Konrad Strycharczyk

Konrad Strycharczyk
aktor, śpiewak
Data urodzenia	25 maja 1923
Miejsce urodzenia	Nisko
Data śmierci	10 lipca 2015
Miejsce śmierci	Szczecin
Miejsce spoczynku	Cmentarz Centralny w Szczecinie (kw. 15B-16-3)

Konrad Strycharczyk (1923-2015) – aktor, śpiewak (tenor), solista teatrów muzycznych, działacz społeczny

Życiorys

Konrad Ignacy Strycharczyk urodził się 25 maja 1923 roku w Nisku k. Stalowej Woli (w dawnym woj. lwowskim) w rodzinie rzemieślniczej. Był synem Ignacego Strycharczyka, mistrza malarskiego, który specjalizował się w malowaniu kościołów, oraz Marii z d. Kuchty. Miał pięcioro rodzeństwa – dwie siostry i trzech braci. Do szkoły powszechnej uczęszczał w Rudniku nad Sanem. Później naukę kontynuował w gimnazjum w Borysławiu, dokąd w związku z pracą przeniósł się jego ojciec. Tam zdał małą maturę. Od 1934 roku działał w Związku Harcerstwa Polskiego, początkowo w Borysławiu, a potem w Rudniku, gdzie z przyjacielem Zbigniewem Pilawskim założył drużynę.

Wybuch wojny zastał go w Rudniku. W pierwszych dniach wojny w ramach harcerstwa pełnił służbę w Terenowej Obronie Przeciwlotniczej oraz opatrywał rannych. W 1940 roku pracował przy budowie umocnień wzdłuż Sanu oraz przy budowie mostu w Ulanowie. Z Arbeitsamtu otrzymał skierowanie do huty w Stalowej Woli, gdzie obsługiwał młot parowy. W zakładzie nawiązał kontakt z polskim podziemiem. W latach 1942-1944 należał do Armii Krajowej. Obdarzony talentem wokalnym i pięknym głosem, przyjął pseudonim „Słowik”. Początkowo jako łącznik przenosił meldunki i amunicję na trasie Stalowa Wola, Nisko, Rudnik, Leżajsk, Jarosław, Przeworsk. Później przyłączył się do oddziału Franciszka Przysiężniaka ps. „Ojciec Jan”, który działał w lasach biłgorajskich. W 1944 roku po wkroczeniu na Lubelszczyznę wojsk radzieckich założył niewielki zespół artystyczny, z którym występował jako śpiewak i konferansjer. Niesłusznie oskarżony o uprawianie propagandy antyradzieckiej, został zatrzymany przez NKWD i skazany na deportację na Syberię. Dzięki interwencji matki został skierowany do nowo tworzonej armii polskiej gen. Zygmunta Berlinga. Krótko służył w 7 Batalionie Zapasowym w Budzyniu k. Urzędowa. Tu również założył zespół artystyczny. Wkrótce został oddelegowany do Szkoły Oficerskiej nr 2 w Lublinie. Po donosie, który złożono na niego do Informacji Wojskowej, został aresztowany z przeznaczeniem do odbycia służby w karnej kompanii. Ostrzeżony przez radzieckiego porucznika Kogę o przymusowym udziale kompanii karnych w walkach na pierwszej linii frontu, zbiegł z aresztu i udał się do Urzędowa, gdzie wstąpił do oddziału AK-WiN mjr. Hieronima Dekutowskiego „Zapory”. Brał udział w potyczkach m.in. koło Janowa Lubelskiego i Popkowic.

Po zakończeniu wojny został zwolniony ze służby przez dowódcę oddziału. Nie ujawniając nowym władzom ludowym swojej przynależności do podziemnych struktur AK i WiN, w 1945 roku wyjechał do Olsztyna, gdzie w charakterze pełnomocnika do spraw zaopatrzenia podjął pracę w Spółdzielni Wojewódzkiej „Społem”. Jesienią 1946 roku został przypadkowo zatrzymany przez funkcjonariuszy UB i aresztowany. Trzy miesiące spędził w areszcie WUBP w Olsztynie, gdzie poddawany był licznym przesłuchaniom i represjom. Później został przeniesiony do więzienia śledczego w Olsztynie. W wyniku ogłoszonej amnestii więzienie opuścił w marcu 1947 roku. Wyjechał do Gdańska, gdzie zdał egzamin do Akademii Medycznej. Studiów jednak nie rozpoczął. Za działalność polityczną został relegowany z uczelni podczas inauguracji roku akademickiego.

