Paweł Bałakirew: Różnice pomiędzy wersjami
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Autor opracowania: Urszula Wenta Redakcja: Izabela Strzelecka
m (Zastępowanie tekstu - "Kategoria:Pomeranica - do sprawdzenia" na "") |
|||
| (Nie pokazano 26 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Osoba infobox | {{Osoba infobox | ||
|osoba= Paweł Bałakirew | |osoba= Paweł Bałakirew | ||
| − | |grafika_osoba= | + | |grafika_osoba=Paweł Bałakirew.jpg |
| − | |grafika_opis= | + | |grafika_opis=Paweł Bałakirew |
|funkcja= artysta malarz, rysownik | |funkcja= artysta malarz, rysownik | ||
|urodziny_data=[[14 lipca]] [[1914]] | |urodziny_data=[[14 lipca]] [[1914]] | ||
| Linia 8: | Linia 8: | ||
|smierc_data= [[6 czerwca]] [[1968]] | |smierc_data= [[6 czerwca]] [[1968]] | ||
|smierc_miejsce= [[Szczecin]] | |smierc_miejsce= [[Szczecin]] | ||
| − | |miejsce_spoczynku= Cmentarz Centralny | + | |miejsce_spoczynku= [[Cmentarz Centralny]] w Szczecinie |
|lokalizacja_grobu=(kw. 41c-16-7) | |lokalizacja_grobu=(kw. 41c-16-7) | ||
|lata_dzialalnosci= | |lata_dzialalnosci= | ||
| Linia 15: | Linia 15: | ||
|pseudonim= | |pseudonim= | ||
|lokalizacja_grobu= | |lokalizacja_grobu= | ||
| − | }} | + | }}'''Paweł Bałakirew (1914-1968)''' – artysta malarz, rysownik. |
| − | '''Paweł Bałakirew ( | + | ==Życiorys== |
| + | Paweł Bałakirew urodził się [[14 lipca]] [[1914]] roku w Wilnie. Jego ojciec – Wasilij Bałakirew pochodził z arystokratycznej rodziny i był spokrewniony z kompozytorem rosyjskim [[w: Milij Bałakirew|Milijem Bałakirewem]]. Matka Anna była chłopką. Wcześnie osierocony przez ojca, który służąc w armii carskiej zginął na wojnie w [[1915]] roku, pomagał matce roznosząc gazety. Ukończył gimnazjum w Wilnie oraz kursy rysunku im. [[w: Franciszek Smuglewicz|Franciszka Smuglewicza]]. W szkole malował portrety osób ze swojego otoczenia: profesorów, kolegów i znajomych. Pragnął studiować malarstwo w Paryżu. Na wyjazd zarabiał pracując przy budowie studni oraz jako nocny stróż. W [[1932]] roku wyjechał do Paryża. Na utrzymanie zarabiał sprzątaniem, myciem okien, myciem naczyń oraz malowaniem apartamentów. W latach [[1933]]-[[1935]] studiował w l'École National Supérieure de Beaux Arts w Paryżu. Swoje prace wystawiał i sprzedawał na ulicy. W roku [[1934]] wziął udział w wystawie młodych malarzy na Montparnasse (Deuxième Salon des Etudiants). Poznał rosyjskiego pisarza Aleksandra Kuprina i poetę Konstantego Balmonta. Statystował słynnemu basowi Fiodorowi Szalapinowi w operze „Borys Godunow”. W [[1935]] roku powrócił do Wilna i odbył służbę wojskową. W latach [[1937]]-[[1939]] studiował na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu im. Stefana Batorego w Wilnie. [[24 sierpnia]] [[1939]] roku w wileńskiej cerkwi na Zwierzyńcu poślubił Tatianę Polaninę. Brał udział w wojnie obronnej [[1939]] roku. W latach [[1940]]-[[1941]] i w [[1944]] roku studiował malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Wilnie, w pracowni Antanasa Gudaitisa. | ||
