Konrad Wojtyła
| Konrad Wojtyła | |||
| poeta, dziennikarz | |||
|
| |||
| Data urodzenia | 22 grudnia 1979 | ||
| Miejsce urodzenia | Zielona Góra | ||
| Narodowość | polska | ||
Konrad Wojtyła (ur. 1979) - poeta, dziennikarz
Życiorys
Konrad Wojtyła urodził się 22 grudnia 1979 r. w Zielonej Górze. Jest absolwentem III LO im. prof. Tadeusza Kotarbińskiego w Zielonej Górze. Ukończył filologię polską z dziennikarstwem w Katedrze Komunikacji Językowej i Społecznej na Uniwersytecie Zielonogórskim.
Od 1998 roku związany jest z Polskim Radiem. W latach 1998-2003 pracował w zielonogórskim Radiu Zachód. Od 2003 roku jest pracownikiem Polskiego Radia Szczecin. W tym czasie, przez rok (od sierpnia 2010 do sierpnia 2011 roku) był tam zastępcą redaktora naczelnego.
Jest autorem kilku tomików poezji, słuchowisk radiowych, książki z wywiadami, a także publikcji w wielu czasopismach. Debiutował w 2000 roku tomem poetyckim Z dwojga złego wybieram miłość.
W latach 2005-2009 pełnił funkcję zastępcy redaktora naczelnego kwartalnika literacko-filozoficznego „fo:pa”. Od 2012 do 2014 roku był wiceprezesem Fundacji Literatury imienia Henryka Berezy w Szczecinie i redaktorem naczelnym kwartalnika „eleWator”, który wydawany jest przez tę fundację. Od 2015 roku jest wiceprezesem zarządu Fundacji im. Sławomira Mrożka.
Od 2014 roku jest jurorem Ogólnopolskiej Nagrody Literackiej dla Autorki Gryfia. W 2018 roku znalazł się w Kapitule Lubuskiego Wawrzynu Literackiego.
W 2015 roku przełożył z jidisz na język polski nieznane utwory Eliasza Rajzmana. Podobnie, jak inni tłumacze, korzystał z przekładów filologicznych.
W 2015 roku wraz z Maciejem Meleckim, w Zakładzie Narodowym im. Ossolińskich we Wrocławiu, odkrył nieznane wiersze i opowiadania Rafała Wojaczka, które opublikowano w tomie Nie te czasy. Utwory nieznane (2016).
Twórczość
Poezja
- 2000 – Z dwojga złego wybieram miłość, Pracownia Wydawnicza AND, Zielona Góra-Wrocław
- 2002 – Fri low, WiMBP im. C. Norwida, Zielona Góra
- 2004 – Wiersze fatalne, WiMBP im. C. Norwida, Zielona Góra
- 2010 – może boże, Instytut Mikołowski, Mikołów
- 2013 – Czarny wodewil, WBPiCAK, Poznań
- 2017 – Znak za pytaniem, WBPiCAK, Poznań
Wywiady
- 2014 – Rewersy. Rozmowy literackie, Instytut Mikołowski, Mikołów
Przekłady
- 2015 – Eliasz Rajzman, Mech płonący, Towarzystwo Społeczno-Kulturalne Żydów w Polsce, Szczecin (razem z Katarzyną Suchodolską, Józefem Bursewiczem, Stanisławem Witem WilińskimArturem D. Liskowackim i Piotrem Michałowskim)
Nagrody
Jest laureatem Lubuskiego Wawrzynu Literackiego (2010) za tom może boże i Nagrody Otoczaka za tom poetycki Znak za pytaniem (2017). W 2015 roku został „Dziennikarzem Roku” Pomorza Zachodniego.