W 1947 roku wyjechał do Szczecina, gdzie mieszkał jego młodszy brat. Tu w trybie eksternistycznym zdał maturę i podjął studia w Akademii Handlowej. Zmuszony trudną sytuacją finansową i opieką nad trojgiem młodszego rodzeństwa studia wkrótce przerwał. W celach zarobkowych związał się z zespołami recytatorskimi „Żywego Słowa”, działającymi przy Spółdzielni Wydawniczej „Czytelnik” (1947-1950). Później pracował jako konferansjer i recytator w Agencji Artystycznej „Artos” oraz w Przedsiębiorstwie Imprez Estradowych (1949-1954). Wspólnie z aktorem i reżyserem Ryszardem Pietruskim współorganizował widowiska estradowe z cyklu Bawmy się razem. Był także inicjatorem imprez dla młodzieży Jacy jesteśmy, jakimi chcemy być.

W latach 1954-1962 występował na scenach Państwowych Teatrów Dramatycznych w Szczecinie. W 1958 roku zdał eksternistyczny egzamin aktorski – część teoretyczną w Warszawie i część praktyczną w Krakowie. Był jednym z inicjatorów i organizatorów pierwszych objazdów teatrów dramatycznych po terenie woj. szczecińskiego i województw ościennych.

Od 1962 do 1979 roku był aktorem i śpiewakiem solistą Operetki Szczecińskiej (późniejszy Teatr Muzyczny). W 1968 roku zdał eksternistyczny egzamin na solistę operetki.

Czynnie uczestniczył w pracach Stowarzyszenia Polskich Artystów Teatru i Filmu oraz w Związku Artystów Scen Polskich (SPATiF-ZASP).

Aktywnie działał w Polskim Towarzystwie Kultury Fizycznej (1954-1980) oraz Zarządzie Głównym tego stowarzyszenia (1965-1979). Zajmował się organizacją szeroko pojętej turystyki rekreacyjnej, połączonej z imprezami o charakterze krajoznawczym, kulturalnym i artystycznym. Był zapalonym kajakarzem. W latach 1957-1990 działał w Komisji Turystyki Kajakowej przy Zarządzie Wojewódzkim PTTK w Szczecinie. Zorganizował 12 klubów kajakowych na terenie Szczecina i woj. szczecińskiego. Wykształcił liczne zastępy turystów-wodniaków. Był komandorem licznych krajowych i zagranicznych imprez kajakowych, m.in. co roku był komandorem Ogólnopolskiego Spływu „Regą do morza” (1959-1998), dwukrotnie kierował międzynarodowym spływem kajakowym im. Jana Sobieskiego na Dunaju na Węgrzech. Należał do pionierów ruchu turystyczno-krajoznawczego w Szczecinie i na Pomorzu Zachodnim. Był również autorem informatorów propagujących uprawianie turystyki wodnej wokół Szczecina.

Do końca życia związany z harcerstwem, działał w Kręgu Seniorów „Dęby”. Posiadał stopień harcmistrza.

Zmarł 10 lipca 2015 roku w Szczecinie. Został pochowany 15 lipca na Cmentarzu Centralnym (kw. 15B-16-3).

Po ćwiczeniach sztabowych WKU Szczecin – 20 listopada 1957

(fot. ze zbiorów Krzysztofa Wołosza)

• 

  Plutonowy rez. Konrad Strycharczyk drugi od lewej

• 

  Plutonowy rez. Konrad Strycharczyk w drugim rzędzie w kapeluszu

• 

  Na Jasnych Błoniach. Konrad Strycharczyk drugi od lewej. Z tyłu widoczne budynki przychodni i szpitala wojskowego przy ul. Piotra Skargi

Teatr (Szczecin)

