Pałac (Barzkowice): Różnice pomiędzy wersjami
Sidvicious (dyskusja | edycje) |
|||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
|dwór_grafika = Pałac (Barzkowice).jpeg | |dwór_grafika = Pałac (Barzkowice).jpeg | ||
|grafika_opis = | |grafika_opis = | ||
| − | |lokalizacja = | + | |lokalizacja = 73-134 Barzkowice |
|nazwa_niemiecka = Barskewitz | |nazwa_niemiecka = Barskewitz | ||
|projektant = nieznany | |projektant = nieznany | ||
|data_budowy = kon. XIX w., przeb.1911 r. | |data_budowy = kon. XIX w., przeb.1911 r. | ||
}} | }} | ||
| − | |||
{{koordynaty|53.341379|15.266691}} | {{koordynaty|53.341379|15.266691}} | ||
| − | |||
| − | |||
==Wieś== | ==Wieś== | ||
| − | |||
Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1336 roku. Pierwotnie było to lenno rodziny Guntersbergów z ziemi wapnickiej, z którą hołdował na zamku w Barzkowicach rycerz Henning de Pansin. W 1474 roku Peter von Glasenapp wymienił z zakonem joannitów wieś, z zamkiem i młynem, na inne dobra. W 1493 roku Henryk Borcke odkupił od zakonu miejscowość (wraz z Pęzinem, Goliną, Brudzewicami) za 700 grzywien. W 1591 roku właścicielką majątku była Maria von Rahmel. W 1628 roku właścicielem był Matzke Borcke, a majątek obejmował 20 łanów, karczmę oraz kuźnię. Przez pewien czas majątek był w rękach rodziny von Borcków jako lenno joannitów. W 1731 przedstawiciele rodu pozostawili go Annie Elżbiecie Cantenius, żonie marszałka dworu pułkownika Petera Izaaka von Forcadego. W 1765 roku po śmierci Anny Barzkowice zostały własnością rodziny von Forcadów. W 1775 roku majątek został przepisany na drugą żonę Petera, Katarzynę von Eickstedt. Po jej śmierci przeszedł w posiadanie kapitana joannity Fryderyka Wilhelma Zygmunta von Ascherslebena. W 1804 roku właścicielem był kanonik Fryderyk von Itzenplitz, a następnie jego syn – Piotr Ludwig Fryderyk. Następnymi właścicielami byli siostra Piotra, hrabina Augusta Zofia i jej mąż August Fryderyk von Meding. W 1910 roku wieś zamieszkiwało 245 mieszkańców. Właścicielem był Wolfgang Gans Edler, pan na Putlitz i administrator Waacku. W 1939 roku majątkiem zarządzał jego syn, baron Waldemar Edler. Wieś wraz z pobliską Goliną była zamieszkiwana przez 361 mieszkańców, a majątek obejmował 1 040 ha oraz gorzelnię. Po 1945 roku utworzono w nim PGR. W 1956 roku był tu Rolniczy Zakład Doświadczalny przekształcony później w Regionalne Centrum Rozwoju Rolnictwa. Obecnie znajduje się w rękach prywatnych. | Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1336 roku. Pierwotnie było to lenno rodziny Guntersbergów z ziemi wapnickiej, z którą hołdował na zamku w Barzkowicach rycerz Henning de Pansin. W 1474 roku Peter von Glasenapp wymienił z zakonem joannitów wieś, z zamkiem i młynem, na inne dobra. W 1493 roku Henryk Borcke odkupił od zakonu miejscowość (wraz z Pęzinem, Goliną, Brudzewicami) za 700 grzywien. W 1591 roku właścicielką majątku była Maria von Rahmel. W 1628 roku właścicielem był Matzke Borcke, a majątek obejmował 20 łanów, karczmę oraz kuźnię. Przez pewien czas majątek był w rękach rodziny von Borcków jako lenno joannitów. W 1731 przedstawiciele