Anna Augustynowicz

Z Encyklopedia Pomorza Zachodniego - pomeranica.pl
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Anna Augustynowicz
reżyser, dyrektor teatru
brak zdjecia
fot. Włodzimierz Piątek
Data urodzenia 1 kwietnia 1959
Miejsce urodzenia Dębica


Ambasador niebieski.png
Laureat1.png

Anna Augustynowicz (ur. 1959) – reżyser, dyrektor artystyczny Teatru Współczesnego w Szczecinie

Życiorys

Anna Augustynowicz (Anna Augustynowicz-Kulesa) urodziła się 1 kwietnia 1959 roku w Dębicy. Ukończyła teatrologię na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz Wydział Reżyserii w krakowskiej PWST. Kształciła się m.in. pod kierunkiem Krystiana Lupy. Jeszcze jako studentka PWST podjęła współpracę z Teatrem im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu. W sezonach 1984/1985, 1989/1990 oraz 1990/1991 była konsultantem programowym tego teatru. Tu też w 1989 roku zadebiutowała jako reżyser, realizując Życie wewnętrzne Marka Koterskiego.

Od 1991 roku jest związana ze Szczecinem. Tu 13 grudnia w Teatrze Współczesnym wyreżyserowała Klątwę Stanisława Wyspiańskiego. Rok później objęła stanowisko dyrektora artystycznego Teatru, które piastuje do dziś. Jako pierwsza w Polsce podjęła udane próby wystawienia w teatrze współczesnej dramaturgii, poruszającej ważne problemy społeczne, ukazującej relacje człowieka z otaczającym go światem. W tym celu już na początku swej działalności w Szczecinie otworzyła przy Teatrze Współczesnym „Malarnię”, małą scenę, gdzie grane są utwory kameralne. Dzięki jej szczecińskim realizacjom stały się głośne nazwiska młodych europejskich dramaturgów - Stiga Larssona, Clare McIntyre'a, Wernera Schwaba i Grzegorza Nawrockiego. W swoich często wzbudzających kontrowersje inscenizacjach udanie łączy środki czysto teatralne z muzyką i projekcjami multimedialnymi. W tej ostatniej dziedzinie uchodzi za prekursorkę w skali europejskiej. Nie stroni także od klasyki.

Współpracowała z wieloma scenami w kraju, m.in. z Teatrem im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu (1989, 1991, 2010), Starym Teatrem im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie (1989), Teatrem im. Jana Kochanowskiego w Opolu (1989), Tarnowskim Teatrem im. Ludwika Solskiego w Tarnowie (1990), Teatrem im. Juliusza Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim (1992), Teatrem im. Stefana Jaracza w Łodzi (1993, 2009, 2011), Teatrem Współczesnym im. Edmunda Wiercińskiego we Wrocławiu (1997), Teatrem im. Wilama Horzycy w Toruniu (1997), Teatrem Powszechnym im. Zygmunta Hübnera w Warszawie (2000, 2004, 2006), Teatrem Wybrzeże w Gdańsku (2000, 2002, 2009, 2011), Teatrem Polskim w Poznaniu (2001, 2008), Teatrem Rozmaitości w Warszawie (2004), Teatrem Pod Gryfami we Wrocławiu (2004), Teatrem im. Juliusza Osterwy w Lublinie (2005), Badteatret w Kopenhadze (2006), Wrocławskim Teatrem Współczesny im. Edmunda Wiercińskiego we Wrocławiu (2008) oraz w OCH-Teatrze w Warszawie (2011).

Zrealizowała też kilka spektakli dla teatru telewizji. Dla kanału telewizji publicznej TVP Kultura transmitowano na żywo z Teatru Współczesnego w Szczecinie przedstawienia Moralność pani Dulskiej (2006) i Ślub (2018).

Jest laureatką wielu prestiżowych nagród. W 1995 roku otrzymała Nagrodę Artystyczną Miasta Szczecina, a w 2002 roku została uhonorowana tytułem Ambasador Szczecina. W 2017 roku jako pierwsza kobieta została uhonorowana nagrodą im. Konrada Swinarskiego dla najlepszego reżysera sezonu.

