Peter Kamecke: Różnice pomiędzy wersjami
m (Zastępowanie tekstu - "Kategoria:Pomeranica - do sprawdzenia" na "") |
|||
Linia 41: | Linia 41: | ||
[[Kategoria:Pomeranica - Urzędnicy]] | [[Kategoria:Pomeranica - Urzędnicy]] | ||
[[Kategoria:Pomeranica - Czarownice i czarownicy]] | [[Kategoria:Pomeranica - Czarownice i czarownicy]] | ||
+ | [[Kategoria:Pomeranica - Księstwo Pomorskie]] | ||
[[Kategoria:Szczecin]] | [[Kategoria:Szczecin]] | ||
[[Kategoria:Koszalin]] | [[Kategoria:Koszalin]] |
Wersja z 14:33, 30 paź 2016
Peter Kamecke | |||
marszałek dworu, podkomorzy księcia Jana Fryderyka | |||
| |||
Data urodzenia | 1543 | ||
Data śmierci | 1613 | ||
Narodowość | pomorska | ||
Peter Kamecke, von Kameke (1543-1613) - marszałek dworu i podkomorzy księcia Jana Fryderyka.
Życiorys
Peter Kamecke (von Kameke) pochodził ze starej pomorskiej rodziny szlacheckiej. Jak podaje prof. Edward Rymar: „Ród to i dlatego ciekawy, że pochodzi z miejscowych staropomorskich elit możnych, może nawet z dynastów zaodrzańskiej strefy lucickiej. W drugiej połowie XIII i na początku XIV wieku wtopił się w coraz liczniejsze rycerstwo napływowe niemieckie, pozostał jednak przez stulecia przy rodzimym imiennictwie (Cieszyn, Cieszymir, Ciesław, Świętosz, Biezpraw)". Peter Kamecke był synem Achacego Kamecke i Christine z domu Borcke. Od 1597 roku jego dobrami były wsie Chlebowo i Krosino, które utracił w 1600 roku w wyniku wieloletniego procesu, jaki prowadził z księciem Barnimem X (XII). Bardzo krytyczną opinię o Peterze Kameke przekazał w „Księdze domowej” (Hausbuch) Joachim von Wedel nazywając go totumfackim księcia Jana Fryderyka i uważając go za złego ducha Gryfity.
W roku 1600 kazał wyremontować kościół we wsi Łasin Koszaliński (niem. Lassehne), wyposażając go w nowy ołtarz, ambonę, chrzcielnicę, ławy patronackie, emporę oraz w wiszący świecznik. Gdy zmarł, w kościele w Łasinie umieszczono epitafium ku jego czci. Epitafium zdobiło kościół przez ponad 400 lat. Dzisiaj znajduje się w kościele Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Koszalinie.
Udział Petera Kamecke w procesie Elisabeth von Doberschütz
Elisabeth von Doberschütz z domu von Strantz (ur. ?- zm.17 grudnia 1591 roku w Szczecinie). Oskarżono ją wskutek intrygi, której głównymi twórcami byli Jakub von Kleist i Peter von Kameke o to, że podała księżnej Erdmucie (ur. 26 czerwca 1561 w Berlinie, zm. 13 listopada 1623 w Słupsku), żonie księcia Jana Fryderyka (1542–1600), jakiś napój czarownic (Hexentrank), po którym władczyni stała się bezpłodna. Oskarżenie Elisabeth o czary było wymierzone w jej męża Melchiora von Doberschütz. Doberschütz przez długie lata był zaufanym urzędnikiem ks. Jana Fryderyka. Do roku 1584 pełnił funkcję gubernatora (Stadthauptmann) Szczecinka (niem. Neustettin). Pierwsze pomówienia Elisabeth o czary pojawiły się w 1584 r., ich skutkiem była niełaska, w jaką popadł Melchior w 1590 roku i wygnanie z Pomorza. Elisabeth, przeciw której wykorzystano wymuszone na torturach zeznania służby, została oskarżona także o trucie marszałka Petera von Kameke i samego księcia. 17 grudnia 1590 sąd uznał jej winę; rok później została ścięta na Rynku Siennym (niem. Heumarkt) w Szczecinie. Jej ciało spalono poza murami miasta.
Bibliografia
- Edward Rymar, Początki podkoszalińskiego klanu rycerskiego Kamyków i Boninów. "Rocznik Koszaliński" nr 38 (2010), s. 65-80.
- Marcin Majewski, Płyta nagrobna Petera von Kameke. "Koszalińskie Zeszyty Muzealne" nr 25 (2005), s. 113-118.
- Warcisław Machura, Koszalin. Płyta nagrobna Petera Kameke.