| + | |||
| + | W Szczecinie od [[1946]] roku. W tym samym roku został członkiem szczecińskiego oddziału Związku Polskich Artystów Plastyków. Bywał w Klubie 13 Muz, gdzie poznał m.in. Juliana Tuwima. W swej pracowni prowadził z przyjaciółmi dysputy o sztuce. Bywali u niego m. in.: [[Guido Reck]], [[Henryk Karniej]], [[w: Zenon Kononowicz|Zenon Kononowicz]], [[Łukasz Niewisiewicz]], [[Adam Pohorecki]], [[Jan Powicki]], [[Tadeusz Powidzki]] oraz literaci [[Józef Bursewicz]] i [[Franciszek Gil]]. W [[Głos Szczeciński|Głosie Szczecińskim]] miał swoją rubrykę ''Z teki Pawła Bałakirewa'', gdzie publikowano rysowane przez niego sylwetki szczecińskich aktorów. | ||
| + | Jego najmłodszy syn [[Oleg Bałakirew]] również został artystą malarzem. | ||
| + | |||
| + | Zmarł [[6 czerwca]] [[1968]] roku w Szczecinie. Pochowany na [[Cmentarz Centralny|Cmentarzu Centralnym]] w Szczecinie (kw. 41c-16-7). | ||
| + | |||
| + | ==Twórczość== | ||
| + | Paweł Bałakirew uprawiał malarstwo pejzażowe i portretowe inspirowane postimpresjonizmem oraz rysunek, zwłaszcza tuszem lawowany. Oprócz farb olejnych posługiwał się temperą, akwarelą, ołówkiem, węglem i tuszem. Malował pejzaże miejskie i marynistyczne. Tematem jego prac były stare kościoły, ulice, przedmieścia i zaułki zburzonego Szczecina oraz statki, łodzie rybackie, stocznia, nadodrzańskie i nadbałtyckie porty. Na portretach przedstawiał żonę, dzieci, osoby z bliskiego otoczenia. Rysował portrety szczecińskich aktorów w strojach scenicznych. Uczestniczył w licznych wystawach okręgowych, krajowych i zagranicznych - indywidualnych i zbiorowych. | ||
| + | W [[1947]] roku artysta przygotował scenografię do kilku spektakli dla Teatru Komedii Muzycznej w Szczecinie (m. in. do "Męża pognębionego Moliera", "Dwóch teatrów" Jerzego Szaniawskiego, "Milionerki" George'a Bernarda Shaw). | ||
| + | |||
| + | W [[1955]] roku odbył podróże artystyczne do Bułgarii i Holandii. Plonem pobytu w Bułgarii są obrazy olejne i rysunki tuszem przedstawiające m.in. Sobór świętej Zofii w Sofii, Klasztor Prieobrażeński, Pilarski Monastyr, portrety kobiet oraz stare brukowane uliczki, stare pochylone domki, płoty. Pobyt w Amsterdamie zaowocował widokami kolorowych domów, wiatraków, zwodzonych mostów, łodzi płynących po rzece. Malował szerokim pociągnięciem pędzla. Uwagę skupiał na kolorze. Często stosował łagodne, jasne zielenie, ciepłe oranże i brązy. Jego pejzaże są artystycznym odzwierciedleniem rzeczywistości. Prace artysty cechuje uczuciowość oraz melancholia. | ||
| + | Prace artysty znajdują się m.in. w zbiorach [[Książnica Pomorska|Książnicy Pomorskiej]] w Szczecinie, [[Muzeum Narodowe|Muzeum Narodowego]] w Szczecinie, Urzędu Wojewódzkiego w Szczecinie, w muzeach Warszawy, Krakowa, Bułgarii, Francji, Holandii, Niemiec oraz w zbiorach prywatnych w kraju i za granicą. | ||
