Tadeusz Klimowski
| Tadeusz Klimowski | |||
| dziennikarz, autor tekstów, kompozytor, satyryk | |||
|
| |||
| Data urodzenia | 24 grudnia 1935 | ||
| Miejsce urodzenia | Warszawa | ||
| Data śmierci | 9 czerwca 2008 | ||
| Miejsce śmierci | Szczecin | ||
| Miejsce spoczynku | Cmentarz Komunalny w Dąbiu (kw. A12-1-19) | ||
Tadeusz Klimowski (1935-2008) – dziennikarz, autor tekstów, kompozytor, satyryk
Życiorys
Tadeusz Karol Klimowski urodził się 24 grudnia 1935 roku w Warszawie. Po wojnie wraz z rodziną trafił na Ziemie Odzyskane. Najpierw pod Gorzów Wielkopolski, gdzie ukończył szkołę podstawową i ogólnokształcącą, później wyjechał do Szczecina, w którym mieszkał do końca życia.
Studiował na Politechnice Szczecińskiej, gdzie zdobył dyplom magistra inżyniera elektryka. Jeszcze podczas studiów rozpoczął swoją artystyczną karierę. W roku 1956 znalazł się w gronie założycieli i autorów Studenckiego Teatrzyku Satyrycznego „Skrzat”. Potem założył swój autorski kabaret „Complex 13”, który dzięki swej odmienności zrobił furorę na Festiwalu Teatrów Studenckich Wrocław 1960. W międzyczasie otrzymał etat w Polskim Radiu, w redakcji programów rozrywkowych. Wtedy rozpoczął się najbardziej pracowity okres w jego życiu. Prócz prac redakcyjnych i pisania tekstów do programów zespołowych, tworzył też własne cykle autorskie jak Musical potrzebny od zaraz, Klub wesołego Rogera czy Pod bocianim gniazdem.
W 1980 roku przeszedł do Telewizji Szczecin, gdzie zajął się publicystyką kulturalną. Stworzył tam ponad 700 programów, w tym takie cykle, jak: Pół godzinki z Tobą, Na serio, Sentymenty i talenty , Rozśpiewani szczecinianie. W międzyczasie pisał felietony i opowiadania dla prasy, które były publikowane m.in. w „Kurierze Szczecińskim”, „Morzu i Ziemi”, „Szpilkach” i „Przekroju”.
Na początku lat 80. zaczął pisać pełnospektaklowe utwory sceniczne dla dzieci. W ciągu 10 lat jego sztuki miały 20 premier w teatrach zawodowych całej Polski – Za siedmioma strunami (prem. 1 czerwca 1986 - Teatr Polski w Szczecinie), Dawno, dawno sto nut temu(prem. 17 grudnia 1989 - Teatr Dramatyczny w Elblągu), Po co koty mają buty (prem. 20 maja 1983 - Teatr Współczesny w Szczecinie), Muppety jadą do Pacanowa (prem. 1 lutego 1993 - Teatr Impresaryjny Włocławek), Awantury w Teatrze Gong”(prem. 31 stycznia 1987 - Bałtycki Teatr Dramatyczny w Koszalinie) i Bajkowa parada (prem. 29 grudnia 1988 - Opera na Zamku w Szczecinie). Autorem muzyki do większości z tych musicali był przyjaciel, kompozytor Brunon Gościniak. To właśnie z nim Tadeusz Klimowski założył w 1979 roku zespół Ręczno-Nożna Kapela Przydrożna, który wylansował takie przeboje, jak m.in.: Zofija, Polka turzyńska, Polewaczka, Felek ratownik, Ulica nasza.
Pasją Tadeusza Klimowskiego było też pisanie piosenek. Były to na ogół teksty, czasem również muzyka. Wśród nich takie, jak: Iwan i kwiatki, Dudi-da, Rura czy Zofija. Ich wykonawcy byli wielokrotnie nagradzani na licznych ogólnopolskich festiwalach (m.in. Opole, Zielona Góra). Piosenką Iwan i kwiatki piosenkarz Aleksander Nizowicz wygrał I Festiwal Piosenki Studenckiej w Częstochowie oraz I Ogólnopolski Konkurs Piosenki Radzieckiej (późniejszy Festiwal Piosenki Radzieckiej) w Zielonej Górze w 1962 roku. W ogólnopolskich konkursach na tekst piosenki, w latach 1976-1980 zdobył 20 nagród, w tym dwie główne w konkursie zamkniętym Programu III PR („60 minut na godzinę”), za piosenki Dudi-da i Panie Bezoki. Razem z Jarosławem Kukulskim napisał w 1986 roku znany przebój dla Natalii Kukulskiej Dzieci Wirgiliusza.
