Wiesław Wodecki

Wiesław Wodecki (1927-2010) – reżyser i scenarzysta telewizyjny, dziennikarz, publicysta, pisarz

Życiorys

Wiesław Wacław Wodecki urodził się 9 października 1927 w Pińczowie na Kielecczyźnie. W czasie wojny był żołnierzem AK. W lipcu 1945 roku zamieszkał we Wrocławiu. Tu studiował m.in. polonistykę, historię, socjologię. Ukończył prawo na Wydziale Prawa Uniwersytetu Wrocławskiego. W latach 1946–1948 był członkiem Związku Niezależnego Młodzieży Socjalistycznej i Polskiej Partii Socjalistycznej. Od 1948 do 1981 roku należał do PZPR.

Jeszcze w czasie studiów dorabiał pisaniem do wrocławskiej „Gazety Robotniczej”. Od 1948 roku podjął stałą pracę w redakcji tego dziennika. Był m.in. twórcą „Magazynu Tygodniowego” (1957) gazety. Po 1956 roku został redaktorem naczelnym „Gazety Robotniczej”. W 1960 roku został z tego stanowiska odwołany.

W 1961 roku przeniósł się do Szczecina. Początkowo pisał w „Głosie Szczecińskim”. Później pracował w Ośrodku Telewizyjnym w Szczecinie, w którym stworzył Teatr Telewizji. Przyczynił się do największych sukcesów Ośrodka. Wspólnie z Juliuszem Burskim zaadaptował i wyreżyserował cykl widowisk Wieczory z Conradem, za który otrzymał „Złoty Ekran”. Równocześnie pracował jako licencjonowany pilot wycieczek zagranicznych (1961-1968).

W 1969 roku powrócił do Wrocławia. W 1970 roku został zastępcą redaktora naczelnego ośrodka telewizyjneg. Wyreżyserował około 20 głośnych spektakli, w tym z repertuaru rosyjskiego (Małżeństwo Kreczyńskiego - 1976, Sprawa - 1977, Śmierć Tarełkina - 1981) i niemieckiego, m.in. Braci Lautensack (1969). Był autorem i reżyserem głośnego widowiska Rzecz o zagładzie miasta („Złoty Ekran” 1970). Spektakl ten grano później w Teatrze Współczesnym we Wrocławiu (sto przedstawień).

Za działalność w strukturach „Solidarności”, został internowany podczas stanu wojennego. Po zwolnieniu i przejściu na emeryturę zamieszkał w Ligocie Pięknej k. Wrocławia, gdzie wybudował dom. Zajął się ogrodnictwem i pszczelarstwem. Na krótko powrócił do telewizji. Równocześnie zajął się twórczością literacką. Książki pisane w latach 80. publikował w drugim obiegu. Od 1992 roku ponownie podjął współpracę z „Gazetą Robotniczą” (ob. „Polska Gazeta Wrocławska”), gdzie na łamach „Magazynu Tygodniowego zamieszczał felietony w cyklu Racje i aberracje Wiesława Wodeckiego (od 1993). Z gazetą tą związany do 2005 roku. Później publikował swoje felietony Na przyzbie (w czasie choroby Na przyzbie przyszpitalnej) w „Nowej Gazecie Trzebnickiej”. Ostatni z felietonów wydrukowano już po jego śmierci. W pracy publicystycznej posługiwał się często pseudonimami „W. Kos”, „Rafał Jeż”, „Paweł Ponar”, „wuwu”.

Zmarł 31 grudnia 2010 w Ligocie Pięknej k. Wrocławia. Został pochowany 8 stycznia 2011 roku na cmentarzu parafialnym w Krynicznie.

Był żonaty z Teresą Worono (zm. 2009), z którą miał córkę Ewę, architekta i scenografa teatralnego, oraz syna Witolda, lekarza weterynarii (zm. 1981).