rodu pozostawili go Annie Elżbiecie Cantenius, żonie marszałka dworu pułkownika Petera Izaaka von Forcadego. W 1765 roku po śmierci Anny Barzkowice zostały własnością rodziny von Forcadów. W 1775 roku majątek został przepisany na drugą żonę Petera, Katarzynę von Eickstedt. Po jej śmierci przeszedł w posiadanie kapitana joannity Fryderyka Wilhelma Zygmunta von Ascherslebena. W 1804 roku właścicielem był kanonik Fryderyk von Itzenplitz, a następnie jego syn – Piotr Ludwig Fryderyk. Następnymi właścicielami byli siostra Piotra, hrabina Augusta Zofia i jej mąż August Fryderyk von Meding. W 1910 roku wieś zamieszkiwało 245 mieszkańców. Właścicielem był Wolfgang Gans Edler, pan na Putlitz i administrator Waacku. W 1939 roku majątkiem zarządzał jego syn, baron Waldemar Edler. Wieś wraz z pobliską Goliną była zamieszkiwana przez 361 mieszkańców, a majątek obejmował 1 040 ha oraz gorzelnię. Po 1945 roku utworzono w nim PGR. W 1956 roku był tu Rolniczy Zakład Doświadczalny przekształcony później w Regionalne Centrum Rozwoju Rolnictwa. Obecnie znajduje się w rękach prywatnych. | ||
| − | + | ==Pałac== | |
| − | == | ||
| − | |||
We wsi znajduje się pałac, który powstał pod koniec XIX wieku. Jest to budynek zbudowany na planie prostokąta, na kamiennym cokole, z głębokim ryzalitem, dachem naczółkowym i boniowaną elewacją. W 1911 roku dobudowano piętro i werandę oraz przebudowano wnętrza, dodając klatkę schodową oraz salon. W sąsiedztwie znajdują się zachowane zabudowania folwarczne oraz park dworski o powierzchni 7,6 ha, z rzeką Pęzinką w centrum, stawami, stalowym ogrodzeniem oraz okazami starodrzewu złożonego m.in. z jodły jednobarwnej, ajlanta gruczołkowatego, dębu białego, błotnego, szypułkowego oraz tulipanowca amerykańskiego. Obiekt dostępny z zewnątrz. | We wsi znajduje się pałac, który powstał pod koniec XIX wieku. Jest to budynek zbudowany na planie prostokąta, na kamiennym cokole, z głębokim ryzalitem, dachem naczółkowym i boniowaną elewacją. W 1911 roku dobudowano piętro i werandę oraz przebudowano wnętrza, dodając klatkę schodową oraz salon. W sąsiedztwie znajdują się zachowane zabudowania folwarczne oraz park dworski o powierzchni 7,6 ha, z rzeką Pęzinką w centrum, stawami, stalowym ogrodzeniem oraz okazami starodrzewu złożonego m.in. z jodły jednobarwnej, ajlanta gruczołkowatego, dębu białego, błotnego, szypułkowego oraz tulipanowca amerykańskiego. Obiekt dostępny z zewnątrz. | ||
| − | |||
| − | |||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
Majewski M.(red), Bierca A.,Gwiazdowska E., Kalita-Skwirzyńska K., Kulesza-Szerniewicz O., MaćkówN., Markiewicz U., Rymar E., Słowiński S., Witek W., Katalog Zabytków Powiatu Stargardzkiego, Tom I, Tom II,Stargard 2010 | Majewski M.(red), Bierca A.,Gwiazdowska E., Kalita-Skwirzyńska K., Kulesza-Szerniewicz O., MaćkówN., Markiewicz U., Rymar E., Słowiński S., Witek W., Katalog Zabytków Powiatu Stargardzkiego, Tom I, Tom II,Stargard 2010 | ||
| − | |||
{{Autor|[[Użytkownik:Sidvicious|Maciej Burdzy]]}} | {{Autor|[[Użytkownik:Sidvicious|Maciej Burdzy]]}} | ||
| − | |||
| − | |||
[[Kategoria:Pomeranica]] | [[Kategoria:Pomeranica]] | ||
