Katastrofa kolejowa na stacji Szczecin Turzyn

Katastrofa kolejowa na stacji Szczecin Turzyn – wydarzyła się 4 października 1946 roku ok. godz. 0:15-0:25. W wyniku najechania pociągu zbiorowego nr 171 na stojący (według innej wersji na przetaczany pomiędzy torami) na stacji pociąg z repatriantami z Lubeki śmierć poniosło 7 osób, a 13 kolejnych zostało rannych - w tym 5 ciężko. Całkowitemu zniszczeniu uległy dwa wagony, jeden wykoleił się, a dwa spiętrzyły się na torze. Przerwa na tej linii trwała około 18 godzin.

Bezpośrednią przyczyną wypadku było zignorowanie zakazu wjazdu na stację (pomimo opuszczonego semafora) przez maszynistę pociągu zbiorowego. Nie bez winy był również dyżurny ruchu ze stacji kolejowej Wzgórze Hetmańskie, który zezwolił na wyjazd składu nr 171 bez zgody stacji Turzyn. Dochodzenie w tej sprawie prowadziła Służba Ochrony Kolei i Komisja Kolejowa Okręgu Szczecińskiego.

Osoby winne katastrofy wraz z aktami sprawy przekazane zostały 9 października 1946 roku do dyspozycji Wojskowej Prokuratury PKP w Gdańsku.

Lista ofiar

Otto Marjak ur. 18 marca 1900
Zofia Neubohn, ur. 16 lipca 1904
Walter Neubohn, ur. 2 września 1930
Erwin Neubohn, ur. 23 czerwca 1937
Gerhard Neubohn, ur. 1 marca 1944
Julitka Urszulka Szylling, ur. 29 września 1936
N.N. (nieznana z imienia i nazwiska kobieta)

Bibliografia

AIPN Sz 008/352 (t. 1). Sprawozdania i meldunki Referatu Śledczego Komendy Wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej oraz Komendantów Powiatowych Milicji Obywatelskiej za okres od września 1946 r. do marca 1947 r. Meldunki dot. katastrofy na stacji Szczecin Turzyn, karty nr 25 i 26.
"Katastrofa kolejowa na dworcu turzyńskim". "Kurier Szczeciński". 1946, nr 229 (300), s. 4.
Skubisz, Ł., Katastrofa na Turzynie, „Szczeciner” 2013, nr 3, s. 82–83.