Wiesław Wodecki

Wiesław Wodecki (1927-2010) – reżyser i scenarzysta telewizyjny, dziennikarz, publicysta, pisarz

Spis treści

1 Życiorys
- 1.1 Spektakle i programy telewizyjne
2 Twórczość literacka
3 Ciekawostki

Życiorys

Wiesław Wacław Wodecki urodził się 9 października 1927 w Pińczowie na Kielecczyźnie. W czasie wojny był żołnierzem AK. W lipcu 1945 roku zamieszkał we Wrocławiu. Tu studiował m.in. polonistykę, historię, socjologię. Ukończył prawo na Wydziale Prawa Uniwersytetu Wrocławskiego. W latach 1946–1948 był członkiem Związku Niezależnego Młodzieży Socjalistycznej i Polskiej Partii Socjalistycznej. Od 1948 do 1981 roku należał do PZPR.

Jeszcze w czasie studiów dorabiał pisaniem do wrocławskiej „Gazety Robotniczej”. Od 1948 roku podjął stałą pracę w redakcji tego dziennika. Był m.in. twórcą „Magazynu Tygodniowego” (1957) gazety. Po 1956 roku został redaktorem naczelnym „Gazety Robotniczej”. W 1960 roku został z tego stanowiska odwołany.

W 1961 roku przeniósł się do Szczecina. Początkowo pisał w „Głosie Szczecińskim”. Później pracował w Ośrodku Telewizyjnym w Szczecinie, w którym stworzył Teatr Telewizji. Przyczynił się do największych sukcesów Ośrodka. Wspólnie z Juliuszem Burskim zaadaptował i wyreżyserował cykl widowisk Wieczory z Conradem, za który otrzymał „Złoty Ekran”. Równocześnie pracował jako licencjonowany pilot wycieczek zagranicznych (1961-1968).

W 1969 roku powrócił do Wrocławia. W 1970 roku został zastępcą redaktora naczelnego ośrodka telewizyjneg. Wyreżyserował wiele głośnych spektakli z repertuaru rosyjskiego (Małżeństwo Kreczyńskiego - 1976, Sprawa - 1977, Śmierć Tarełkina - 1981) i niemieckiego, m.in. Braci Lautensack. Był autorem i reżyserem głośnego widowiska Rzecz o zagładzie miasta („Złoty Ekran” 1970). Spektakl ten grano później w Teatrze Współczesnym we Wrocławiu (sto przedstawień).

Za działalność w strukturach „Solidarności”, został internowany podczas stanu wojennego. Po zwolnieniu i przejściu na emeryturę zamieszkał w Ligocie Pięknej k. Wrocławia, gdzie wybudował dom. Zajął się ogrodnictwem i pszczelarstwem. Na krótko powrócił do telewizji. Równocześnie zajął się twórczością literacką. Książki pisane w latach 80. publikował w drugim obiegu. Od 1992 roku ponownie podjął współpracę z „Gazetą Robotniczą” (ob. „Polska Gazeta Wrocławska”), gdzie na łamach „Magazynu Tygodniowego zamieszczał felietony w cyklu Racje i aberracje Wiesława Wodeckiego (od 1993). Z gazetą tą związany do 2005 roku. Później publikował swoje felietony Na przyzbie (w czasie choroby Na przyzbie przyszpitalnej) w „Nowej Gazecie Trzebnickiej”. Ostatni z felietonów wydrukowano już po jego śmierci. W pracy publicystycznej posługiwał się często pseudonimami „W. Kos”, „Rafał Jeż”, „Paweł Ponar”, „wuwu”.

Zmarł 31 grudnia 2010 w Ligocie Pięknej k. Wrocławia. Został pochowany 8 stycznia 2011 roku na cmentarzu parafialnym w Krynicznie.

Był żonaty z Teresą Worono (zm. 2009), z którą miał córkę Ewę, architekta i scenografa teatralnego, oraz syna Witolda, lekarza weterynarii (zm. 1981).

Spektakle i programy telewizyjne

Tytuł	Autor	Scenariusz (adaptacja)	Reżyseria	Realizacja telewizyjna	Wykonawcy	Data premiery
Ukryty sojusznik	Joseph Conrad	Juliusz Burski, Wiesław Wodecki	Juliusz Burski		Włodzimierz Bednarski, Adam Koman, Jadwiga Marso, Wacław Ulewicz, Zbigniew Witkowski	29 grudnia 1967 - program ogólnopolski
Freja z Siedmiu Wysp	Joseph Conrad	Juliusz Burski, Wiesław Wodecki	Juliusz Burski	Ryszard Zawidowski	Włodzimierz Bednarski (Marlowe), Danuta Chudzianka, Bohdan Albert Janiszewski, Irena Kownas, Wacław Ulewicz, Eugeniusz Wałaszek i inni	8 marca 1968 - program ogólnopolski
Falk (Tajfun)	Joseph Conrad		Juliusz Burski	Wiesław Wodecki		7 czerwca 1968 - program ogólnopolski
Murzyn z załogi „Narcyza”	Joseph Conrad		Juliusz Burski	Ryszard Zawidowski		25 października 1968 - program ogólnopolski

Twórczość literacka

1984 – Listy do Leona - Przedświt, Warszawa
1987 – Moskwa Plac Czerwony – 28 maja, godz. 19.30 - Oficyna Niepokornych, Wrocław
1988 – Komando KZC-0423 - Oficyna Niepokornych, Wrocław (także Toronto 1990)
1989 – Nowo-Twór. Szkice o Rosji - Oficyna Niepokornych, Wrocław
1996 – 3 po 3 razy 60, wydane z Magazynu (felietony wspólnie z Aleksandrem Malakiem i Tadeuszem Burzyńskim) - Dom Wydawniczy Gazeta Wrocławska, Wrocław
2006 – W Pińczowie dnieje (felietony) - Wydawnictwo Dolnosląskie, Wrocław
2008 – Herbata na żyletce (wspomnienia) - Oficyna Wydawnicza Atut, Wrocław
2009 – Listy do Ity - Wrocławskie Wydawnictwo Naukowe ATLA 2, Wrocław