Twórczość teatralna (Szczecin)

Tytuł Autor Forma twórczości Teatr Data premiery
Klątwa Stanisław Wyspiański reżyseria Teatr Współczesny 13 grudnia 1991
Pożarcie Królewny Bluetki Maciej Wojtyszko reżyseria Teatr Krypta 4 stycznia 1992
Kopciuszek Eugeniusz Szwarc reżyseria; opracowanie muzyczne Teatr Współczesny 28 maja 1992
Maciej Korbowa i Bellatrix Stanisław Ignacy Witkiewicz reżyseria Teatr Współczesny 13 listopada 1992
Brel Jacques Brel opieka artystyczna Teatr Współczesny 11 grudnia 1992
Naczelny Stig Larsson reżyseria Teatr Współczesny 9 marca 1993
Zagraj to jeszcze raz, Sam Woody Allen reżyseria Teatr Współczesny 13 maja 1994
Bez czułości Clare McIntyre reżyseria Teatr Współczesny 13 stycznia 1995
Magnifikat Włodzimierz Szturc reżyseria Teatr Współczesny 31 marca 1995
Romeo i Julia William Shakespeare reżyseria Teatr Współczesny 16 września 1995
Siostry, bracia Stig Larsson reżyseria Teatr Współczesny 25 listopada 1995
Młoda śmierć Grzegorz Nawrocki reżyseria Teatr Współczesny 10 lutego 1996
Iwona, księżniczka Burgunda Witold Gombrowicz reżyseria Teatr Współczesny 7 września 1996
Królowa Śniegu Hans Christian Andersen scenariusz; reżyseria Teatr Lalek „Pleciuga” 16 listopada 1996
Zdziczenie obyczajów pośmiertnych Bolesław Leśmian reżyseria Teatr Krypta 21 grudnia 1996
Moja wątroba jest bez sensu albo zagłada ludu Werner Schwab reżyseria Teatr Współczesny 21 marca 1997
W małym dworku Stanisław Ignacy Witkiewicz reżyseria Teatr Współczesny 21 listopada 1997
Kocham. Nas Troje Marek Koterski reżyseria Teatr Współczesny 13 lutego 1998
Balladyna Juliusz Słowacki adaptacja; reżyseria Teatr Współczesny 16 maja 1998
Powrót skazańca Stig Larsson reżyseria Teatr Współczesny 14 listopada 1998
Popcorn Ben Elton reżyseria Teatr Współczesny 24 czerwca 1999
Sen nocy letniej William Shakespeare reżyseria Teatr Współczesny 15 stycznia 2000
Co się dzieje z modlitwami niegrzecznych dzieci? Aneta Wróbel reżyseria Teatr Lalek „Pleciuga” 25 lutego 2000
Moralność pani Dulskiej Gabriela Zapolska reżyseria Teatr Współczesny 2 grudnia 2000
Miłość na Krymie Sławomir Mrożek reżyseria Teatr Współczesny 3 marca 2001
Pasożyty Marius von Mayenburg reżyseria Teatr Współczesny 7 grudnia 2001
Polaroidy Mark Ravenhill reżyseria Teatr Współczesny 13 kwietnia 2002
Komiczna siła Alan Ayckbourn reżyseria Teatr Współczesny 7 marca 2003
Wyzwolenie Stanisław Wyspiański reżyseria Teatr Współczesny 13 grudnia 2003
Imię Jon Fosse reżyseria Teatr Lalek „Pleciuga” 8 października 2004
Oskar i pani Róża Eric-Emmanuel Schmitt reżyseria Teatr Współczesny 29 października 2004
Samobójca Nikołaj Erdman reżyseria Teatr Współczesny 25 lutego 2005
Napis Gérald Sibleyras reżyseria Teatr Współczesny 15 grudnia 2005
Wesele Stanisław Wyspiański reżyseria Teatr Współczesny 22 września 2007
Zemsta Aleksander Fredro reżyseria Teatr Współczesny 5 kwietnia 2008
Zatopiona katedra Gert Jonke reżyseria Teatr Współczesny 13 września 2008
Rowerzyści Volker Schmidt reżyseria Teatr Współczesny 1 maja 2009
Migrena Antonina Grzegorzewska reżyseria Teatr Współczesny 13 lutego 2010
Getsemani David Hare reżyseria Teatr Współczesny 14 maja 2010
Kaligula Albert Camus reżyseria Teatr Współczesny w koprodukcji z Teatrem im. Stefana Jaracza w Łodzi 18 stycznia 2013
Greta Garbo przyjechała Frank McGuinness reżyseria Teatr Współczesny 19 kwietnia 2013 (prapremiera polska)
Bajki samograjki Jan Brzechwa reżyseria Teatr Lalek „Pleciuga” 16 listopada 2013
Męczennicy Marius von Mayenburg reżyseria Teatr Współczesny w koprodukcji z Teatrem Dramatycznym im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu 11 października 2014
Akropolis Stanisław Wyspiański reżyseria Teatr Współczesny 20 marca 2015
Burza William Shakespeare reżyseria Teatr Współczesny 19 marca 2016
Ślub Witold Gombrowicz reżyseria Teatr Współczesny w koprodukcji z Teatrem im. Jana Kochanowskiego w Opolu 21 października 2016
Wracaj Przemysław Pilarski reżyseria Teatr Współczesny w koprodukcji z Teatrem Powszechnym w Łodzi (Malarnia) 26 kwietnia 2019



