Wiesław Wodecki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Pomorza Zachodniego - pomeranica.pl
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
 
(Nie pokazano 29 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 13: Linia 13:
 
|lata_dzialalnosci =  
 
|lata_dzialalnosci =  
 
|tytuly=
 
|tytuly=
−
|narodowosc=polska
+
|narodowosc=
 
|pseudonim=
 
|pseudonim=
 
}}
 
}}
Linia 19: Linia 19:
  
 
'''Wiesław Wodecki''' '''(1927-2010)''' – reżyser i scenarzysta telewizyjny, dziennikarz, publicysta, pisarz
 
'''Wiesław Wodecki''' '''(1927-2010)''' – reżyser i scenarzysta telewizyjny, dziennikarz, publicysta, pisarz
−
 
+
<br /><br />
 
== Życiorys ==
 
== Życiorys ==
−
'''Wiesław Wacław Wodecki''' urodził się [[9 października]] [[1927]] w Pińczowie na Kielecczyźnie. W czasie wojny był żołnierzem AK. W lipcu 1945 roku zamieszkał we Wrocławiu. Tu studiował m.in. polonistykę, historię, socjologię. Ukończył prawo na Wydziale Prawa Uniwersytetu Wrocławskiego (1950). W latach 1946–1948 był członkiem Związku Niezależnego Młodzieży Socjalistycznej i Polskiej Partii Socjalistycznej. Od 1948 do 1981 roku należał do PZPR.
+
'''Wiesław Wacław Wodecki''' urodził się [[9 października]] [[1927]] roku w Pińczowie na Kielecczyźnie. W czasie wojny był żołnierzem AK. W lipcu 1945 roku zamieszkał we Wrocławiu. Tu studiował m.in. polonistykę, historię, socjologię. Ukończył prawo na Wydziale Prawa Uniwersytetu Wrocławskiego (1950). W latach 1946–1948 był członkiem Związku Niezależnego Młodzieży Socjalistycznej i Polskiej Partii Socjalistycznej. Od 1948 do 1981 roku należał do PZPR.
  
 
Jeszcze w czasie studiów dorabiał pisaniem do wrocławskiej „Gazety Robotniczej”. Od 1948 roku podjął stałą pracę w redakcji tego dziennika. Był m.in. twórcą „Magazynu Tygodniowego” (1957) gazety. Po 1956 roku został redaktorem naczelnym „Gazety Robotniczej”. W 1960 roku został z tego stanowiska odwołany.  
 
Jeszcze w czasie studiów dorabiał pisaniem do wrocławskiej „Gazety Robotniczej”. Od 1948 roku podjął stałą pracę w redakcji tego dziennika. Był m.in. twórcą „Magazynu Tygodniowego” (1957) gazety. Po 1956 roku został redaktorem naczelnym „Gazety Robotniczej”. W 1960 roku został z tego stanowiska odwołany.  
  