Tytuł	Autor/autor libretta	Kompozytor	Reżyseria	Postać	Teatr	Data premiery
Ostry dyżur	Jerzy Lutowski		Ludwik Benoit	Lekarz	Państwowe Teatry Dramatyczne (Teatr Współczesny)	19 listopada 1955
Henryk VI na łowach	Wojciech Bogusławski	Karol Stromenger	Ludwik Benoit	Żołnierz I	Państwowe Teatry Dramatyczne (Teatr Współczesny)	18 lutego 1956
Dożywocie	Aleksander Fredro		Aleksander Fogiel	Służący w oberży	Państwowe Teatry Dramatyczne (Scena Kameralna)	15 maja 1956
Panie Kochanku	Józef Ignacy Kraszewski		Nina Burska	Kozak Semenko	Państwowe Teatry Dramatyczne (Teatr Współczesny)	10 grudnia 1956
Pastorałka	Leon Schiller	Jan Maklakiewicz, Leon Schiller	Ludwik Benoit	Grześ	Państwowe Teatry Dramatyczne (Teatr Współczesny)	22 grudnia 1956
Mazepa	Juliusz Słowacki	Bogusław Madey	Stefan Drewicz	Chrząstka, dworzanin Wojewody	Państwowe Teatry Dramatyczne (Teatr Współczesny)	21 lutego 1957
Rzymska kurtyzana	Marin Drżić	Jan Janikowski (oprac. muz.)	Henryk Lotar	Hugo Tedesko	Państwowe Teatry Dramatyczne (Teatr Polski)	8 stycznia 1959
Maria Stuart	Friedrich Schiller		Aleksander Rodziewicz	Oficer straży	Państwowe Teatry Dramatyczne (Teatr Współczesny)	14 marca 1959
Madame Sans-Gene	Antoni Marianowicz, Janusz Minkiewicz	Stefan Kisielewski	Henryk Lotar	Jolicoeur; Kawaler Corso	Państwowe Teatry Dramatyczne (Teatr Współczesny)	3 czerwca 1959
Podróż pana Perrichon (razem z Martin M.E.)	Eugène Labiche, Edouard Martin	Walerian Pawłowski	Janusz Obidowicz	Oberżysta	Państwowe Teatry Dramatyczne (Teatr Polski)	4 listopada 1959
Kram z piosenkami	Leon Schiller	Leon Schiller (oprac. muz.)	Barbara Fijewska	Król; Żołnierz II; Ułan; Mąż	Państwowe Teatry Dramatyczne (Teatr Współczesny)	15 września 1960
Zemsta	Aleksander Fredro		Józef Gruda	Murarz II	Państwowe Teatry Dramatyczne (Teatr Współczesny)	7 grudnia 1960
Opera za trzy grosze	Bertolt Brecht	Kurt Weill	Zdzisław Tobiasz	Smith, dozorca więzienia	Państwowe Teatry Dramatyczne (Teatr Współczesny)	23 marca 1961
Obrona Ksantypy	Ludwik Hieronim Morstin	Wanda Dubanowicz	Aleksander Rodziewicz	Niewolnik II	Państwowe Teatry Dramatyczne (Teatr Współczesny)	7 listopada 1961
Kordian	Juliusz Słowacki	Ryszard Gardo	Ryszard Sobolewski	Drugi młodzieniec; Spiskowy	Państwowe Teatry Dramatyczne (Teatr Współczesny)	16 stycznia 1962
Swobodny wiatr	Wiktor Winnikow, Władimir Kracht, Wiktor Tipot	Izaak Dunajewski	Miroslav Kratochvil (Czechosłowacja)	Komisarz policji; Chesterfield	Państwowa Operetka	25 września 1962
Ja tu rządzę	Wincenty Rapacki (syn)	Zygmunt Wiehler	Ewa Różbicka	Wacław	Państwowa Operetka	10 listopada 1962
Bal w Savoyu	Alfred Grünwald, Fritz Lohner Beda	Paul Ábrahám	Edmund Wayda	Maurice; Speaker	Państwowa Operetka	13 marca 1963
Czarujący Giulio	Pietro Garinei, Sandro Giovannini	Gorni Kramer	Danuta Baduszkowa	Reżyser	Państwowa Operetka	15 października 1963
