Władysław Drobny

	Władysław Drobny
	pedagog
Data urodzenia	22 maja 1900
Miejsce urodzenia	Grzechynia
Data śmierci	2 lutego 1989
Miejsce śmierci	Szczecin
Miejsce spoczynku	Cmentarz Centralny
Narodowość	polska
Pseudonim	Bronisław Listwan

Ten artykuł jest w trakcie opracowywania. Prosimy nie edytować strony do czasu zniknięcia tej wiadomości. Nazwa użytkownika, który dodał tę wiadomość, jest wyświetlona na stronie historii.

Władysław Drobny (1900-1989) – polonista, pedagog, organizator szczecińskiej oświaty, działacz społeczny.

Życiorys

Władysław Drobny urodził się 22 maja 1900 roku we wsi Grzechynia niedaleko Makowa Podhalańskiego. W roku 1913 ukończył Szkołę Ludową w Makowie Podhalańskim. Maturę zdał w roku 1921 w Państwowym Gimnazjum Klasycznym w Wadowicach.

W 1923 roku rozpoczął pracę jako nauczyciel w Gimnazjum im. J. Długosza we Włocławku. W latach 1922-1923 był komendantem hufca ZHP Kraków-Podgórze. W roku 1925 ukończył polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. W roku 1931 na tej samej uczelni obronił doktorat. W latach 1931-1938 był nauczycielem w Gimnazjum im. Karola Miarki w Żorach. W roku szkolnym 1938/1939 sprawował funkcję dyrektora Gimnazjum i Liceum w Turku nad Stryjem.

Uczestnik kampanii wrześniowej 1939 roku. W kampanii francuskiej 1940 roku był żołnierzem 2. Dywizji Strzelców Pieszych pod dowództwem generała Bronisława Prugara-Ketlinga. Po kapitulacji Francji przedostał się do Szwajcarii. Był organizatorem, a w latach 1940-1944 dyrektorem gimnazjum i liceum dla internowanych żołnierzy w miasteczku Wetzikon, w kantonie Zurych. Współpracował z Muzeum Polskim w Rapperswilu, skąd pozyskiwał polskie książki. Przeniesiony do Meilen, został przydzielony do sztabu dywizji w charakterze referenta spraw szkolnych. Następnie przebywał w obozie w Winterthur, gdzie gromadził materiały dotyczące szkolnictwa i życia kulturalnego w obozach dla internowanych żołnierzy.

Od 1946 roku związany ze Szczecinem. W latach 1946-1948 był naczelnikiem Wydziału Opieki na Dzieckiem w Kuratorium Okręgu Szkolnego Szczecińskiego, organizował m.in. pomoc dla sierot wojennych. Od 1947 do 1949 roku był dyrektorem Studium Wstępnego przy Szkole Inżynierskiej. Wykładał na kursach przygotowawczych na studia w Szkole Prawniczej Ministerstwa Sprawiedliwości. W latach 1954-1970 był wykładowcą i kierownikiem Wydziału Filologii Polskiej w I Studium Nauczycielskim, kształcił kadry pedagogiczne również na wydziale zaocznym. W latach 1968-1970 wykładał m.in. gramatykę opisową języka polskiego w Wyższej Szkole Nauczycielskiej. Według opinii studentów był surowym i wymagającym pedagogiem, życzliwym i niezwykle punktualnym człowiekiem. 1 września 1970 roku przeszedł na emeryturę.

Był aktywnym działaczem społecznym, członkiem Zarządu Okręgu i Zarządu Głównego Związku Nauczycielstwa Polskiego, delegatem na zjazdy krajowe ZNP, członkiem Głównego Sądu Organizacyjnego ZNP, Towarzystwa Miłośników Języka Polskiego, Polskiego Towarzystwa Językoznawczego, Szczecińskiego Towarzystwa Naukowego. Przewodniczył Sekcji Pionierów Oświaty Szczecińskiej i Okręgowej Komisji Historycznej ZNP. Brał udział w dwóch kadencjach Komisji Oświaty Wojewódzkiej Rady Narodowej. Był członkiem Rady Naukowo-Ekonomicznej przy Wojewódzkiej Komisji Planowania Gospodarczego i Rady Naukowej Rozwoju Społeczno-Gospodarczego Województwa Szczecińskiego. Autor i członek komitetu redakcyjnego ponad osiemdziesięciu publikacji z historii oświaty i szkolnictwa polskiego, szczególnie rozwoju oświaty w okresie międzywojennym, na obczyźnie w czasie II wojny światowej oraz szkolnictwa na Ziemiach Odzyskanych.

Zmarł 2 lutego 1989 roku w Szczecinie. Został pochowany na Cmentarzu Centralnym (kw. 96A-3-7).