Nagrody i wyróżnienia

fot. Krzysztof Bieliński (2011)
  • 1989 – wyróżnienie zbiorowe dla realizatorów i wykonawców przedstawienia Życie wewnętrzne Marka Koterskiego w Teatrze im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu na XXIX Kaliskich Spotkaniach Teatralnych
  • 1995 – nagroda specjalna Oko Recenzenta przyznana przez „Kurier Szczeciński” za konsekwentne promowanie współczesnej dramaturgii
  • 1995 – Nagroda Artystyczna Miasta Szczecina
  • 1997 – nagroda Łukasza Drewniaka za przedstawienie Moja wątroba jest bez sensu Wernera Schwaba w Teatrze Współczesnym w Szczecinie na VII Międzynarodowych Zderzeniach Teatralnych w Kłodzku
  • 1997 – Bursztynowy Pierścień dla najlepszego przedstawienia sezonu w teatrach szczecińskich za Iwonę, księżniczkę Burgunda Witolda Gombrowicza, Szczecin
  • 1997 – nagroda jury oraz nagroda dziennikarzy za reżyserię przedstawienia Iwona, księżniczka Burgunda Witolda Gombrowicza w Teatrze Współczesnym w Szczecinie na XXII Opolskich Konfrontacjach Teatralnych
  • 1998 – Paszport „Polityki” za rok 1997 - nagroda za „przedstawienia odważne, mądre, dotykające bolesnych miejsc naszej epoki oraz za kształt artystyczny szczecińskiego Teatru Współczesnego”
  • 1998 – Bursztynowy Pierścień dla Balladyny Juliusza Słowackiego, najlepszego przedstawienia sezonu w Teatrze Współczesnym w Szczecinie
  • 1998 – Laur Konrada, nagroda główna za reżyserię przedstawienia Wernera Schwaba Moja wątroba jest bez sensu w Teatrze Współczesnym w Szczecinie na I Ogólnopolskim Festiwalu Sztuki Reżyserskiej „Interpretacje” w Katowicach
  • 2002 – Bursztynowy Pierścień dla przedstawienia Polaroidy Marka Ravenhilla w Teatrze Współczesnym w Szczecinie
  • 2002 – nagroda za reżyserię przedstawienia Polaroidy Marka Ravenhilla w Teatrze Współczesnym w Szczecinie na II Festiwalu Dramaturgii Współczesnej „Rzeczywistość przedstawiona” w Zabrzu
  • 2002 – Ambasador Szczecina
  • 2003 – Nagroda Prezydenta Grudziądza dla przedstawienia Mąż i żona Aleksandra Fredry w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku na Festiwalu Teatralnym „Przełamując fale” w Grudziądzu
  • 2003 – Grand Prix dla spektaklu i nagroda indywidualna za reżyserię przedstawienia Co się dzieje z modlitwami niegrzecznych dzieci Anety Wróbel w Teatrze Lalek „Pleciuga” w Szczecinie na X Międzynarodowych Toruńskich Spotkaniach Teatrów Lalek
  • 2003 – Nagroda Magnolii za przedstawienie Mąż i żona Aleksandra Fredry w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku oraz Nagroda dla Indywidualności Artystycznej na XXXVIII Ogólnopolskim Przeglądzie Teatrów Małych Form „Kontrapunkt” w Szczecinie
  • 2003 – Honorowa Nagroda Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki za reżyserię przedstawienia Mąż i żona Aleksandra Fredry w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku
  • 2003 – Bursztynowy Pierścień dla przedstawienia Komiczna siła Alana Ayckbourna w Teatrze Współczesnym w Szczecinie
  • 2004 – Grand Prix Festiwalu za reżyserię (ex aequo z Pawłem Miśkiewiczem)przedstawienia Powrót na pustynię Bernarda-Marie Koltesa w Teatrze Powszechnym im. Zygmunta Hubnera w Warszawie na III Festiwalu Prapremier w Bydgoszcz
  • 2005 – nagroda Jury za reżyserię i II nagroda Jury dla twórców przedstawienia „Co się dzieje z modlitwami niegrzecznych dzieci” w Teatrze Lalek „Pleciuga” w Szczecinie na II Ogólnopolskim Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych dla Dzieci i Młodzieży KON-TEKSTY w Poznaniu
  • 2005 – ATEST - Świadectwo Wysokiej Jakości i Poziomu Artystycznego za rok 2004 - za przedstawienie Oskar i pani Róża Erica-Emanuela Schmitta w Teatrze Współczesnym w Szczecinie
  • 2005 – Kontrapunkt-Grand Prix - Wielka Nagroda Publiczności dla przedstawienia Oskar i pani Róża Erica-Emmanuela Schmitta w Teatrze Współczesnym w Szczecinie