Szalony sylwester (program składankowy z udziałem artystów Operetki Szczecińskiej)	Ref-Ren	różni kompozytorzy	Antoni Kaczorowski	obsada aktorska	Sala ZBM (Kino „Promień”)	31 grudnia 1963
Can-Can	Abe Burrows	Cole Porter	Edmund Wayda	Policjant I; Kelner I; Rene; Lekarz	Państwowa Operetka	29 stycznia 1964
Ciotka Karola	Brandon Thomas	Władysław Szpilman	Henryk Cajzel	Brassett, służący	Państwowa Operetka	14 kwietnia 1964
Życie paryskie	Władysław Krzemiński wg Henri Meilhaca i Ludovica Halévy	Jacques Offenbach	Ewa Kołogórska	Pan Bobinet; Naczelnik stacji	Państwowa Operetka	16 czerwca 1964
Wesoła wdówka	Victor Léon i Leo Stein	Franz Lehár	Edmund Wayda	Raoul de Saint Brioche	Państwowa Operetka	14 października 1964
Panna Wodna	Józef Słotwiński, Walery Jastrzębiec	Jerzy Lawina-Świętochowski	Beata Artemska	John Old Town	Państwowa Operetka	3 lutego 1965
Nasze kochane żony	Eric Vivian Tidmarsh	Edmund Borowski	Henryk Cajzel	James Hicks	Państwowa Operetka	19 marca 1965
Czerwony Kapturek	Marian Niewiarowski	Władysław Szpilman	Maria Billiżanka	Żuk	Państwowa Operetka	27 kwietnia 1965
Paganini	Paul Knepler, Ben Jenbach	Franz Lehár, Edmund Borowski (muzyka baletowa)	Tadeusz Laskowski	Philippo, wieśniak; Mistrz ceremonii księcia Lucchi	Państwowa Operetka	30 września 1965
My Fair Lady	Alan Jay Lerner wg komedii Pigmalion George'a Bernarda Shawa	Frederick Loewe	Emil Chaberski	Ambasador; Kelner George	Państwowy Teatr Muzyczny	19 lutego 1966
Ptasznik z Tyrolu	Moritz West (Moritz Nitzelberger) i Ludwig Held wg pomysłu Fr. Bieville'a	Karl Zeller	Edmund Wayda	Egydi	Państwowy Teatr Muzyczny	12 października 1966
Hrabina Marica	Julius Brammer, Alfred Grünwald	Emmerich Kálmán	Edmund Wayda	Karol Liebenberg, oficer	Państwowy Teatr Muzyczny	19 lipca 1967
Nitouche	Henri Meilhac, Albert Millaud	Hervé (Louis Auguste Florimond Ronger)	Juliusz Lubicz-Lisowski	Gustaw	Państwowy Teatr Muzyczny	21 stycznia 1968
Noc w Wenecji	Friedrich Zell, Richard Genée	Johann Strauss (syn)	Tadeusz Laskowski	Giorgio Testaccio	Państwowy Teatr Muzyczny	3 maja 1968
Dama od Maxima	Antoni Marianowicz wg komedii Georges'a Feydeau	Ryszard Sielicki	Aleksander Długosz	Doktor Mongicourt	Państwowy Teatr Muzyczny	3 września 1968
Student żebrak	Friedrich Zell, Richard Genèe	Karl Millöcker	Janusz Marzec	Onufry; Piffke	Państwowy Teatr Muzyczny	21 grudnia 1968
Dziś do ciebie przyjść nie mogę	Lech Budrecki, Ireneusz Kanicki	różni kompozytorzy	Ireneusz Kanicki	obsada aktorska (m.in. w etiudach Warta, Pogrzeb, Asturia)	Państwowy Teatr Muzyczny	12 kwietnia 1969
Wiedeńska krew	Victor Léon, Leo Stein	Johann Strauss (syn)	Zofia Weissówna	Hrabia Bitowski; Fiakier	Państwowy Teatr Muzyczny	26 września 1969
Eksportowa żona	Jan Majdrowicz	Stanisław Renz	Stanisława Stanisławska, Jan Majdrowicz	Mr. Plums	Państwowy Teatr Muzyczny	20 listopada 1969