−
W 1961 roku przeniósł się do '''Szczecina'''. Początkowo pisał w [[Głos Szczeciński|„Głosie Szczecińskim”]]. Później został zaangażowany do lokalnego Ośrodka Telewizyjnego jako kierownik literacki. Tu stworzył Teatr Telewizji. Przyczynił się do największych sukcesów Ośrodka. Wspólnie z [[Juliusz Burski|Juliuszem Burskim]] zaadaptował i wyreżyserował cykl widowisk ''[[Wieczory z Conradem]]'', w którym wystąpiła ówczesna czołówka szczecińskich aktorów z [[Irena Kownas|Ireną Kownas]], [[Bohdan Albert Janiszewski|Bohdanem Albertem Janiszewskim]], [[Eugeniusz Wałaszek|Eugeniuszem Wałaszkiem]] i [[Wacław Ulewicz|Wacławem Ulewiczem]] na czele. Za spektakle te w 1968 roku otrzymał pierwszy „Złoty Ekran”. Równocześnie pracował jako licencjonowany pilot wycieczek zagranicznych (1961-1968).
+
W 1961 roku przeniósł się do '''[[Szczecin|Szczecina]]'''. Początkowo pisał w [[Głos Szczeciński|„Głosie Szczecińskim”]]. Później został zaangażowany do lokalnego Ośrodka Telewizyjnego jako kierownik literacki. Tu stworzył Teatr Telewizji. Przyczynił się do największych sukcesów Ośrodka. Wspólnie z [[Juliusz Burski|Juliuszem Burskim]] zaadaptował i wyreżyserował cykl widowisk ''[[Wieczory z Conradem (TV)|Wieczory z Conradem]]'', w którym wystąpiła ówczesna czołówka szczecińskich aktorów z [[Irena Kownas|Ireną Kownas]], [[Włodzimierz Bednarski|Włodzimierzem Bednarskim]], [[Bohdan Albert Janiszewski|Bohdanem Albertem Janiszewskim]], [[Eugeniusz Wałaszek|Eugeniuszem Wałaszkiem]] i [[Wacław Ulewicz|Wacławem Ulewiczem]] na czele. Za spektakle te w 1968 roku otrzymał pierwszy „Złoty Ekran”. Równocześnie pracował jako licencjonowany pilot wycieczek zagranicznych (1961-1968).
  
 
W 1969 roku powrócił do Wrocławia. W 1970 roku został zastępcą redaktora naczelnego ośrodka telewizyjnego. Wyreżyserował około 20 głośnych spektakli, w tym z repertuaru rosyjskiego (''Małżeństwo Kreczyńskiego'' - 1976, ''Sprawa'' - 1977, ''Śmierć Tarełkina'' - 1981) i niemieckiego, m.in. ''Braci Lautensack'' (1969). Był autorem i reżyserem głośnego widowiska ''Rzecz o zagładzie miasta'' ("Złoty Ekran” 1970). Spektakl ten  grano później w Teatrze Współczesnym we Wrocławiu (sto przedstawień).
 
W 1969 roku powrócił do Wrocławia. W 1970 roku został zastępcą redaktora naczelnego ośrodka telewizyjnego. Wyreżyserował około 20 głośnych spektakli, w tym z repertuaru rosyjskiego (''Małżeństwo Kreczyńskiego'' - 1976, ''Sprawa'' - 1977, ''Śmierć Tarełkina'' - 1981) i niemieckiego, m.in. ''Braci Lautensack'' (1969). Był autorem i reżyserem głośnego widowiska ''Rzecz o zagładzie miasta'' ("Złoty Ekran” 1970). Spektakl ten  grano później w Teatrze Współczesnym we Wrocławiu (sto przedstawień).
  
−
Za działalność w strukturach „Solidarności”, został internowany podczas stanu wojennego. Po zwolnieniu i przejściu na emeryturę zamieszkał w Ligocie Pięknej k. Wrocławia, gdzie wybudował dom. Zajął się ogrodnictwem i pszczelarstwem. Na krótko powrócił do telewizji. Równocześnie zajął się twórczością literacką. Książki pisane w latach 80. publikował w drugim obiegu. Od 1992 roku ponownie podjął współpracę z „Gazetą Robotniczą” (ob. „Polska Gazeta Wrocławska”), gdzie na łamach „Magazynu Tygodniowego zamieszczał felietony w cyklu ''Racje i aberracje Wiesława Wodeckiego'' (od 1993). Z gazetą tą związany do 2005 roku. Później publikował swoje felietony ''Na przyzbie'' (w czasie choroby  ''Na przyzbie przyszpitalnej'') w „Nowej Gazecie Trzebnickiej”. Ostatni z felietonów wydrukowano już po jego śmierci. W pracy publicystycznej posługiwał się często pseudonimami „W. Kos”, „Rafał Jeż”, „Paweł Ponar”, „wuwu”.
+
Za działalność w strukturach „Solidarności”, został internowany podczas stanu wojennego. Po zwolnieniu i przejściu na emeryturę zamieszkał w Ligocie Pięknej k. Wrocławia, gdzie wybudował dom. Zajął się ogrodnictwem i pszczelarstwem. Na krótko powrócił do telewizji. Równocześnie zajął się twórczością literacką. Książki pisane w latach 80. publikował w drugim obiegu. Od 1992 roku ponownie podjął współpracę z „Gazetą Robotniczą” (ob. „Polska Gazeta Wrocławska”), gdzie na łamach „Magazynu Tygodniowego” zamieszczał felietony w cyklu ''Racje i aberracje Wiesława Wodeckiego'' (od 1993). Z gazetą tą związany był do 2005 roku. Później publikował swoje felietony ''Na przyzbie'' (w czasie choroby  ''Na przyzbie przyszpitalnej'') w „Nowej Gazecie Trzebnickiej”. Ostatni z felietonów wydrukowano już po jego śmierci. W pracy publicystycznej posługiwał się często pseudonimami „W. Kos”, „Rafał Jeż”, „Paweł Ponar”, „wuwu”.
 +
 