Był także autorem publikacji - śpiewnika dla dzieci Gdyby do szkoły chodziły anioły (muzyka Brunon Gościniak), opowiadań satyrycznych Ulica nasza (1993) i powieści sensacyjnej Diablice (1999). Dwie ostatnie pozycje wydane zostały przez szczecińskie wydawnictwo promocyjne „Albatros” Tadeusza i Natalii Mirowskich. Opowiadania Ulica nasza były czytane w odcinkach w szczecińskim radiu i telewizji przez aktora Teatru Polskiego w Szczecinie, Jacka Polaczka.
Tadeusz Klimowski był człowiekiem wszechstronnym. Dobrze czuł się zarówno przed radiowym mikrofonem, telewizyjną kamerą, jak i na estradzie. Uśmiechem zjednywał sobie ludzi. Był niezwykle pogodnym człowiekiem i miał ogromny dystans do siebie.
Zmarł 9 czerwca 2008 roku w Szczecinie. Został pochowany 13 czerwca na Cmentarzu Komunalnym w Dąbiu (kw. A12-1-19).
Twórczość artystyczna (Szczecin)
Teatr
| Tytuł | Autor / autor scenariusza | Reżyseria | Forma twórczości | Teatr | Data premiery |
|---|---|---|---|---|---|
| Karuzela | Tadeusz Klimowski, Marek Hłasko, Michał Rajski, Ryszard Reichert, Ireneusz Krzysztof Szmidt, Z. Staude, S. Sułek, R. Szadej | Kolektyw | autor tekstów, kierownictwo literackie (z Ireneuszem Krzysztofem Szmidtem), obsada aktorska | Akademicki Teatrzyk Satyryczny „Skrzat” | czerwiec 1956 |
| Karuzela II (wersja rozszerzona powstała z myślą o tournée zespołu po woj. szczecińskim | Tadeusz Klimowski, Marek Hłasko, Michał Rajski, Ryszard Reichert, Ireneusz Krzysztof Szmidt, Z. Staude, S. Sułek, R. Szadej | Kolektyw | autor tekstów, kierownictwo literackie (z Ireneuszem Krzysztofem Szmidtem), obsada aktorska | Akademicki Teatrzyk Satyryczny „Skrzat” | lipiec 1956 |
| Bez tytułu | Tadeusz Klimowski, Konstanty Ildefons Gałczyński, Ernest Hemingway, T. Kamiński, Janusz Krzymiński, Jan Maciejowski, Ryszard Reichert, Ireneusz Krzysztof Szmidt, Jan Tesla, Adam Ważyk | Kolektyw | autor tekstów, kierownictwo literackie (z Ireneuszem Krzysztofem Szmidtem), obsada aktorska | Akademicki Teatrzyk Satyryczny „Skrzat” | listopad 1956 |
| Można i tak | Tadeusz Klimowski, Andrzej Dzierżanowski, Ryszard Grabowski, P. Nowak, Andrzej Winkler oraz teksty wg Ernesta Hemingway'a, Johna Steinbecka, J. Stępowskiego, Wisławy Szymborskiej | Tadeusz Klimowski i Andrzej Winkler | autor tekstów i piosenek, reżyseria | Akademicki Teatrzyk Satyryczny „Skrzat” | maj 1958 |
| Kapelusze | Julian Tuwim, Ryszard Liskowacki, Ireneusz Krzysztof Szmidt, Aleksander Błok, Andrzej Bursa, Janusz Pietrzykowski, Tadeusz Śliwiak, Ryszard Grabowski, Sławomir Mrożek, Jan Maciejowski, Edward Balcerzan | Michał Rajski | oprawa muzyczna (fortepian), obsada aktorska | Studencki Teatrzyk Satyryczny „Skrzat” | maj 1959 |
| Ja liubliu tiebia żizń (montaż współczesnej poezji radzieckiej) | różni autorzy | Andrzej Androchowicz | opracowanie muzyczne | Studencki Teatr Polityczny | maj 1963 |
| Zdrada | Andrzej Androchowicz z wykorzystaniem poezji Izaaka Babla, Aleksandera Błoka i Włodzimierza Majakowskiego | Andrzej Androchowicz | muzyka (współkompozytorzy: P. Ajedonicki, M. Fratkin, A. Nowikow, Lech Rydlewski) | Teatrzyk na Wielkiej | 7 listopada 1963 |