| − | [[Kategoria:Pomeranica - | + | [[Kategoria:Pomeranica - Zamki i pałace]] |
[[Kategoria:Barzkowice]] | [[Kategoria:Barzkowice]] | ||
[[Kategoria:Gmina Stargard Szczeciński]] | [[Kategoria:Gmina Stargard Szczeciński]] | ||
Wersja z 09:14, 29 paź 2013
| Pałac w Barzkowicach | |||
| |||
| Nazwa niemiecka | Barskewitz | ||
| Lokalizacja | 73-134 Barzkowice | ||
| Projektant | nieznany | ||
| Data budowy | kon. XIX w., przeb.1911 r. | ||
.jpeg)
Wieś
Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1336 roku. Pierwotnie było to lenno rodziny Guntersbergów z ziemi wapnickiej, z którą hołdował na zamku w Barzkowicach rycerz Henning de Pansin. W 1474 roku Peter von Glasenapp wymienił z zakonem joannitów wieś, z zamkiem i młynem, na inne dobra. W 1493 roku Henryk Borcke odkupił od zakonu miejscowość (wraz z Pęzinem, Goliną, Brudzewicami) za 700 grzywien. W 1591 roku właścicielką majątku była Maria von Rahmel. W 1628 roku właścicielem był Matzke Borcke, a majątek obejmował 20 łanów, karczmę oraz kuźnię. Przez pewien czas majątek był w rękach rodziny von Borcków jako lenno joannitów. W 1731 przedstawiciele rodu pozostawili go Annie Elżbiecie Cantenius, żonie marszałka dworu pułkownika Petera Izaaka von Forcadego. W 1765 roku po śmierci Anny Barzkowice zostały własnością rodziny von Forcadów. W 1775 roku majątek został przepisany na drugą żonę Petera, Katarzynę von Eickstedt. Po jej śmierci przeszedł w posiadanie kapitana joannity Fryderyka Wilhelma Zygmunta von Ascherslebena. W 1804 roku właścicielem był kanonik Fryderyk von Itzenplitz, a następnie jego syn – Piotr Ludwig Fryderyk. Następnymi właścicielami byli siostra Piotra, hrabina Augusta Zofia i jej mąż August Fryderyk von Meding. W 1910 roku wieś zamieszkiwało 245 mieszkańców. Właścicielem był Wolfgang Gans Edler, pan na Putlitz i administrator Waacku. W 1939 roku majątkiem zarządzał jego syn, baron Waldemar Edler. Wieś wraz z pobliską Goliną była zamieszkiwana przez 361 mieszkańców, a majątek obejmował 1 040 ha oraz gorzelnię. Po 1945 roku utworzono w nim PGR. W 1956 roku był tu Rolniczy Zakład Doświadczalny przekształcony później w Regionalne Centrum Rozwoju Rolnictwa. Obecnie znajduje się w rękach prywatnych.
Pałac
We wsi znajduje się pałac, który powstał pod koniec XIX wieku. Jest to budynek zbudowany na planie prostokąta, na kamiennym cokole, z głębokim ryzalitem, dachem naczółkowym i boniowaną elewacją. W 1911 roku dobudowano piętro i werandę oraz przebudowano wnętrza, dodając klatkę schodową oraz salon. W sąsiedztwie znajdują się zachowane zabudowania folwarczne oraz park dworski o powierzchni 7,6 ha, z rzeką Pęzinką w centrum, stawami, stalowym ogrodzeniem oraz okazami starodrzewu złożonego m.in. z jodły jednobarwnej, ajlanta gruczołkowatego, dębu białego, błotnego, szypułkowego oraz tulipanowca amerykańskiego. Obiekt dostępny z zewnątrz.
Bibliografia
Majewski M.(red), Bierca A.,Gwiazdowska E., Kalita-Skwirzyńska K., Kulesza-Szerniewicz O., MaćkówN., Markiewicz U., Rymar E., Słowiński S., Witek W., Katalog Zabytków Powiatu Stargardzkiego, Tom I, Tom II,Stargard 2010
