, na którym wybrano nowy zarząd w składzie: Prezes – Tomasz Pater, prezes honorowy – Stanisław Janowski, wiceprezesi – T. Dziewiński, Tadeusz Suder, sekretarz – Aleksander Halikowski, skarbnik – Władysław Chruszczyński.

3 lutego 1947 roku wybrano kolejny zarząd z prezesem Adamem Próchniewiczem , wiceprezesem sportowym Teodorem Maruszczakiem, sekretarzem – Aleksandrem Halikowskim, skarbnikiem – Bogdanem Brzezickim oraz gospodarzami - Aleksandrem Gietką i Jakubem Tutakiem. Klub oddano pod opiekę Związku Zawodowego Kolejarzy, który przyznał dotację m.in. na zakup wyposażenia dla sekcji piłki nożnej. Opracowano również statut klubu i piosenkę klubową. W 1948 roku klub liczył 6490 członków, w tym 210 czynnych zawodników. W 1948 roku klub jako samodzielną jednostkę zlikwidowano, a w jego miejsce powołano koło sportowe przy DOKP, ograniczające swą działalność do rozwijania turystyki pieszej i kajakowej oraz sportu rekreacyjnego. W 1950 roku nastąpiło rozbicie klubu na trzy koła w ramach Zrzeszenia Sportowego „Kolejarz”: Zarządu Portu Szczecin, Parowozowni DOKP i Pocztowego Ośrodka Samochodowego.

Lata 1957-1970

„Pionier” wznowił działalność 10 stycznia 1957 roku z prezesem Janem Szafrańskim na czele. W lutym przeprowadzono fuzję z KS „Gryfia”. Część działaczy utworzyła KS „Pogoń”. Powołano 10 sekcji: boksu, brydża sportowego, kajakowo-turystyczną, kolarską, piłki nożnej, pływania, siatkówki, szachową, szermierczą, tenisa stołowego, a w roku 1958 – sekcje rugby. Klub otrzymał miejsce na boisko przy ul. Potulickiej. Do najliczniejszych sekcji należały: piłkarska (99 członków), żeglarska (84), bokserska (76) i pływacka (49). Na lata 1959-1965 przypada okres tzw. Wielkiej Kadencji. Pod kierunkiem Zygfryda Przybylskiego klub zatrudnia wysoko kwalifikowanych trenerów i instruktorów, obejmuje opieką sportową uczniów Technikum Kolejowego oraz szkół przyzakładowych. Powstaje dobrze wyposażony ośrodek treningowy dla sekcji podnoszenia ciężarów i przygotowań siłowych innych dyscyplin oraz pierwsza sportowa poradnia lekarska. Klubowi powierzono organizację imprez:

• 1959 r. – Ogólnopolskie Mistrzostwa Kolejarzy w siatkówce,
• 1960 r. – Ogólnopolska Spartakiada Kolejarzy w dziesięciu dyscyplinach sportowych, z udziałem ponad 1000 osób,
• 1963 r. - Międzynarodowe Mistrzostwa Kolejarzy USIC w piłce ręcznej z udziałem 9 państw,
• 1964 r. - Międzynarodowe Mistrzostwa Kolejarzy USIC w boksie z udziałem 8 państw,
• 1965 r. – Międzynarodowe Mistrzostwa Kolejarzy w podnoszeniu ciężarów, strzelectwie sportowym i tenisie stołowym.

W latach 1966-1970 rozwiązano sekcje siatkówki, piłki ręcznej, tenisa stołowego, a sekcje lekkiej atletyki przekazano do „Ogniwa”. W 1970 roku w klubie działały sekcje: akrobatyki sportowej, piłki nożnej, podnoszenia ciężarów, strzelectwa sportowego i kajakowo - turystyczna. Organizowano również imprezy rekreacyjno-wypoczynkowe dla pracowników PKP i ich rodzin m.in. spływy kajakowe.

Lata 1970-1983

W 1975 roku oddano do użytku wybudowany w dużym stopniu nakładem pracy społecznej kolejarzy stadion przy ul. Potulickiej oraz strzelnicę. Szczególne osiągnięcia klub osiąga w strzelectwie sportowym pod kierunkiem trenera Mieczysława Hrydzewicza. Sekcja walczy w II lidze, Anna Małkiewicz i Czesław Sikorski są członkami kadry narodowej. Piłkarze nożni do 1974 roku uczestniczą w rozgrywkach ligi okręgowej, później w A klasie, juniorzy w lidze międzywojewódzkiej. Stałym szkoleniowcem jest Kazimierz Hus. Działalność klubu skupiała się na utrzymaniu i pomnażaniu sprzętu i urządzeń sportowych, rozwoju poszczególnych sekcji oraz doskonaleniu metod szkolenia młodych zawodników. Z inicjatywy klubu od 1980 roku w Szkole Podstawowej nr 34 zaczęto realizować program wychowania fizycznego ze specjalnością „akrobatyka sportowa”. Dla środowiska kolejarskiego organizowano turnieje piłkarskie i strzeleckie, wycieczki kajakowe oraz rodzinne gry i zabawy. W okresie stanu wojennego działalność znacznie ograniczono.

Ostatnie lata 1983 -1995

Główne zadania klubu skoncentrowały się na przywróceniu dawnego znaczenia strzelectwu sportowemu, utworzeniu młodzieżowego ośrodka piłkarskiego, rozszerzeniu działalności sportowej i rekreacyjnej wśród kolejarzy węzła szczecińskiego. Utworzona w 1985 roku Rada Społeczna Klubu miała za zadanie opracowanie i realizację planu perspektywicznego rozwoju KKS „Pionier”. Ostatni mecz piłki nożnej drużyna „Pioniera” rozegrała na własnym stadionie 18 marca 1995 roku z Polonią Płoty, zakończył się rezultatem 1:2. 16 lipca 1995 roku w DK Kolejarz odbyło się spotkanie pracowników, współpracowników o sympatyków „Pioniera” z okazji 50-lecia klubu.