Maria Kalinowska
Maria Kalinowska | |||
aktorka | |||
| |||
Data urodzenia | 11 września 1885 | ||
Miejsce urodzenia | Kraków | ||
Data śmierci | 21 września 1963 | ||
Miejsce śmierci | Szczecin | ||
Miejsce spoczynku | Cmentarz Centralny (kw.33A-10-9) | ||
Lokalizacja grobu | zobacz na mapie | ||
Lata działalności | {{{lata_dzialalnosci}}} | ||
Narodowość | polska | ||
Maria Kalinowska, także Maria Kalinowska-Górnik (1885-1963) - aktorka
Życiorys
Maria Mura Kalinowska urodziła się 11 września 1885 roku w Krakowie w rodzinie Franciszka Wójcickiego. Aktorstwa uczyła się u Józefa Kotarbińskiego i Ludwika Solskiego. W dniu 2 września 1902 roku została żoną aktora i reżysera, Eugeniusza Kalinowskiego (1879-1942), znanego także jako Kalinowski-Górnik. Już pod nazwiskiem męża rozpoczęła karierę artystyczną na poznańskiej scenie w sezonie 1902/03. Później kolejno występowała w Teatrze Ludowym w Krakowie (1903-1906) i w Dąbrowie Górniczej (1904). Od 1907 była aktorką objazdowego Teatru Gabrieli Zapolskiej. Na temat dalszych występów aktorki brak udokumentowanych danych. Prawdopodobnie grała we Lwowie, Kijowie, Poznaniu (1908), Warszawie (1909 - Dolina Szwajcarska), Wilnie (1909-1913), Petersburgu, Warszawie (1910 - Teatr Popularny). Była także aktorką w zespołach objazdowych Tadeusza Pola i Jana Pawłowskiego (1910). Grała na scenach kabaretowych, m.in w warszawskim teatrzyku „Miraż”. W latach 1919-1926 występowała w Poznaniu. Później przeniosła się do Lublina. Do 1939 grała sporadycznie, a przed samą wojną na dobre wycofała się ze sceny.
W 1946 roku zamieszkała w Szczecinie, gdzie wznowiła działalność artystyczną. Początkowo występowała w zespole Sylwestra Czosnowskiego (Teatr Polski, Komedia Muzyczna). W 1948 wystąpiła w Teatrze Małym Zbigniewa Lubasa. Od 1949 roku była aktorką Teatrów Dramatycznych. W dniu 1 lipca 1958 roku obchodziła jubileusz pięćdziesięciolecia pracy zawodowej w sztuce H.L. Morstina Przygoda florencka. Wystapiła wówczas w roli gosposi Anny.
W ciągu trwajacej niemal pół wieku drogi artystycznej, występowała z wieloma luminarzami polskiej sceny, m.in. grała razem z Kazimierzem Kamińskim w Bogatym wujaszku Karlweisa. Początkowo grywała role amantek i role charakterystyczne. Po 1946 roku grała wyłącznie role charakterystyczne.
Zmarła 21 września 1963 roku w Szczecinie. Pochowana na Cmentarzu Centralnym (kw. 33A-10-9).

Role teatralne (Szczecin)
Tytuł sztuki | Autor | Reżyseria | Teatr | Postać | Data premiery |
---|---|---|---|---|---|
Manewry miłosne | Stefan Turski | Jan Daszewski | Ciocia Basia | Teatr Polski Bronisława Skąpskiego | 13 lipca 1946 |
Przeprowadzka | Karol Hubert Rostworowski | Jerzy Śliwiński | Nurkowa | Komedia Muzyczna | 26 września 1946 |
Zemsta | Aleksander Fredro | Jerzy Śliwiński | Podstolina | Komedia Muzyczna | 1 stycznia 1947 |
Subretka | Jacques Deval | Zdzisław Karczewski | Debora Massuber | Komedia Muzyczna | 12 kwietnia 1947 |
Pensjonat we dworze | Stefan Kiedrzyński | Nuna Młodziejowska-Szczurkiewiczowa | Banasiewiczowa | Teatr Mały | 17 stycznia 1948 |
Pan Damazy | Józef Bliziński | Stanisław Bryliński | Pani Żegocina | Teatry Dramatyczne (Teatr Polski) | 23 czerwca 1949 |
Obcy cień | Konstanty Simonow | Jan Perz | Halina Pietrowna | Teatry Dramatyczne (Teatr Współczesny) | 31 maja 1950 |
Śluby panieńskie | Aleksander Fredro | Stefan Wroncki | Pani Dobrójska | Teatry Dramatyczne (Teatr Współczesny) | 31 grudnia 1950 |
Pan Jowialski | Aleksander Fredro | Marian Godlewski | Pani Jowialska | Teatry Dramatyczne (Teatr Polski) | 8 lutego 1952 |
Niespokojna starość | Leonid Rachmanow | Emil Chaberski | Maria Lwowna | Teatry Dramatyczne (Teatr Polski) | 26 listopada 1952 |
Zwycięstwo | Janusz Warmiński | Aleksander Fogiel | Fijałkowska | Teatry Dramatyczne (Teatr Polski) | 9 lutego 1953 |
Eugenia Grandet | Honore de Balzac | Kazimierz Brodzikowski | Pani Grandet | Teatry Dramatyczne (Teatr Polski) | 8 marca 1953 |
Damy i huzary | Aleksander Fredro | Emil Chaberski | Dyndalska | Teatry Dramatyczne (Teatr Polski) | 3 czerwca 1953 |
Dom kobiet | Zofia Nałkowska | Nina Burska | Celina Bełska | Teatry Dramatyczne (Scena Kameralna) | 2 lutego 1956 |
Przepraszam, ale żyję | Włodzimierz Dychawiczny, Michał Słobodskoj | Ludwik Benoit | Maria Wasiliewna | Teatry Dramatyczne (Teatr Polski) | 31 października 1956 |
Odwety | Leon Kruczkowski | Aleksander Rodziewicz | Teresa | Teatry Dramatyczne (Teatr Polski) | 3 lutego 1962 |
Nagrody
- 1958 – nagroda Prezydium MRN z okazji pięćdziesięciolecia pracy scenicznej
Odznaczenia
- Złota Odznaka Gryfa Pomorskiego
- Krzyż Kawalerski OOP
Źródła
Bibliografia
- Almanach sceny polskiej 1947/48, Instytut Sztuki PAN, Warszawa 1949
- Almanach sceny polskiej 1950/51, Instytut Sztuki PAN, Warszawa 1952
- Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965 (pod red. Zbigniewa Raszewskiego), PWN, Warszawa 1973
- Teatry Dramatyczne w Szczecinie 1945-1965 (pod red. Danuty Piotrowskiej), Wydawnictwo Artystyczno-Graficzne RSW Prasa, Poznań 1965
Inne
- Strona internetowa Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie
- Zdjęcia ze zbiorów Związku Artystów Scen Polskich w Szczecinie