 +
Był żonaty z Teresą Worono (zm. 2009), z którą miał córkę Ewę, architekta i scenografa teatralnego, oraz syna Witolda, lekarza weterynarii (zm. 1981).
  
 
Zmarł [[31 grudnia]] [[2010]] w Ligocie Pięknej k. Wrocławia. Został pochowany 8 stycznia 2011 roku na cmentarzu parafialnym w Krynicznie.
 
Zmarł [[31 grudnia]] [[2010]] w Ligocie Pięknej k. Wrocławia. Został pochowany 8 stycznia 2011 roku na cmentarzu parafialnym w Krynicznie.
  
−
Był żonaty z Teresą Worono (zm. 2009), z którą miał córkę Ewę, architekta i scenografa teatralnego, oraz syna Witolda, lekarza weterynarii (zm. 1981).
+
 
 
<br/><br/>
 
<br/><br/>
  
Linia 46: Linia 48:
 
! Data premiery
 
! Data premiery
 
|-
 
|-
−
|[[Bunt generałów]] (pr. publicystyczny)
+
|Bunt generałów (pr. publicystyczny)
 
|
 
|
 
|'''Wiesław Wodecki'''
 
|'''Wiesław Wodecki'''
Linia 54: Linia 56:
 
|1966
 
|1966
 
|-
 
|-
−
|[[Legenda i business]] (pr. publicystyczny)
+
|Legenda i business (pr. publicystyczny)
 
|
 
|
 
|'''Wiesław Wodecki'''
 
|'''Wiesław Wodecki'''
Linia 62: Linia 64:
 
|1966
 
|1966
 
|-
 
|-
−
|[[Deszcz i grad]] (pr. dokumentalny)
+
|[[Deszcz i grad (TV)|Deszcz i grad]] (pr. dokumentalny)
 
|
 
|
 
|'''Wiesław Wodecki'''
 
|'''Wiesław Wodecki'''
Linia 70: Linia 72:
 
|16 maja 1967 - program lokalny
 
|16 maja 1967 - program lokalny
 
|-
 
|-
−
|[[Ukryty sojusznik]]
+
|[[Ukryty sojusznik (TV)|Ukryty sojusznik]]
 
|Joseph Conrad
 
|Joseph Conrad
 
|[[Juliusz Burski]], '''Wiesław Wodecki'''
 
|[[Juliusz Burski]], '''Wiesław Wodecki'''
 
|[[Juliusz Burski]]
 
|[[Juliusz Burski]]
 
|
 
|
−
|[[Włodzimierz Bednarski]], Adam Koman, Jadwiga Marso, [[Wacław Ulewicz]], Zbigniew Witkowski
+
|[[Włodzimierz Bednarski]] (Marlowe), Adam Koman, [[Janusz Marzec]], [[Wacław Ulewicz]], [[Zbigniew Witkowski]]
 