| Stara baśń | Aleksander Bandrowski wg powieści Józefa Ignacego Kraszewskiego | Mieczysław Święcicki (adaptacja i opracowanie sceniczne) | teksty piosenek | Teatrzyk na Wielkiej | 23 kwietnia 1964 |
| Król w kraju rozkoszy | Franciszek Zabłocki | Wanda Laskowska | muzyka (z Brunonem Gościniakiem) | Państwowe Teatry Dramatyczne (Teatr Współczesny) | 11 września 1969 |
| Jeden - zero dla Króla Chojraczka | Tadeusz Klimowski | Grzegorz Zieliński | autor | Teatr Młodego Widza przy Domu Kultury Kolejarza | 1974 |
| Po co koty mają buty | Tadeusz Klimowski | Kazimierz Oracz | autor, muzyka (z Brunonem Gościniakiem) | Teatr Współczesny | 20 maja 1983 |
| Za siedmioma strunami | Tadeusz Klimowski | Marcel Kochańczyk | autor | Teatr Polski | 1 czerwca 1986 |
| Dawno, dawno, sto nut temu | Tadeusz Klimowski | Marcel Kochańczyk | autor | Teatr Polski | 17 stycznia 1988 |
| Bajkowa parada | Brunon Gościniak (muzyka), Tadeusz Klimowski (libretto) | Wiesław Łągiewka | autor libretta | Opera i Operetka | 29 grudnia 1988 |
| Na makowej łące (etiuda baletowa) | Piotr Hanl (choreografia) | muzyka | Ognisko Baletowe w Szczecinie | 1991 |
Kryminał - Tango (1962). Od lewej Tadeusz Klimowski, Marek Paduch (gitara), Brunon Gościniak (fortepian) i Tadeusz Czarkowski (kontrabas)
Z Marionetkami, przed wyjazdem na statek PŻM, gdzie zespół koncertował
Z przyjacielem, kompozytorem Brunonem Gościniakiem
Brunon Gościniak (w środku) i Tadeusz Klimowski oraz Ręczno-Nożna Kapela Przydrożna
Tadeusz Klimowski, Henryk Gęsikowski i Grażyna Madej, czyli Kabaret Klim (1988)
Kabarecik Bis w występie dla „Panoramy 7” w Zajeździe Szmaragd (lata 90.). Od lewej: Tadeusz Klimowski, Bożena Furczyk i Wiesław Łągiewka
Radio
| Tytuł słuchowiska/audycji | Autor | Reżyseria | Adaptacja radiowa | Forma twórczości | Wykonawcy | Data pierwszej emisji |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Kronika studentów Szczecina (audycja cykliczna) | Andrzej Androchowicz, Tadeusz Klimowski, Andrzej Wojno | autor | Andrzej Androchowicz i Hanna Marciniak (prowadzący) | 11 grudnia 1960 | ||
| Nasz głos w sprawie „Głosu" | Tadeusz Klimowski, Władysław Wojciechowski | autor, prowadzący | Tadeusz Klimowski, Władysław Wojciechowski | 14 czerwca 1962 | ||
| Dziewczęce kreacje na wakacje | Bolesław Grodzicki, Tadeusz Klimowski, Władysław Wojciechowski | autor, prowadzący | Bolesław Grodzicki, Tadeusz Klimowski, Władysław Wojciechowski (prowadzący) | 16 czerwca 1967 | ||
| Świat modnych szatek dla nastolatek | Bolesław Grodzicki, Tadeusz Klimowski, Władysław Wojciechowski | autor, prowadzący | Bolesław Grodzicki, Tadeusz Klimowski, Władysław Wojciechowski (prowadzący) | 27 października 1967 | ||
| Klub Wesołego Rogera (audycja cykliczna) | m.in. Bolesław Grodzicki, Tadeusz Klimowski | autor | Włodzimierz Grabowski, Tadeusz Nowicki, Julia Zyblewska i inni | 1969 | ||
| Przeminęło z... latem | Bolesław Grodzicki, Tadeusz Klimowski | Julia Zyblewska | autor | Jan Młodawski, Mikołaj Müller | 17 września 1972 | |
| Child service | Tadeusz Klimowski | Julia Zyblewska | autor | Jerzy Kownas, Mikołaj Müller | luty 1976 | |