W 1999 roku nominowany na Pomorzanina Naszych Czasów w plebiscycie „Głosu Szczecińskiego”. Kandydat do tytułu Szczecinianina Stulecia w plebiscycie szczecińskiego oddziału „Gazety Wyborczej”, Polskiego Radia Szczecin i TVP Szczecin.

Publikacje (wybór)

Karabin i książka,1973

Wypisy polskie. Geneva : Pomoc Jeńcom YMCA. Wszechświat. Komitet Zw. Młodzieży Chrześc. w Genewie, 1942. (Opublikowane pod pseud. Bronisław Listwan).
Die Internierten- Schullager in der Schweiz, erweiterter Separatdruck aus der „Neuen Zürcher Zeitung” 1946, nr 834.
Szkolnictwo polskie w Szwajcarii okresie 1940-1945. „Głos Nauczycielski” 1946.
Notatki z dziejów szkolnictwa polskiego w Szwajcarii w czasie II wojny światowej. „Przegląd Historyczno-Oświatowy” 1962, nr 1.
Studium Wstępne Szkoły Inżynierskiej w Szczecinie. "Przegląd Zachodniopomorski" 1970, nr 4.
Z dziejów oświaty polskiej na emigracji w czasie II wojny światowej. Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Szczecinie 1971, z. 4.
Karabin i książka. Polskie Liceum w Szwajcarii 1940-1944. Warszawa: Wydaw. Ministerstwa Obrony Narodowej 1973.
Opieka nad dziećmi i młodzieżą. W: Pionierskie lata oświaty szczecińskiej 1945-1948. Pod red. Lucyny Turek-Kwiatkowskiej. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie 1975.
Z dziejów oświaty polskiej na obczyźnie w czasie II wojny światowej. Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Szczecinie 1978, nr 23. Prace Wydziału Humanistycznego nr 7.
Walka bez oręża. Polskie obozy uniwersyteckie dla internowanych w Szwajcarii w latach 1940-1946. Warszawa, Poznań: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1985.
Praca Kujaw i Ziemi Dobrzyńskiej : dziennik bezpartyjny : organ instytucyj, związków, stowarzyszeń m. Włocławka oraz powiatów: włocławskiego, nieszawskiego i lipnowskiego. Red. Władysław Drobny. Włocławek: Kujawska Spółka Wydawnicza 1929-1930.
Związek Nauczycielstwa Polskiego na Pomorzu Szczecińskim w latach 1945-1975. Pod red. Lucyny Turek-Kwiatkowskiej, kom. red. Władysław Drobny et al. Szczecin: Związek Nauczycielstwa Polskiego. Zarząd Główny. Ośrodek Usług Pedagogicznych i Socjalnych. Filia w Szczecinie 1979.

Nagrody

Nagroda Wojewódzkiej Rady Narodowej w Szczecinie z okazji 25. rocznicy wyzwolenia Szczecina (1970)
II nagroda w konkursie „Moja praca na Ziemi Szczecińskiej” zorganizowanym przez Okręgową Komisję Historyczną ZNP w Szczecinie (1973)

Odznaczenia

Złoty Krzyż Zasługi (1957)
Złota Odznaka Gryfa Pomorskiego (1959)
Złota Odznaka ZNP (1959)
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1965)
Tytuł honorowy Zasłużonego Nauczyciela PRL (1966)
Odznaka Zasłużonego Działacza Kultury (1970)
Złota Odznaka Towarzystwa Przyjaciół Sportu (1972)
Medal Komisji Edukacji Narodowej (1973)

Bibliografia

Brinken Jerzy. Władysław Drobny. W: Pionierskie lata oświaty szczecińskiej 1945-1948. Red. Lucyna Turek-Kwiatkowska. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1975, s. 251-253.
Drobny Władysław. Karabin i książka. Polskie Liceum w Szwajcarii 1940-1944. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1973.
Pomorzanin Naszych Czasów. Oprac. red. Krystyna Pohl. Szczecin: Głos Szczeciński [2001], s. [75].
Turek-Kwiatkowska Lucyna. Władysław Drobny. W: Encyklopedia Szczecina. T. 1. Red. Tadeusz Białecki. Szczecin: Uniwersytet Szczeciński, 1999, s. 207. ISBN 83-87341-45-2.
Twardochleb Bogdan. Władysław Drobny. W: Szczecinianie stulecia. Oprac. Joanna Dżaman. Łódź: „Piątek Trzynastego” 2000, s. 39. ISBN 83-87735-63-9.
Z dziejów oświaty Pomorza Zachodniego 1945-2002. Praca zbiorowa pod red. Czesława Plewki. Szczecin: Kuratorium Oświaty, Wydawnictwo „Dokument”, 2003. ISBN 83-89341-01-8.
Związek Nauczycielstwa Polskiego na Pomorzu Szczecińskim w latach 1945-1975. Praca zbiorowa pod red. Lucyny Turek-Kwiatkowskiej. Szczecin: Wydawnictwo Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej, 1979.