|29 grudnia 1967 - program ogólnopolski
 
|29 grudnia 1967 - program ogólnopolski
 
|-
 
|-
−
|[[Freja z Siedmiu Wysp]]  
+
|[[Freja z Siedmiu Wysp (TV)|Freja z Siedmiu Wysp]]  
 
|Joseph Conrad  
 
|Joseph Conrad  
 
|[[Juliusz Burski]], '''Wiesław Wodecki'''
 
|[[Juliusz Burski]], '''Wiesław Wodecki'''
 
|[[Juliusz Burski]]
 
|[[Juliusz Burski]]
 
|[[Ryszard Zawidowski]]
 
|[[Ryszard Zawidowski]]
−
|[[Włodzimierz Bednarski]] (Marlowe), [[Danuta Chudzianka]], [[Bohdan Albert Janiszewski]], [[Irena Kownas]] (Freja), [[Wacław Ulewicz]], [[Eugeniusz Wałaszek]] i inni  
+
|[[Włodzimierz Bednarski]] (Marlowe), [[Danuta Chudzianka]], [[Bohdan Albert Janiszewski]] (Heemskirk), [[Irena Kownas]] (Freja), [[Wacław Ulewicz]] (Jasper Allen), [[Eugeniusz Wałaszek]] (Nelson)i inni  
 
|8 marca 1968 - program ogólnopolski
 
|8 marca 1968 - program ogólnopolski
 
|-
 
|-
−
|[[Falk]] (Tajfun)
+
|[[Falk (TV)|Falk]] (Tajfun)
 
|Joseph Conrad
 
|Joseph Conrad
 
|[[Juliusz Burski]], '''Wiesław Wodecki'''
 
|[[Juliusz Burski]], '''Wiesław Wodecki'''
 
|[[Juliusz Burski]]  
 
|[[Juliusz Burski]]  
 
|'''Wiesław Wodecki'''
 
|'''Wiesław Wodecki'''
−
|[[Włodzimierz Bednarski]] (Marlowe), [[Danuta Chudzianka]] (Dziewczyna), Andrzej Kopiczyński (Siegers), [[Wacław Ulewicz]] (Falk), [[Eugeniusz Wałaszek]] (Schomberg), [[Jerzy Wąsowicz]] (Hermann),  Zbigniew Witkowski (Johnson)  
+
|[[Włodzimierz Bednarski]] (Marlowe), [[Danuta Chudzianka]] (Dziewczyna), [[Andrzej Kopiczyński]] (Siegers), [[Wacław Ulewicz]] (Falk), [[Eugeniusz Wałaszek]] (Schomberg), [[Jerzy Wąsowicz]] (Hermann),  [[Zbigniew Witkowski]] (Johnson)  
 
|7 czerwca 1968 - program ogólnopolski
 
|7 czerwca 1968 - program ogólnopolski
 
|-
 
|-
−
|[[Murzyn z załogi „Narcyza”]]
+
|[[Murzyn z załogi „Narcyza” (TV)|Murzyn z załogi „Narcyza”]]
 
|Joseph Conrad
 
|Joseph Conrad
 
|[[Juliusz Burski]], '''Wiesław Wodecki'''
 
|[[Juliusz Burski]], '''Wiesław Wodecki'''
 
|[[Juliusz Burski]]
 
|[[Juliusz Burski]]
 
|[[Ryszard Zawidowski]]
 
|[[Ryszard Zawidowski]]
−
|[[Włodzimierz Bednarski]] (Marlowe), [[Roland Głowacki]], Janusz Kilarski, Adam Koman, Hieronim Konieczka, Andrzej Kopiczyński, Feliks Straszewski, Zbigniew Szpecht, [[Wacław Ulewicz]], [[Eugeniusz Wałaszek]], [[Jerzy Wąsowicz]], Zbigniew Witkowski  
+
|[[Włodzimierz Bednarski]] (Marlowe), [[Roland Głowacki]], [[Janusz Kilarski]], Adam Koman, Hieronim Konieczka, [[Andrzej Kopiczyński]], Feliks Straszewski, Zbigniew Szpecht, [[Wacław Ulewicz]], [[Eugeniusz Wałaszek]], [[Jerzy Wąsowicz]], [[Zbigniew Witkowski]]
 
|25 października 1968 - program ogólnopolski
 
|25 października 1968 - program ogólnopolski
 
|-
 
|-
Linia 116: Linia 118:
 
