Maria Pilecka: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „'''Maria Pilecka'''(ur. 29 stycznia 1899 w Ołumuńcu w Rosji, zm. 9 maja 1991 w Koszalinie) – nauczycielka i bibliotekarka, si...”) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | '''Maria Pilecka'''(ur. [[29]] [[stycznia]] [[1899]] w [[Ołumuńcu]] w [[Rosji]], zm. [[9]] [[maja]] [[1991]] w [[Koszalinie]]) – nauczycielka i bibliotekarka, siostra rotmistrza [[Witolda Pileckiego]].<ref>[http://http://pl.wikipedia.org/wiki/Maria_Pilecka</ref> | + | '''Maria Pilecka''' (ur. [[29]] [[stycznia]] [[1899]] w [[Ołumuńcu]] w [[Rosji]], zm. [[9]] [[maja]] [[1991]] w [[Koszalinie]]) – nauczycielka i bibliotekarka, siostra rotmistrza [[Witolda Pileckiego]].<ref>[http://http://pl.wikipedia.org/wiki/Maria_Pilecka</ref> |
| − | + | Pierwszy kierownik Powiatowej Biblioteki Publicznej w [[Koszalinie]], działacz społeczny i kulturalny. | |
| + | |||
| + | ==Życiorys== | ||
| + | |||
| + | Jedna z czwórki rodzeństwa Pileckich, po II wojnie światowej zamieszkała w Koszalinie. Nauczycielka, w latach 1930–1939 uczyła w szkole miejskiej w Lidzie. Okres wojenny spędziła w Wilnie, utrzymując się z lekcji prywatnych. Przez dwa miesiące była więziona w więzieniu w Łukienniszkach.W lipcu 1945 roku razem ze swoją siostrą Wandą, jej mężem i synem Andrzejem przyjechała do Koszalina. Zamieszkali w domu przy ul. Karola Szymanowskiego, przyznanym im jako rekompensata za mienie pozostawione na Litwie. | ||
Wersja z 17:33, 5 cze 2013
Maria Pilecka (ur. 29 stycznia 1899 w Ołumuńcu w Rosji, zm. 9 maja 1991 w Koszalinie) – nauczycielka i bibliotekarka, siostra rotmistrza Witolda Pileckiego.[1] Pierwszy kierownik Powiatowej Biblioteki Publicznej w Koszalinie, działacz społeczny i kulturalny.
Życiorys
Jedna z czwórki rodzeństwa Pileckich, po II wojnie światowej zamieszkała w Koszalinie. Nauczycielka, w latach 1930–1939 uczyła w szkole miejskiej w Lidzie. Okres wojenny spędziła w Wilnie, utrzymując się z lekcji prywatnych. Przez dwa miesiące była więziona w więzieniu w Łukienniszkach.W lipcu 1945 roku razem ze swoją siostrą Wandą, jej mężem i synem Andrzejem przyjechała do Koszalina. Zamieszkali w domu przy ul. Karola Szymanowskiego, przyznanym im jako rekompensata za mienie pozostawione na Litwie.