| Zemsta blondyna | Tadeusz Klimowski | Julia Zyblewska | autor | Mikołaj Müller | wrzesień 1976 | |
| Małe ciche miasteczko | Tadeusz Klimowski | autor | Łucja Nave, Jerzy Szafulski | 10 września 1978 | ||
| Wesoła czardzaszka, czyli zemsta cnotliwej Maricy | Tadeusz Klimowski | Tadeusz Klimowski | autor, adaptacja radiowa | Mikołaj Müller, Łucja Nave, Tadeusz Zapaśnik | 19 listopada 1978 | |
| Czardasz w jednym bucie | Tadeusz Klimowski | Sylwester Woroniecki | autor, obsada aktorska | Tadeusz Klimowski, Anna Lenartowicz, Mariusz Leszczyński, Andrzej Saar, Jerzy Szafulski | 20 stycznia 1980 | |
| Ulica nasza (83 odcinki) | Tadeusz Klimowski | Waldemar Modestowicz | Waldemar Modestowicz | autor | Jacek Polaczek (lektor powieści) | od 13 maja do 20 lipca 1998 |
| Opowieści sycyliańskie (22 odcinki) | Tadeusz Klimowski | Tadeusz Klimowski | autor | Jacek Polaczek (lektor powieści) | od 25 stycznia do 23 lutego 2000 |
Z Bolesławem Grodzickim, współautorem wielu radiowych audycji satyrycznych (lata 60.)
Red. Leon Jarzembowski, Borys Michajłowskij (kompozytor z Ukrainy) i Tadeusz Klimowski w studiu PR w Szczecinie (lata 70.)
Autor niezapomnianych piosenek do Radiokutra i Klubu Wesołego Rogera
Telewizja
| Tytuł programu | Autor | Reżyseria | Realizacja TV | Forma twórczości | Data pierwszej emisji |
|---|---|---|---|---|---|
| To jeszcze nic - magazyn rozrywkowy | Tadeusz Klimowski, Leszek Szopa | autor, prowadzący | 2 grudnia 1981 |
Podczas wywiadu z dyrektorem Teatru Muzycznego w Szczecinie, Tadeuszem Bursztynowiczem (1980)
W studiu telewizyjnym (1985)
W studiu telewizyjnym (1987). Od lewej stoją: operator Jan Paprocki, maszynista NN, maszynista Ryszard Gergiel, operator Andrzej Gertych, siedzą: NN, plastyk Henryk Boehlke i Tadeusz Klimowski
Z kpt. Danutą Kobylińską-Walas oraz byłym dyrektorem Operetki Szczecińskiej, Edmundem Waydą, podczas programu telewizyjnego z okazji jubileuszu trzydziestolecia Operetki i Opery w Szczecinie (1 października 1987)
W studiu TVP Szczecin podczas realizacji programu Teatrzyk pod Antenką (1995)
Publikacje prasowe (wybór)
- 1993 – „Piosenka przypomni ci...”. Przez Alpy niemożności (Filipinki cz. II), „Głos Szczeciński” 1993 nr 124, s. 9
Piosenki
Nagrody i wyróżnienia
- 1967 – nagroda Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji dla zespołu Radiokutra (Bolesław Grodzicki, Tadeusz Klimowski, Władysław Wojciechowski) za wysoki poziom artystyczny, ze szczególnym uwzględnieniem satyry politycznej
- 1970 – nagroda Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Szczecinie za upowszechnianie kultury
- 1995 – „Publicysta Roku 1994”, tytuł przyznawany przez Stowarzyszenie Dziennikarzy RP
- Ludzie kultury
- Ludzie związani z radiem
- Dziennikarze radiowi
- Autorzy audycji radiowych
- Ludzie związani z telewizją
- Dziennikarze telewizyjni
- Autorzy programów telewizyjnych
- Scenarzyści telewizyjni
- Aktorzy telewizyjni
- Ludzie związani z prasą
- Dziennikarze prasowi
- Ludzie związani z teatrem
- Reżyserzy teatrów studenckich
- Aktorzy teatrów studenckich
- Ludzie związani z ruchem studenckim
- Reżyserzy teatrów amatorskich
- Publicyści
- Autorzy tekstów piosenek
- Kompozytorzy