<br/><br/>
 
<br/><br/>
  
−
== Nagrody ==
+
== Nagrody i wyróżnienia ==
−
* '''1968''' – nagroda Komitetu ds. PRiTV za oryginalną formę i twórcze opracowanie cyklu programów telewizyjnych ''[[Wieczory z Conradem]]'' (razem z [[Juliusz Burski|Juliuszem Burskim]])   
+
* '''1968''' – nagroda Komitetu ds. PRiTV za oryginalną formę i twórcze opracowanie cyklu programów telewizyjnych ''[[Wieczory z Conradem (TV)|Wieczory z Conradem]]'' (razem z [[Juliusz Burski|Juliuszem Burskim]])   
−
* '''1968''' – Złoty Ekran za adaptację prozy Conrada w programach ''[[Wieczory z Conradem]]'' zrealizowanych w Ośrodku Telewizyjnym w Szczecinie (razem z [[Juliusz Burski|Juliuszem Burskim]])
+
* '''1968''' – Złoty Ekran za adaptację prozy Conrada w programach ''[[Wieczory z Conradem (TV)|Wieczory z Conradem]]'' zrealizowanych w Ośrodku Telewizyjnym w [[Szczecin|Szczecinie]] (razem z [[Juliusz Burski|Juliuszem Burskim]])
 
* '''1970''' – Złoty Ekran w kategorii program ośrodka terenowego nadany na antenie ogólnopolskiej za spektakl ''Rzecz o zagładzie miasta''  
 
* '''1970''' – Złoty Ekran w kategorii program ośrodka terenowego nadany na antenie ogólnopolskiej za spektakl ''Rzecz o zagładzie miasta''  
−
* '''1978''' – Złota statuetka Fredry za najlepsze przedstawienie roku za spektakl Teatru Telewizji ''Sprawa''
+
* '''1977''' – Złoty Ekran za najlepszą interpretację klasycznej sztuki rosyjskiej - spektakl Teatru Telewizji ''Sprawa'' Suchowo-Kobylina
 +
* '''1978''' – Złota statuetka Fredry wrocławskiego Towarzystwa Miłośników Teatru za najlepszy spektakl roku przygotowany przez Teatr Telewizji - przedstawienie ''Sprawa'' Suchowo-Kobylina
 +
* '''2002''' – Dziennikarz Roku. Nagroda im. Tadeusza Szweda przyznana przez Stowarzyszenie Dziennikarzy RP Dolny Śląsk i Syndykat Dziennikarzy Polskich
 
<br/><br/>
 
<br/><br/>
  
 
== Ciekawostki ==
 
== Ciekawostki ==
−
* w 1997 roku [[Andrzej Androchowicz]] zrealizował film dokumentalny ''[[Racje i aberracje Wiesława Wodeckiego]]'' przedstawiający sylwetkę publicysty i reżysera
+
* w 1997 roku [[Andrzej Androchowicz]] zrealizował film dokumentalny ''[[Racje i aberracje Wiesława Wodeckiego]]'', przedstawiający sylwetkę publicysty i reżysera
 +
* Sylwetkę reżysera przybliża [[Piotr Zieliński]] w ''Okruchach pamięci. Szczecińskim alfabecie wspomnień'' ([[Wydawnictwo Germa|Wydawnictwo „Germa”]], [[Szczecin]] (1999)
 
<br/><br/>
 
<br/><br/>
  
−
== Źródła ==
+
== Bibliografia ==
−
==== Bibliografia ====
 
 
* Witold Filler, ''Teledynastia. Od Klossa do Owsiaka'', Philip Wilson, Warszawa 2000
 
* Witold Filler, ''Teledynastia. Od Klossa do Owsiaka'', Philip Wilson, Warszawa 2000
 