| + | [[Plik:Przodownik pracy, 1949.jpg|200px|right|thumb|''Przodownik pracy Z. Nieczkowski'', 1949]] | ||
| + | [[Plik:Odbudowa Szczecina, tempera, 25x33 cm, 1955.jpg|200px|right|thumb|''Odbudowa Szczecina'', 1955]] | ||
| + | [[Plik:Domy, 1956.jpg|200px|right|thumb|''Domy'', 1956]] | ||
| + | |||
| + | ===Obrazy (wybór)=== | ||
| + | * ''Alik'', olej, 75x55 cm | ||
| + | * ''Barki'', tusz, olej, pilśń, 45x57 cm, 1964 | ||
| + | * ''Baszta Siedmiu Płaszczy'', tusz, kredka, gwasz, 28,5 x 20 cm, 1958 | ||
| + | * ''Cyrk w Szczecinie'', 1949 | ||
| + | * ''Czarne gawrony'' | ||
| + | * ''Dom szpaków na bramie przy ulicy Miedzianej'', olej, 1956 | ||
| + | * ''Domki nad kanałem'', olej, 28x36 cm | ||
| + | * ''Domy'', olej, tektura,40x50 cm, 1956 | ||
| + | * ''Domy w Amsterdamie'', olej, 28x36 cm | ||
| + | * ''Dzielnica „Stary kanał”'', olej, 55x46 cm | ||
| + | * ''Głowa chłopca'', olej, 46x37 cm | ||
| + | * ''Grecki statek „Mikolo”'', olej, 1949 | ||
| + | * ''Kompozycja pejzażowa'', olej, 50x70 cm | ||
| + | * ''Kompozycja portretowa'', olej, 100x120 cm | ||
| + | * ''Kościół (Łobez''), olej, 1954 | ||
| + | * ''Odbudowa Szczecina'', tempera, 25x33 cm, 1955 | ||
| + | * ''Pogodno'', 1965 | ||
| + | * ''Pomorzany'', 1961 | ||
| + | * ''Portret córki Tatiany'', olej, 1945 | ||
| + | * ''Portret kobiety'', 1954 | ||
| + | * ''Portret syna Olega (w szaroniebieskim ubraniu)'', olej | ||
| + | * ''Portret syna Olega z piłeczkami''), olej | ||
| + | * ''Przedmieście. Niebuszewo'', olej, 1957 | ||
| + | * ''Przodownik pracy dźwigowej Z. Nieczkowski'', olej, płótno, 96x67 cm, 1949 | ||
| + | * ''Przystań rybacka'', olej, pilśń, 50x63 cm, 1963 | ||
| + | * ''W porcie-Amsterdam'', olej, 28x36 cm | ||
| + | * ''Wieża płonących niewiast'', olej, 28x36 cm | ||
| + | * ''Zamek Książąt Pomorskich'', tusz, kredka, gwasz, 29,5 x 20,5 cm, 1958 | ||
| + | * ''Zima z okna (z wieżą kościoła św. Jakuba)'', olej, płótno, 49x30 cm, 1950 | ||
| + | * ''Zwodzący most – Amsterdam'', olej, 28x36 cm | ||
| + | |||
| + | ===Rysunki (wybór)=== | ||
| + | * ''Drzewa zimą'', tusz, 30x43 cm, 1965 | ||
| + | * ''Fragment domu'', tusz, 24x32 cm, 1964 | ||
| + | * ''Halina Kazimierowska jako Rachel w „Weselu” '' | ||
| + | * ''Hilary Kluczkowski jako porucznik w „Hotel Astoria”'', 1962 | ||
| + | * ''Irena Remiszewska jako Kleopatra w sztuce „Cezar i Kleopatra”'', 1958 | ||
| + | * ''Józef Bursewicz'', ołówek, papier fotograficzny, 24x18 cm, 1957 | ||
| + | * ''Parkan'', tusz, 30x34 cm, 1965 | ||
| + | * ''Przed domem'', tusz, 28x40 cm, 1964 | ||
| + | * ''Stare miasto w Neceberze'', ok. 1955 | ||
| + | * ''Władysław Jabłoński jako Filostrates w „Śnie nocy letniej”'', tusz, 1958 | ||
| + | * ''Zima z okna'' , tusz, 1950 i 1967 | ||
| + | [[Plik:W. Jabłoński jako Filostrates, 1958.jpg|200px|right|thumb|''W. Jabłoński jako Filostrates'', 1958]] | ||