  • 2005 – nagroda za reżyserię spektaklu Napis w Teatrze Współczesnym na VI Festiwalu Dramaturgii Współczesnej „Rzeczywistość przedstawiona” w Zabrzu
  • 2006 – nagroda za reżyserię przedstawienia Napis w Teatrze Współczesnym w Szczecinie „za doskonałość warsztatu i konsekwentną formę, która ze sztuki obyczajowej czyni traktat o języku i o sile popoularnych sloganów” na 5. Festiwalu Prapremier Teatralnych w Bydgoszczy
  • 2007 – Złoty Yorick w konkursie Fundacji Theatrum Gedanense na najlepszą polską adaptację szekspirowską sezonu dla przedstawienia Miarka za miarkę z Teatru Powszechnego w Warszawie, Gdańsk
  • 2007 – Tytuł Najlepszego Spektaklu w plebiscycie publiczności dla spektaklu Miarka za miarkę z Teatru Powszechnego w Warszawie na XIII Ogólnopolskim Festiwalu Sztuk Przyjemnych i Nieprzyjemnych w Łodzi
  • 2007 – Główna Nagroda za najwybitniejszą inscenizację dramatu Stanisława Wyspiańskiego za reżyserię Wesela w Teatrze Współczesnym w Szczecinie na Ogólnopolskim Konkursie na Inscenizację Utworów Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie
  • 2007 – Nagroda im. Tadeusza Żeleńskiego-Boya (nagroda Zarządu Krytyki Teatralnej SDRP) za osiągnięcia reżyserskie, w tym za inscenizację Miarki za miarkę Williama Shakespeare'a w Teatrze Powszechnym w Warszawie
  • 2008 – Specjalna Nagroda Jury dla przedstawienia Wesele z Teatru Współczesnego w Szczecinie „za pełen mocy przekaz sceniczny, pozwalający wspólczesnej publiczności odkryć na nowo klasyczny tekst” na I Międzynarodowym Festiwalu Teatrów BOSKA KOMEDIA w Krakowie
  • 2008 – Bursztynowy Pierścień dla przedstawienia Wesele z Teatru Współczesnego w Szczecinie
  • 2008 – nagroda zespołowa dla realizatorów i aktorów Wesela z Teatru Współczesnego w Szczecinie na 33. Opolskich Konfrontacjach Teatralnych „Klasyka Polska"
  • 2009 – nagroda w konkursie „20latRP.PL”
  • 2009 – nagroda za reżyserię spektaklu Rowerzyści (koprodukcja Teatru im. Jaracza w Łodzi i Teatru Współczesnego w Szczecinie) na IX Ogólnopolskim Festiwalu Dramaturgii Współczesnej „Rzeczywistość przedstawiona” w Zabrzu
  • 2010 – nagroda za reżyserię przedstawienia Getsemani (koprodukcja Teatru Współczesnego w Szczecinie i Teatru im. Bogusławskiego w Kaliszu) na X Ogólnopolskim Festiwalu Dramaturgii Współczesnej „Rzeczywistość przedstawiona” w Zabrzu
  • 2010 – wyróżnienie indywidualne za reżyserię przedstawienia Pieszo w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku na XVI Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej
  • 2010 – Nagroda Artystyczna Miasta Szczecina dla zespołu Teatru Współczesnego, kierowanego przez Annę Augustynowicz
  • 2014 – nagroda im. Zygmunta Hübnera „Człowiek Teatru”
  • 2014 – I nagroda za reżyserię Męczenników Mariusa von Mayenburga (Teatr Współczesny) na XIV Festiwalu Dramaturgii Współczesnej „Rzeczywistość przedstawiona” w Zabrzu
  • 2016 – nagroda (+ 5 tys. zł) za reżyserię spektaklu Ślub Witolda Gombrowicza (Teatr Współczesny) na XII Międzynarodowym Festiwalu Gombrowiczowskim w Radomiu
  • 2016 – Człowiek Roku 2016 w plebiscycie „Głosu Szczecińskiego”
  • 2017 – nagroda reżyserska (+ 10 tys. zł) „za czystość formy, lojalność wobec znaczeń tekstu i odkrywczość jego interpretacji, a także za wydobycie współczesnego sensu utworu bez nachalnej aktualizacji” w spektaklu Ślub zrealizowanego w koprodukcji Teatru Współczesnego w Szczecinie z Teatrem im. Jana Kochanowskiego w Opolu na 42 Opolskich Konfrontacjach Teatralnych „Klasyka Polska” i II edycji Konkursu na Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Polskiej „Klasyka Żywa”
  • 2017 – nagroda im. Konrada Swinarskiego dla najlepszego reżysera w sezonie 2016/2017 za reżyserię Ślubu Witolda Gombrowicza przyznana przez miesięcznik „Teatr”