* Krzysztof Kucharski, ''Zmarł Wiesław Wodecki - legenda dziennikarstwa'', „Polska Gazeta Wrocławska” z dn. 2 stycznia 2011
 
* Krzysztof Kucharski, ''Zmarł Wiesław Wodecki - legenda dziennikarstwa'', „Polska Gazeta Wrocławska” z dn. 2 stycznia 2011
−
* Ryszard Markow, ''Teatr Telewizji Szczecin'' w: ''[[Encyklopedia Szczecina]]'' Suplement 1 (pod red. [[Tadeusz Białecki|Tadeusza Białeckiego]]), Uniwersytet Szczeciński, Szczecin 2003
+
* [[Ryszard Markow]], ''Teatr Telewizji Szczecin'' w: ''[[Encyklopedia Szczecina]]'' Suplement 1 (pod red. [[Tadeusz Białecki|Tadeusza Białeckiego]]), Uniwersytet Szczeciński, [[Szczecin]] 2003
 
* maur, ''Odszedł Wiesław Wodecki – dziennikarz-legenda'',  „Gazeta Wyborcza Wrocław” z dn. 2 stycznia 2011
 
* maur, ''Odszedł Wiesław Wodecki – dziennikarz-legenda'',  „Gazeta Wyborcza Wrocław” z dn. 2 stycznia 2011
  
−
==== Inne ====
+
== Inne źródła ==
−
* Strona internetowa Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie
+
* Materiały ze zbiorów [http://e-teatr// Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie]
−
* Strona internetowa PWSFTviT w Łodzi
 
  
 
{{Autor|[[User:Andriusza|Andrzej Androchowicz]]}}
 
{{Autor|[[User:Andriusza|Andrzej Androchowicz]]}}

Aktualna wersja na dzień 23:14, 24 paź 2020

Wiesław Wodecki
reżyser i scenarzysta telewizyjny, dziennikarz, publicysta, pisarz
brak zdjecia
Data urodzenia 9 października 1927
Miejsce urodzenia Pińczów
Data śmierci 31 grudnia 2010
Miejsce śmierci Ligota Piękna
Miejsce spoczynku Cmentarz parafialny w Krynicznie



Wiesław Wodecki (1927-2010) – reżyser i scenarzysta telewizyjny, dziennikarz, publicysta, pisarz

Życiorys

Wiesław Wacław Wodecki urodził się 9 października 1927 roku w Pińczowie na Kielecczyźnie. W czasie wojny był żołnierzem AK. W lipcu 1945 roku zamieszkał we Wrocławiu. Tu studiował m.in. polonistykę, historię, socjologię. Ukończył prawo na Wydziale Prawa Uniwersytetu Wrocławskiego (1950). W latach 1946–1948 był członkiem Związku Niezależnego Młodzieży Socjalistycznej i Polskiej Partii Socjalistycznej. Od 1948 do 1981 roku należał do PZPR.

Jeszcze w czasie studiów dorabiał pisaniem do wrocławskiej „Gazety Robotniczej”. Od 1948 roku podjął stałą pracę w redakcji tego dziennika. Był m.in. twórcą „Magazynu Tygodniowego” (1957) gazety. Po 1956 roku został redaktorem naczelnym „Gazety Robotniczej”. W 1960 roku został z tego stanowiska odwołany.

W 1961 roku przeniósł się do Szczecina. Początkowo pisał w „Głosie Szczecińskim”. Później został zaangażowany do lokalnego Ośrodka Telewizyjnego jako kierownik literacki. Tu stworzył Teatr Telewizji. Przyczynił się do największych sukcesów Ośrodka. Wspólnie z Juliuszem Burskim zaadaptował i wyreżyserował cykl widowisk Wieczory z Conradem, w którym wystąpiła ówczesna czołówka szczecińskich aktorów z Ireną Kownas, Włodzimierzem Bednarskim, Bohdanem Albertem Janiszewskim, Eugeniuszem Wałaszkiem i Wacławem Ulewiczem na czele. Za spektakle te w 1968 roku otrzymał pierwszy „Złoty Ekran”. Równocześnie pracował jako licencjonowany pilot wycieczek zagranicznych (1961-1968).