| + | [[Plik:Przed domem, 1964.jpg|200px|right|thumb|''Przed domem'', 1964]] | ||
| + | |||
| + | ===Wystawy krajowe zbiorowe (wybór)=== | ||
| + | * '''1946 – 1957''' – Wystawa malarstwa ZPAP Okręgu Szczecińskiego (Szczecin) | ||
| + | * '''1948''' – Wystawa Plastyki Ziem Odzyskanych (Wrocław) | ||
| + | * '''1948, 1949, 1956, 1957''' – Ogólnopolska Wystawa Plastyki (Radom) | ||
| + | * '''1949''' – II Festiwal Plastyki (Sopot) | ||
| + | * '''1949''' – Wystawa Marynistyczna Artystów Plastyków (Bielsko Biała) | ||
| + | * '''1949, 1950''' – Wystawa zimowa (Szczecin) | ||
| + | * '''1954– 1957''' - Wystawa jesienna (Szczecin) | ||
| + | * '''1955''' – Wystawa Retrospektywna ZPAP (Szczecin) | ||
| + | * '''1956''' – Wystawa Malarstwa i Rysunku ZPAP (Szczecin) | ||
| + | * '''1959''' – Wystawa Plastyki Ziem Nadodrzańskich (Szczecin) | ||
| + | * '''1960''' – Wystawa XV-lecie Wyzwolenia Szczecina (Szczecin) | ||
| + | * '''1962''' – I Festiwal Polskiego Malarstwa Współczesnego (Szczecin) | ||
| + | * '''1965''' – Wystawa XX- lecie Plastyki Ziemi Szczecińskiej w XX-lecie Wyzwolenia (Szczecin) | ||
| + | * '''1970''' – Wystawa XXV – lecie ZPAP i XX- lecie Pracowni Sztuk Plastycznych (Szczecin) | ||
| + | * '''1993''' – Wystawa Szczecińska Sztuka Współczesna 1945-1993 (Szczecin) | ||
| + | |||
| + | ===Wystawy indywidualne=== | ||
| + | * '''1955''' – Wystawa Malarstwa (wspólnie z Henrykiem Karniejem) (Szczecin) | ||
| + | * '''1956''' – Wystawa Malarstwa i Rysunku (wspólnie z Guido Reckiem) (Szczecin) | ||
| + | * '''1956''' – Wystawa Malarstwa i Rysunku (Szczecin) | ||
| + | * '''2001 '''– Wystawa Pawła i Olega Bałakirewów z cyklu Galeria Wspomnień (Szczecin) | ||
| + | |||
| + | ===Wystawy zagraniczne=== | ||
| + | * '''1934''' – Deuxième Salon des Etudiants (Gallerie Carmine Paryż) | ||
| + | * '''1970''' – Wystawa Szczecińska Plastyka i Architektura (Rostock) | ||
| + | |||
| + | ==Wspomnienie o Pawle Bałakirewie== | ||
| + | ''Kochał nas, ale więcej kochał piękno, przez siebie upatrzone. Kochał kolory, kreski, plamki, pędzle, farby. Ta bogata pracownia była jego życiem, jego sercem, uczuciem, jego chorobą, smutkiem i radością…'' | ||
| + | |||
| + | (Tatiana Bałakirew)<ref> Bałakirew Tatiana. Wspomnienia matki. [s.l., s.n ],1999, s. 66. ISBN 83-912127-0-X</ref> | ||
| + | |||
| + | ''Paweł najlepiej czuł się z pędzlem w ręku, z farbą na palecie, z nowonarodzonym obrazem. Łatwo załamywał się, przeżywał jeśli mu coś się nie udawało namalować tak jak chciał. Czytaliśmy razem „Pasję życia” o van Goghu, Paweł płakał. „Czemu płaczesz ? - pytałam. Zawsze pamiętam słowa męża: „A kiedy umrę, połóżcie mi farby i pędzle do grobu, będę na tamtym świecie Pana Boga malował”''. | ||
| + | |||
| + | (Tatiana Bałakirew)<ref> Tamże, s. 77.</ref> | ||
| + | |||
| + | {{Przypisy}} | ||
| + | ==Bibliografia== | ||
| + | * Annusewicz Małgorzata. Portret od szewca. „Głos Szczeciński” 2003, nr 166, dod. „Głos Lokalny Szczecin, Police, nr 29, s. II. | ||