Inez (musical)	Kazimierz Andrzej Czyżowski	Edmund Borowski	Janusz Marzec	Brun, kapitan m/s „Tramp”	Państwowy Teatr Muzyczny	12 marca 1970
Gejsza	Oven Hall, Harry Greenbank	Sydney Jones	Jan Wodzyński	Imari	Państwowy Teatr Muzyczny	30 września 1970
Cygańska miłość	Alfred Maria Willner, Robert Bodanzky	Franz Lehár	Aleksander Długosz	Oficer I	Państwowy Teatr Muzyczny	23 maja 1971
Kraina uśmiechu	Victor Leon, Ludwig Herzen	Franz Lehár	Tadeusz Bursztynowicz	Bill Watergold	Państwowy Teatr Muzyczny	15 grudnia 1971
Krakowiacy i Górale	Wojciech Bogusławski	Jan Stefani	Tadeusz Bursztynowicz	Miechodmuch	Państwowy Teatr Muzyczny	19 kwietnia 1972
Aniuta	Jakub Zyskind	Jurij Milutin	Władimir Kurecznik	Łukiszkin	Państwowy Teatr Muzyczny	29 grudnia 1972
Bal w operze	Wiktor Leon i Hugo von Waldberg wg komedii Trzy różowe domina Alfreda Charlemagne Delacoura i Alfreda Hennequina	Richard Heuberger	Henryk Mozer	Filip, starszy kelner	Państwowy Teatr Muzyczny	18 kwietnia 1973
Domek trzech dziewcząt	Alfred Willner, Heinz Reichert wg powieści Schwammerl Rudolfa Hansa Bartscha	Heinrich Berté wg muzyki Franza Schuberta	Tadeusz Bursztynowicz	Hrabia Scharntorff	Państwowy Teatr Muzyczny	18 lipca 1973
Pancerni i pies	Maria i Janusz Przymanowscy	Benedykt Wojciech Konowalski	Tadeusz Bursztynowicz	Generał	Państwowy Teatr Muzyczny	25 kwietnia 1974
Piękna Helena	Janusz Minkiewicz wg Henri Meilhaca i Ludovica Halevy'a	Jacques Offenbach	Tadeusz Bursztynowicz	Filokomes; Eutykles	Państwowy Teatr Muzyczny	19 lutego 1975
W imieniu brawa (zdarzenie muzyczno-teatralne)	Lech Terpiłowski, Andrzej M. Trzos	P. Ábrahám, L. Bernstein, I. Dunajewski, K. Gaertner, J. Gilbert, J. Herman, E. Kálmán, F. Lehár, M. Leigh, F. Loewe, T. Mackeben, J. Offenbach, C. Porter. L. Różycki, M. Sart, J. Strauss syn	Jerzy Ukleja	Sprawozdawca prasowy	Państwowy Teatr Muzyczny	28 czerwca 1975
Wesoła wdówka	Victor Leon, Leo Stein	Franz Lehár	Tadeusz Bursztynowicz	Służący	Państwowy Teatr Muzyczny	28 stycznia 1976
Machiavelli (musical)	Antoni Marianowicz i Ryszard Marek Groński wg komedii Mandragora Nicolo Machiavellego	Jerzy Wasowski	Ewa Kołogórska	Oberżysta	Państwowy Teatr Muzyczny	20 października 1976
Rose Marie	Otto Harbach, Oskar Hammerstein	Rudolf Friml, Herbert Stothart	Tadeusz Bursztynowicz	Indianin Czarny Orzeł	Państwowy Teatr Muzyczny	25 maja 1977
Kulig (śpiewogra)	Łucjan Kamieński, Jan Maklakiewicz, Józef Elsner, Fryderyk Chopin, Karol Kurpiński, Stanisław Moniuszko, Leon Schiller i inni	Jerzy Ukleja wg układu tekstu Leona Schillera i Juliana Tuwima	Jerzy Ukleja	Część I (Kuligowy zajazd) – Latarnikj; Część III (Staropolskie zapusty) – Latarnik	Państwowy Teatr Muzyczny	13 kwietnia 1978
Słodka Irma	Alexandre Breffort	Margueritte Monnot	Czesław Szpakowicz	Kuba	Państwowy Teatr Muzyczny	14 czerwca 1978