W 1969 roku powrócił do Wrocławia. W 1970 roku został zastępcą redaktora naczelnego ośrodka telewizyjnego. Wyreżyserował około 20 głośnych spektakli, w tym z repertuaru rosyjskiego (Małżeństwo Kreczyńskiego - 1976, Sprawa - 1977, Śmierć Tarełkina - 1981) i niemieckiego, m.in. Braci Lautensack (1969). Był autorem i reżyserem głośnego widowiska Rzecz o zagładzie miasta ("Złoty Ekran” 1970). Spektakl ten grano później w Teatrze Współczesnym we Wrocławiu (sto przedstawień).

Za działalność w strukturach „Solidarności”, został internowany podczas stanu wojennego. Po zwolnieniu i przejściu na emeryturę zamieszkał w Ligocie Pięknej k. Wrocławia, gdzie wybudował dom. Zajął się ogrodnictwem i pszczelarstwem. Na krótko powrócił do telewizji. Równocześnie zajął się twórczością literacką. Książki pisane w latach 80. publikował w drugim obiegu. Od 1992 roku ponownie podjął współpracę z „Gazetą Robotniczą” (ob. „Polska Gazeta Wrocławska”), gdzie na łamach „Magazynu Tygodniowego” zamieszczał felietony w cyklu Racje i aberracje Wiesława Wodeckiego (od 1993). Z gazetą tą związany był do 2005 roku. Później publikował swoje felietony Na przyzbie (w czasie choroby Na przyzbie przyszpitalnej) w „Nowej Gazecie Trzebnickiej”. Ostatni z felietonów wydrukowano już po jego śmierci. W pracy publicystycznej posługiwał się często pseudonimami „W. Kos”, „Rafał Jeż”, „Paweł Ponar”, „wuwu”.

Był żonaty z Teresą Worono (zm. 2009), z którą miał córkę Ewę, architekta i scenografa teatralnego, oraz syna Witolda, lekarza weterynarii (zm. 1981).

Zmarł 31 grudnia 2010 w Ligocie Pięknej k. Wrocławia. Został pochowany 8 stycznia 2011 roku na cmentarzu parafialnym w Krynicznie.




Spektakle i programy telewizyjne (Szczecin)

Tytuł Autor Scenariusz (adaptacja) Reżyseria Realizacja telewizyjna Wykonawcy (prowadzący) Data premiery
Bunt generałów (pr. publicystyczny) Wiesław Wodecki Wiesław Wodecki 1966
Legenda i business (pr. publicystyczny) Wiesław Wodecki Wiesław Wodecki 1966
Deszcz i grad (pr. dokumentalny) Wiesław Wodecki 16 maja 1967 - program lokalny
Ukryty sojusznik Joseph Conrad Juliusz Burski, Wiesław Wodecki Juliusz Burski Włodzimierz Bednarski (Marlowe), Adam Koman, Janusz Marzec, Wacław Ulewicz, Zbigniew Witkowski 29 grudnia 1967 - program ogólnopolski
Freja z Siedmiu Wysp Joseph Conrad Juliusz Burski, Wiesław Wodecki Juliusz Burski Ryszard Zawidowski Włodzimierz Bednarski (Marlowe), Danuta Chudzianka, Bohdan Albert Janiszewski (Heemskirk), Irena Kownas (Freja), Wacław Ulewicz (Jasper Allen), Eugeniusz Wałaszek (Nelson)i inni 8 marca 1968 - program ogólnopolski
Falk (Tajfun) Joseph Conrad Juliusz Burski, Wiesław Wodecki Juliusz Burski Wiesław Wodecki Włodzimierz Bednarski (Marlowe), Danuta Chudzianka (Dziewczyna), Andrzej Kopiczyński (Siegers), Wacław Ulewicz (Falk), Eugeniusz Wałaszek (Schomberg), Jerzy Wąsowicz (Hermann), Zbigniew Witkowski (Johnson) 7 czerwca 1968 - program ogólnopolski
Murzyn z załogi „Narcyza” Joseph Conrad Juliusz Burski, Wiesław Wodecki Juliusz Burski Ryszard Zawidowski Włodzimierz Bednarski (Marlowe), Roland Głowacki, Janusz Kilarski, Adam Koman, Hieronim Konieczka, Andrzej Kopiczyński, Feliks Straszewski, Zbigniew Szpecht, Wacław Ulewicz, Eugeniusz Wałaszek, Jerzy Wąsowicz, Zbigniew Witkowski 25 października 1968 - program ogólnopolski