| + | * Annusewicz Małgorzata. Paweł i Oleg Bałakirewowie. „Głos Szczeciński” 2003, nr 166, dod. „Głos Lokalny Szczecin, Police, nr 29, s. II. | ||
| + | * Bałakirew Tatiana. Paweł Bałakirew 1914-1968. Połóżcie mi do trumny farby i pędzle... W: Ku Słońcu 125. Księga z miasta umarłych. Pod red. [[Mariusz Czarniecki|Mariusza Czarnieckiego]]. Szczecin: Wydawnictwo Glob, 1987, s. 83-87. ISBN 83-7007-135-X. | ||
| + | * Bałakirew Tatiana. Wspomnienia matki. [s.l., s.n ], 1999. ISBN 83-912127-0-X. | ||
| + | * Bałakirew – Wilczyńska Tatiana. Rozstanie, pożegnanie. Gdańsk, 2013. Książnica Pomorska, Rkps., Inw. akc. 4393. | ||
| + | * [[Artur Daniel Liskowacki|Liskowacki Artur Daniel]]. Ulica Niemiecka, ulica Miedziana. „Pogranicza” 2002, nr 4. Szczecin: „Klub 13 Muz”, s. 25-33. | ||
| + | * Najdowa Jadwiga. Paweł Bałakirew W: [[Encyklopedia Szczecina]]. T.1. Pod red. [[Tadeusz Białecki|Tadeusza Białeckiego]]. Szczecin: Uniwersytet Szczeciński, 1999, s. 68. ISBN 83-87341-45-2. | ||
| + | * Najdowa Jadwiga. Szczecińska plastyka w latach 1945-1960. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1962. | ||
| + | * Najdowa Jadwiga, Kozłowska Lidia. Szczecińska sztuka współczesna w latach 1945-1993. Szczecin: Muzeum Narodowe, 1993. | ||
| + | * Obecność. Almanach ZPAP 1945-2011. Pod red. Ryszarda Kiełtyki. Szczecin: ZPA, 2012. ISBN 978-837518-359-7. | ||
| + | * Sztuka na Pomorzu po roku 1945: Zamek Książąt Pomorskich w Szczecinie - Galeria Południowa, Galeria Północna, Galeria "Kwadrat", Muzeum Narodowe w Szczecinie - Galeria Sztuki Współczesnej, kwiecień - maj 1995 r. (Red. katalogu Bogdan Twardochleb). Szczecin: Zamek Książąt Pomorskich, [1995]. | ||
| + | * Z galerii wspomnień (Pod red. [[Eugeniusz Kus|Eugeniusza Kusa]], Barbary Igielskiej, Jarosława Eysymonta). Szczecin: Zamek Książąt Pomorskich, 2006. ISBN 978-839167-90-8-1. | ||
| − | == | + | ==Linki zewnętrzne== |
| + | *[http://sedina.pl/wordpress/index.php/2006/05/31/pawe-baakirew/ Biogram Pawła Bałakirewa w portalu sedina.pl] | ||
| + | *[http://www.szczecindlaciebie.pl/pl/sylwetki/pawel-balakirew.html Biogram Pawła Bałakirewa w portalu Szczecin Dla Ciebie] | ||
| − | + | {{AutorP|[[User:Aldona|Urszula Wenta]]}} | |
| − | + | {{RedaktorP|[[User:I.strzelecka|Izabela Strzelecka]]}} | |
| − | + | [[Kategoria:Pomeranica]] | |
| − | + | [[Kategoria:Pomeranica - Biografie]] | |
| + | [[Kategoria:Pomeranica - Malarze]] | ||
| + | [[Kategoria:Szczecin]] | ||
| + | {{DEFAULTSORT:Bałakirew, Paweł}} | ||
Aktualna wersja na dzień 09:02, 28 paź 2016
| Paweł Bałakirew | |||
| artysta malarz, rysownik | |||
| |||
| Data urodzenia | 14 lipca 1914 | ||
| Miejsce urodzenia | Wilno | ||
| Data śmierci | 6 czerwca 1968 | ||
| Miejsce śmierci | Szczecin | ||
| Miejsce spoczynku | Cmentarz Centralny w Szczecinie | ||
| Narodowość | polska | ||
Paweł Bałakirew (1914-1968) – artysta malarz, rysownik.