Za kulisami

• 

  Podczas charakteryzacji do spektaklu Maria Stuart (1959) - fot. Konrad Kamiński

• 

  fot. Konrad Kamiński

• 

  Podczas przymiarki kostiumu. Po lewej mistrz krawiecki Walenty Zacharewicz - fot. ze zbiorów Bogdana Bombolewskiego

Na scenie

• 

  Jako Oficer straży w Marii Stuart (1959) - fot. Konrad Kamiński

• 

  Henryk Matwiszyn, Tadeusz Gochna, Krystyna Jarmułówna i Konrad Strycharczyk w Kramie z piosenkami (1960) - fot. Grażyna Wyszomirska

• 

  Stanisław Poks (Konduktor) i Konrad Strycharczyk (Naczelnik stacji) w Życiu paryskim (1964) - fot. Grażyna Wyszomirska

• 

  Konrad Strycharczyk (Mr. Plums), Jadwiga Bigoszewska (Clara Brown) i Jerzy Dzianysz (Doktor Martin) w Eksportowej żonie (1969) - fot. Grażyna Wyszomirska

Telewizja

Tytuł	Kompozytor	Autor libretta	Reżyseria	Realizacja TV	Postać	Data premiery
Gejsza	Sidney Jones	Oven Hall, Harry Greenbank	Jan Wodzyński		Imari	24 października 1971 – przeniesienie z PTM (pr. lokalny)
Krakowiacy i Górale	Jan Stefani	Wojciech Bogusławski	Tadeusz Bursztynowicz		Miechodmuch	1 stycznia 1973 (TVP1 - pr. ogólnop.)
Aniuta	Jurij Siergiejewicz Milutin	Jurij Zyskind	Tadeusz Bursztynowicz	Irena Sobierajska	Łukiszin	3 czerwca 1975 (TVP2 - pr. ogólnop.)

Nagrody i wyróżnienia

• 1970 – Nagroda Miasta Szczecina za działalność kulturalno-oświatową
• Honorowy Obywatel Miasta i Gminy Ulanów n. Sanem
• Honorowy Żołnierz 12 Szczecińskiej Dywizji Zmechanizowanej

Odznaczenia

• 1945 – Krzyż Walecznych (nadany przez Delegaturę Sił Zbrojnych na Kraj)
• 1970 – Złota Honorowa Odznaka PTTK
• 1971 – Złota Odznaka Honorowa Gryfa Pomorskiego
• 1972 – medal pamiątkowy za zasługi położone dla rozwoju kultury fizycznej i turystyki w województwie szczecińskim
• 1973 – Medal ZW LOK za współpracę
• 1973 – Odznaka „100-lecia Zorganizowanej Turystyki w Polsce”
• 1974 – Złoty Krzyż Zasługi
• 1974 – Złoty Krzyż Zasługi PCK
• 1976 – Odznaka i medal TPS „Zasłużony dla Miasta Szczecina”
• 1977 – Medal „Zasłużony dla Miasta Łobez”
• 1979 – Złota Odznaka Zasłużony Działacz Turystyki
• 1983 – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• 1984 – Zasłużony Działacz Kultury
• 1987 – Medal „Zasłużony dla Miasta Gryfice”
• 1995 – Krzyż Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość”
• 1995 – Srebrny Krzyż Zasługi dla ZHP z Mieczami
• 1998 – Krzyż Więźnia Politycznego
• 1998 – Order Męczeństwa i Zwycięstwa
• 1998 – Krzyż Niezłomnych
• 1999 – Krzyż Walki o Niepodległość
• 2000 – Medal 50-lecia Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego
• 2000 – Złoty Krzyz Zasługi dla ZHP
• 2004 – Medal za Zasługi dla Miasta Szczecina
• 2005 – Złota Odznaka Honorowa Gryfa Zachodniopomorskiego
• 2006 – Krzyż Walecznych (odznaczenie przyznane w 1945 roku)
• 2007 – Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
• 2010 – Wielki Order Św. Ottona z Bambergu
• 2013 – Medal Pro Patria

Ciekawostki

• Był jednym z inicjatorów nadania w 2009 roku imienia Szarych Szeregów placowi Sprzymierzonych w Szczecinie

Bibliografia

• Encyklopedia Szczecina t. II P-Ż (pod red. Tadeusza Białeckiego, autor hasła Ryszard Markow), Uniwersytet Szczeciński, Szczecin 2000
• Janusz Ławrynowicz, Słowik od Zapory, „Kurier Szczeciński” 2013 nr 43 (wersja online)
• Mirosław Sulej, Żołnierze wyklęci. Czekali 60 lat na swoje Krzyże Walecznych, „Kombatant” 2006 nr 9, s. 6-9

Inne źródła

• Wspomnienia Konrada Strycharczyka z 14 listopada 2014 roku
• Programy teatralne (zbiory własne)
• Materiały ze zbiorów Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie (m.in. życiorys własnoręcznie sporządzony przez artystę)
• Materiały ze zbiorów Opery na Zamku w Szczecinie

Autor opracowania: Andrzej Androchowicz