Odznaczenia

  • 2003 – Srebrny Krzyż Zasługi
  • 2014 – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski - za wybitne zasługi dla polskiej kultury, za osiągnięcia w pracy twórczej i działalności artystycznej
  • 2016 – Medal za Zasługi dla Miasta Szczecina



O Annie Augustynowicz

  • (...) W Teatrze Małym pokazano spektakl z Teatru Współczesnego w Szczecinie, od którego przywykło się liczyć narodziny nowego rodzaju teatru: była to słynna „wątroba”, czyli inscenizacja dramatu Wernera Schwaba „Moja wątroba jest bez sensu albo zagłada ludu” w reż. Anny Augustynowicz, o której obecność na Spotkaniach upominano się już parokrotnie. Stwierdzono. że polski teatr ma się całkiem dobrze i mieszka poza Warszawą, a w Szczecinie jest sprawny zespół aktorski, który teraz zacznie systematycznie bywać z kolejnymi premierami w Teatrze Małym. Pisano, że spektakl Augustynowicz bulwersuje, denerwuje, ale dotyka w nas czegoś wstydliwego i skrzętnie ukrywanego. Ukazuje, co naprawdę bulgoce w naszych trzewiach. Publiczność skonsternowana albo demonstracyjnie wychodziła, albo równie demonstracyjnie biła brawo. Prowokacyjne przedstawienie, zagrane czysto i precyzyjnie, przyniosło Augustynowicz Paszport „Polityki” za „teatr dotykający bolesnych miejsc naszej epoki”. Czy był to aż początek nowej historii - trudno dziś wyrokować, ale wydarzenie stało się przysłowiowe, a w dość klasycznym dorobku Spotkań było na pewno jedną z ważniejszych prowokacji. (Magdalena Raszewska, 30 x WST. Warszawskie Spotkania Teatralne 1965-2010, Instytut Teatralny, Warszawa 2010)



Plakat konferencji naukowej poświęconej Annie Augustynowicz
Książka Roberta Cieślaka Teatr Anny Augustynowicz

Ciekawostki

  • Z okazji 20 rocznicy pracy artystycznej Anny Augustynowicz w Teatrze Współczesnym w Szczecinie, Zakład Mediów i Komunikowania Instytutu Polonistyki i Kulturoznawstwa Uniwersytetu Szczecińskiego zorganizował w dniach 15-16 grudnia 2011 roku konferencję naukową Teatr Anny Augustynowicz i jego konteksty. Ponadto nakładem Wydawnictwa Naukowego Uniwersytetu Szczecińskiego ukazała się książka Roberta Cieślaka Teatr Anny Augustynowicz
  • W sobotę 3 marca 2018 roku TVP Kultura zaprezentowała filmowy portret reżyserki Anna Augustynowicz. Wyłuskać człowieka z obrazu świat. Film zrealizowali Dorota Petrus i Bogdan Lęcznar



Zobacz także



Bibliografia

Inne źródła



IES64.png
Autor opracowania: Andrzej Androchowicz


Źródło: „http://wikiszczecin.home.pl/index.php?title=Anna_Augustynowicz&oldid=211975”