Spis treści
Życiorys
Paweł Bałakirew urodził się 14 lipca 1914 roku w Wilnie. Jego ojciec – Wasilij Bałakirew pochodził z arystokratycznej rodziny i był spokrewniony z kompozytorem rosyjskim Milijem Bałakirewem. Matka Anna była chłopką. Wcześnie osierocony przez ojca, który służąc w armii carskiej zginął na wojnie w 1915 roku, pomagał matce roznosząc gazety. Ukończył gimnazjum w Wilnie oraz kursy rysunku im. Franciszka Smuglewicza. W szkole malował portrety osób ze swojego otoczenia: profesorów, kolegów i znajomych. Pragnął studiować malarstwo w Paryżu. Na wyjazd zarabiał pracując przy budowie studni oraz jako nocny stróż. W 1932 roku wyjechał do Paryża. Na utrzymanie zarabiał sprzątaniem, myciem okien, myciem naczyń oraz malowaniem apartamentów. W latach 1933-1935 studiował w l'École National Supérieure de Beaux Arts w Paryżu. Swoje prace wystawiał i sprzedawał na ulicy. W roku 1934 wziął udział w wystawie młodych malarzy na Montparnasse (Deuxième Salon des Etudiants). Poznał rosyjskiego pisarza Aleksandra Kuprina i poetę Konstantego Balmonta. Statystował słynnemu basowi Fiodorowi Szalapinowi w operze „Borys Godunow”. W 1935 roku powrócił do Wilna i odbył służbę wojskową. W latach 1937-1939 studiował na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu im. Stefana Batorego w Wilnie. 24 sierpnia 1939 roku w wileńskiej cerkwi na Zwierzyńcu poślubił Tatianę Polaninę. Brał udział w wojnie obronnej 1939 roku. W latach 1940-1941 i w 1944 roku studiował malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Wilnie, w pracowni Antanasa Gudaitisa.
W Szczecinie od 1946 roku. W tym samym roku został członkiem szczecińskiego oddziału Związku Polskich Artystów Plastyków. Bywał w Klubie 13 Muz, gdzie poznał m.in. Juliana Tuwima. W swej pracowni prowadził z przyjaciółmi dysputy o sztuce. Bywali u niego m. in.: Guido Reck, Henryk Karniej, Zenon Kononowicz, Łukasz Niewisiewicz, Adam Pohorecki, Jan Powicki, Tadeusz Powidzki oraz literaci Józef Bursewicz i Franciszek Gil. W Głosie Szczecińskim miał swoją rubrykę Z teki Pawła Bałakirewa, gdzie publikowano rysowane przez niego sylwetki szczecińskich aktorów. Jego najmłodszy syn Oleg Bałakirew również został artystą malarzem.
Zmarł 6 czerwca 1968 roku w Szczecinie. Pochowany na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie (kw. 41c-16-7).
Twórczość
Paweł Bałakirew uprawiał malarstwo pejzażowe i portretowe inspirowane postimpresjonizmem oraz rysunek, zwłaszcza tuszem lawowany. Oprócz farb olejnych posługiwał się temperą, akwarelą, ołówkiem, węglem i tuszem. Malował pejzaże miejskie i marynistyczne. Tematem jego prac były stare kościoły, ulice, przedmieścia i zaułki zburzonego Szczecina oraz statki, łodzie rybackie, stocznia, nadodrzańskie i nadbałtyckie porty. Na portretach przedstawiał żonę, dzieci, osoby z bliskiego otoczenia. Rysował portrety szczecińskich aktorów w strojach scenicznych. Uczestniczył w licznych wystawach okręgowych, krajowych i zagranicznych - indywidualnych i zbiorowych. W 1947 roku artysta przygotował scenografię do kilku spektakli dla Teatru Komedii Muzycznej w Szczecinie (m. in. do "Męża pognębionego Moliera", "Dwóch teatrów" Jerzego Szaniawskiego, "Milionerki" George'a Bernarda Shaw).
W 1955 roku odbył podróże artystyczne do Bułgarii i Holandii. Plonem pobytu w Bułgarii są obrazy olejne i rysunki tuszem przedstawiające m.in. Sobór świętej Zofii w Sofii, Klasztor Prieobrażeński, Pilarski Monastyr, portrety kobiet oraz stare brukowane uliczki, stare pochylone domki, płoty. Pobyt w Amsterdamie zaowocował widokami kolorowych domów, wiatraków, zwodzonych mostów, łodzi płynących po rzece. Malował szerokim pociągnięciem pędzla. Uwagę skupiał na kolorze. Często stosował łagodne, jasne zielenie, ciepłe oranże i brązy. Jego pejzaże są artystycznym odzwierciedleniem rzeczywistości. Prace artysty cechuje uczuciowość oraz melancholia. Prace artysty znajdują się m.in. w zbiorach Książnicy Pomorskiej w Szczecinie, Muzeum Narodowego w Szczecinie, Urzędu Wojewódzkiego w Szczecinie, w muzeach Warszawy, Krakowa, Bułgarii, Francji, Holandii, Niemiec oraz w zbiorach prywatnych w kraju i za granicą.