Twórczość literacka

  • 1984 – Listy do Leona - Przedświt, Warszawa
  • 1987 – Moskwa Plac Czerwony – 28 maja, godz. 19.30 - Oficyna Niepokornych, Wrocław
  • 1988 – Komando KZC-0423 - Oficyna Niepokornych, Wrocław (także Toronto 1990)
  • 1989 – Nowo-Twór. Szkice o Rosji - Oficyna Niepokornych, Wrocław
  • 1996 – 3 po 3 razy 60, wydane z Magazynu (felietony wspólnie z Aleksandrem Malakiem i Tadeuszem Burzyńskim) - Dom Wydawniczy Gazeta Wrocławska, Wrocław
  • 2006 – W Pińczowie dnieje (felietony) - Wydawnictwo Dolnosląskie, Wrocław
  • 2008 – Herbata na żyletce (wspomnienia) - Oficyna Wydawnicza Atut, Wrocław
  • 2009 – Listy do Ity - Wrocławskie Wydawnictwo Naukowe ATLA 2, Wrocław



Nagrody i wyróżnienia

  • 1968 – nagroda Komitetu ds. PRiTV za oryginalną formę i twórcze opracowanie cyklu programów telewizyjnych Wieczory z Conradem (razem z Juliuszem Burskim)
  • 1968 – Złoty Ekran za adaptację prozy Conrada w programach Wieczory z Conradem zrealizowanych w Ośrodku Telewizyjnym w Szczecinie (razem z Juliuszem Burskim)
  • 1970 – Złoty Ekran w kategorii program ośrodka terenowego nadany na antenie ogólnopolskiej za spektakl Rzecz o zagładzie miasta
  • 1977 – Złoty Ekran za najlepszą interpretację klasycznej sztuki rosyjskiej - spektakl Teatru Telewizji Sprawa Suchowo-Kobylina
  • 1978 – Złota statuetka Fredry wrocławskiego Towarzystwa Miłośników Teatru za najlepszy spektakl roku przygotowany przez Teatr Telewizji - przedstawienie Sprawa Suchowo-Kobylina
  • 2002 – Dziennikarz Roku. Nagroda im. Tadeusza Szweda przyznana przez Stowarzyszenie Dziennikarzy RP Dolny Śląsk i Syndykat Dziennikarzy Polskich



Ciekawostki



Bibliografia

  • Witold Filler, Teledynastia. Od Klossa do Owsiaka, Philip Wilson, Warszawa 2000
  • Krzysztof Kucharski, Zmarł Wiesław Wodecki - legenda dziennikarstwa, „Polska Gazeta Wrocławska” z dn. 2 stycznia 2011
  • Ryszard Markow, Teatr Telewizji Szczecin w: Encyklopedia Szczecina Suplement 1 (pod red. Tadeusza Białeckiego), Uniwersytet Szczeciński, Szczecin 2003
  • maur, Odszedł Wiesław Wodecki – dziennikarz-legenda, „Gazeta Wyborcza Wrocław” z dn. 2 stycznia 2011

Inne źródła



IES64.png
Autor opracowania: Andrzej Androchowicz


Źródło: „http://pomeranica.pl/index.php?title=Wiesław_Wodecki&oldid=221773”