Spektakle i programy telewizyjne (Szczecin)

Tytuł	Autor	Scenariusz (adaptacja)	Reżyseria	Realizacja telewizyjna	Wykonawcy	Data premiery
Deszcz i grad (pr. dokumentalny)		Wiesław Wodecki				16 maja 1967 - program lokalny
Ukryty sojusznik	Joseph Conrad	Juliusz Burski, Wiesław Wodecki	Juliusz Burski		Włodzimierz Bednarski, Adam Koman, Jadwiga Marso, Wacław Ulewicz, Zbigniew Witkowski	29 grudnia 1967 - program ogólnopolski
Freja z Siedmiu Wysp	Joseph Conrad	Juliusz Burski, Wiesław Wodecki	Juliusz Burski	Ryszard Zawidowski	Włodzimierz Bednarski (Marlowe), Danuta Chudzianka, Bohdan Albert Janiszewski, Irena Kownas, Wacław Ulewicz, Eugeniusz Wałaszek i inni	8 marca 1968 - program ogólnopolski
Falk (Tajfun)	Joseph Conrad	Juliusz Burski, Wiesław Wodecki	Juliusz Burski	Wiesław Wodecki	Włodzimierz Bednarski (Marlowe), Danuta Chudzianka (Dziewczyna), Andrzej Kopiczyński (Siegers), Wacław Ulewicz (Falk), Eugeniusz Wałaszek (Schomberg), Jerzy Wąsowicz (Hermann), Zbigniew Witkowski (Johnson)	7 czerwca 1968 - program ogólnopolski
Murzyn z załogi „Narcyza”	Joseph Conrad	Juliusz Burski, Wiesław Wodecki	Juliusz Burski	Ryszard Zawidowski	Włodzimierz Bednarski (Marlowe), Roland Głowacki, Janusz Kilarski, Adam Koman, Hieronim Konieczka, Andrzej Kopiczyński, Feliks Straszewski, Zbigniew Szpecht, Wacław Ulewicz, Eugeniusz Wałaszek, Jerzy Wąsowicz, Zbigniew Witkowski	25 października 1968 - program ogólnopolski

Twórczość literacka

• 1984 – Listy do Leona - Przedświt, Warszawa
• 1987 – Moskwa Plac Czerwony – 28 maja, godz. 19.30 - Oficyna Niepokornych, Wrocław
• 1988 – Komando KZC-0423 - Oficyna Niepokornych, Wrocław (także Toronto 1990)
• 1989 – Nowo-Twór. Szkice o Rosji - Oficyna Niepokornych, Wrocław
• 1996 – 3 po 3 razy 60, wydane z Magazynu (felietony wspólnie z Aleksandrem Malakiem i Tadeuszem Burzyńskim) - Dom Wydawniczy Gazeta Wrocławska, Wrocław
• 2006 – W Pińczowie dnieje (felietony) - Wydawnictwo Dolnosląskie, Wrocław
• 2008 – Herbata na żyletce (wspomnienia) - Oficyna Wydawnicza Atut, Wrocław
• 2009 – Listy do Ity - Wrocławskie Wydawnictwo Naukowe ATLA 2, Wrocław

Nagrody

• 1968 – nagroda Komitetu ds. PRiTV za oryginalną formę i twórcze opracowanie cyklu programów telewizyjnych Wieczory z Conradem (razem z Juliuszem Burskim)
• 1969 – Złoty Ekran '68 za adaptację prozy Conrada w programach Wieczory z Conradem zrealizowanych w Ośrodku Telewizyjnym w Szczecinie (razem z Juliuszem Burskim)
• 1971 – Złoty Ekran '70 w kategorii program ośrodka terenowego nadany na antenie ogólnopolskiej za spektakl Rzecz o zagładzie miasta
• 1978 – Złota statuetka Fredry za najlepsze przedstawienie roku za spektakl Teatru Telewizji Sprawa

Ciekawostki

• w 1997 roku Andrzej Androchowicz zrealizował film dokumentalny Racje i aberracje Wiesława Wodeckiego przedstawiający sylwetkę publicysty i reżysera

Źródła

Bibliografia

• Krzysztof Kucharski, Zmarł Wiesław Wodecki - legenda dziennikarstwa, „Polska Gazeta Wrocławska” z dn. 2 stycznia 2011
• Ryszard Markow, Teatr Telewizji Szczecin w: Encyklopedia Szczecina Suplement 1 (pod red. Tadeusza Białeckiego), Uniwersytet Szczeciński, Szczecin 2003
• maur, Odszedł Wiesław Wodecki – dziennikarz-legenda, „Gazeta Wyborcza Wrocław” z dn. 2 stycznia 2011

Inne

• Strona internetowa Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie
• Strona internetowa PWSFTviT w Łodzi

Autor opracowania: Andrzej Androchowicz