Obrazy (wybór)
- Alik, olej, 75x55 cm
- Barki, tusz, olej, pilśń, 45x57 cm, 1964
- Baszta Siedmiu Płaszczy, tusz, kredka, gwasz, 28,5 x 20 cm, 1958
- Cyrk w Szczecinie, 1949
- Czarne gawrony
- Dom szpaków na bramie przy ulicy Miedzianej, olej, 1956
- Domki nad kanałem, olej, 28x36 cm
- Domy, olej, tektura,40x50 cm, 1956
- Domy w Amsterdamie, olej, 28x36 cm
- Dzielnica „Stary kanał”, olej, 55x46 cm
- Głowa chłopca, olej, 46x37 cm
- Grecki statek „Mikolo”, olej, 1949
- Kompozycja pejzażowa, olej, 50x70 cm
- Kompozycja portretowa, olej, 100x120 cm
- Kościół (Łobez), olej, 1954
- Odbudowa Szczecina, tempera, 25x33 cm, 1955
- Pogodno, 1965
- Pomorzany, 1961
- Portret córki Tatiany, olej, 1945
- Portret kobiety, 1954
- Portret syna Olega (w szaroniebieskim ubraniu), olej
- Portret syna Olega z piłeczkami), olej
- Przedmieście. Niebuszewo, olej, 1957
- Przodownik pracy dźwigowej Z. Nieczkowski, olej, płótno, 96x67 cm, 1949
- Przystań rybacka, olej, pilśń, 50x63 cm, 1963
- W porcie-Amsterdam, olej, 28x36 cm
- Wieża płonących niewiast, olej, 28x36 cm
- Zamek Książąt Pomorskich, tusz, kredka, gwasz, 29,5 x 20,5 cm, 1958
- Zima z okna (z wieżą kościoła św. Jakuba), olej, płótno, 49x30 cm, 1950
- Zwodzący most – Amsterdam, olej, 28x36 cm
Rysunki (wybór)
- Drzewa zimą, tusz, 30x43 cm, 1965
- Fragment domu, tusz, 24x32 cm, 1964
- Halina Kazimierowska jako Rachel w „Weselu”
- Hilary Kluczkowski jako porucznik w „Hotel Astoria”, 1962
- Irena Remiszewska jako Kleopatra w sztuce „Cezar i Kleopatra”, 1958
- Józef Bursewicz, ołówek, papier fotograficzny, 24x18 cm, 1957
- Parkan, tusz, 30x34 cm, 1965
- Przed domem, tusz, 28x40 cm, 1964
- Stare miasto w Neceberze, ok. 1955
- Władysław Jabłoński jako Filostrates w „Śnie nocy letniej”, tusz, 1958
- Zima z okna , tusz, 1950 i 1967
Wystawy krajowe zbiorowe (wybór)
- 1946 – 1957 – Wystawa malarstwa ZPAP Okręgu Szczecińskiego (Szczecin)
- 1948 – Wystawa Plastyki Ziem Odzyskanych (Wrocław)
- 1948, 1949, 1956, 1957 – Ogólnopolska Wystawa Plastyki (Radom)
- 1949 – II Festiwal Plastyki (Sopot)
- 1949 – Wystawa Marynistyczna Artystów Plastyków (Bielsko Biała)
- 1949, 1950 – Wystawa zimowa (Szczecin)
- 1954– 1957 - Wystawa jesienna (Szczecin)
- 1955 – Wystawa Retrospektywna ZPAP (Szczecin)
- 1956 – Wystawa Malarstwa i Rysunku ZPAP (Szczecin)
- 1959 – Wystawa Plastyki Ziem Nadodrzańskich (Szczecin)
- 1960 – Wystawa XV-lecie Wyzwolenia Szczecina (Szczecin)
- 1962 – I Festiwal Polskiego Malarstwa Współczesnego (Szczecin)
- 1965 – Wystawa XX- lecie Plastyki Ziemi Szczecińskiej w XX-lecie Wyzwolenia (Szczecin)
- 1970 – Wystawa XXV – lecie ZPAP i XX- lecie Pracowni Sztuk Plastycznych (Szczecin)
- 1993 – Wystawa Szczecińska Sztuka Współczesna 1945-1993 (Szczecin)
Wystawy indywidualne
- 1955 – Wystawa Malarstwa (wspólnie z Henrykiem Karniejem) (Szczecin)
- 1956 – Wystawa Malarstwa i Rysunku (wspólnie z Guido Reckiem) (Szczecin)
- 1956 – Wystawa Malarstwa i Rysunku (Szczecin)
- 2001 – Wystawa Pawła i Olega Bałakirewów z cyklu Galeria Wspomnień (Szczecin)
Wystawy zagraniczne
- 1934 – Deuxième Salon des Etudiants (Gallerie Carmine Paryż)
- 1970 – Wystawa Szczecińska Plastyka i Architektura (Rostock)
Wspomnienie o Pawle Bałakirewie
Kochał nas, ale więcej kochał piękno, przez siebie upatrzone. Kochał kolory, kreski, plamki, pędzle, farby. Ta bogata pracownia była jego życiem, jego sercem, uczuciem, jego chorobą, smutkiem i radością…
(Tatiana Bałakirew)[1]
Paweł najlepiej czuł się z pędzlem w ręku, z farbą na palecie, z nowonarodzonym obrazem. Łatwo załamywał się, przeżywał jeśli mu coś się nie udawało namalować tak jak chciał. Czytaliśmy razem „Pasję życia” o van Goghu, Paweł płakał. „Czemu płaczesz ? - pytałam. Zawsze pamiętam słowa męża: „A kiedy umrę, połóżcie mi farby i pędzle do grobu, będę na tamtym świecie Pana Boga malował”.
(Tatiana Bałakirew)[2]
Przypisy
Bibliografia
- Annusewicz Małgorzata. Portret od szewca. „Głos Szczeciński” 2003, nr 166, dod. „Głos Lokalny Szczecin, Police, nr 29, s. II.
- Annusewicz Małgorzata. Paweł i Oleg Bałakirewowie. „Głos Szczeciński” 2003, nr 166, dod. „Głos Lokalny Szczecin, Police, nr 29, s. II.
- Bałakirew Tatiana. Paweł Bałakirew 1914-1968. Połóżcie mi do trumny farby i pędzle... W: Ku Słońcu 125. Księga z miasta umarłych. Pod red. Mariusza Czarnieckiego. Szczecin: Wydawnictwo Glob, 1987, s. 83-87. ISBN 83-7007-135-X.
- Bałakirew Tatiana. Wspomnienia matki. [s.l., s.n ], 1999. ISBN 83-912127-0-X.
- Bałakirew – Wilczyńska Tatiana. Rozstanie, pożegnanie. Gdańsk, 2013. Książnica Pomorska, Rkps., Inw. akc. 4393.
- Liskowacki Artur Daniel. Ulica Niemiecka, ulica Miedziana. „Pogranicza” 2002, nr 4. Szczecin: „Klub 13 Muz”, s. 25-33.
- Najdowa Jadwiga. Paweł Bałakirew W: Encyklopedia Szczecina. T.1. Pod red. Tadeusza Białeckiego. Szczecin: Uniwersytet Szczeciński, 1999, s. 68. ISBN 83-87341-45-2.
- Najdowa Jadwiga. Szczecińska plastyka w latach 1945-1960. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1962.
- Najdowa Jadwiga, Kozłowska Lidia. Szczecińska sztuka współczesna w latach 1945-1993. Szczecin: Muzeum Narodowe, 1993.
- Obecność. Almanach ZPAP 1945-2011. Pod red. Ryszarda Kiełtyki. Szczecin: ZPA, 2012. ISBN 978-837518-359-7.
- Sztuka na Pomorzu po roku 1945: Zamek Książąt Pomorskich w Szczecinie - Galeria Południowa, Galeria Północna, Galeria "Kwadrat", Muzeum Narodowe w Szczecinie - Galeria Sztuki Współczesnej, kwiecień - maj 1995 r. (Red. katalogu Bogdan Twardochleb). Szczecin: Zamek Książąt Pomorskich, [1995].
- Z galerii wspomnień (Pod red. Eugeniusza Kusa, Barbary Igielskiej, Jarosława Eysymonta). Szczecin: Zamek Książąt Pomorskich, 2006. ISBN 978-839167-90-8-1.
Linki zewnętrzne
