Komunikacja autobusowa w niemieckim Szczecinie

Przez prawie 50 lat jedyną komunikację w Szczecinie stanowiły tramwaje. Zmieniło się to w 1928 r., kiedy to spółka Stettiner Straßen-Eisenbahn Gesellschaft, która zarządzała tramwajami uruchomiła pierwszą linię autobusową kursującą na trasie Lotnisko (pętla tramwajowa) - Dąbie, oznaczono ją jako „A” (od Altdamm, niemieckiej nazwy Dąbia). Linie autobusowe uruchamiane były zwykle na trasy podmiejskie, czyli tam, gdzie nie opłacalna była budowa torowisk. W 1936 r. uruchomiono pierwszą linię miejską, oznaczoną jako „S”.

Trasy linii autobusowych w 1938 r.:

• podmiejskie:
  • A: Flughafen (Lotnisko) - Altdamm (Dąbie)
  • F: Chausseehaus (Tor Kolarski) - Falkenwalde (Tanowo), przez Polchow (Pilchowo)
  • H: Flughafen (Lotnisko) - Hökendorf (Klęskowo), przez Falkenwalde (Zdroje)
  • N: Berliner Tor (Plac Brama Portowa) - Neuenkirchen (Dołuje) (w latach 1929-1933 r. kursowała jako U do w:Ueckermünde), przez Möhringen (Mierzyn)
  • P: Gotzlow (Gocław) - Pölitz (Police)
  • Pd: Flughafen (Lotnisko) - Podejuch (Podjuchy), przez Finkenwalde (Zdroje)
  • R: Flughafen (Lotnisko) - Rosengarten (Kijewo), przez Altdamm (Dąbie)
• miejskie:
  • S: Adolf-Hitler Schule, Brunner Str. (ul. Witkiewicza) - Friedeborn Str. (ul. Kołłątaja), obecnymi ulicami: Poniatowskiego, Traugutta, Wyspiańskiego i Piotra Skargi.
  • SW: Scheune (Gumieńce) - Wendorf (Słowieńsko), obecnymi ulicami: Wierzbową, Wrocławską i Okulickiego.

Długość linii wynosiła w 1930 r. 101 km, z czego 61,5 km stanowiła najdłuższa w historii linia autobusowa z Bramy Portowej do w:Ueckermünde (Wkryujścia). W 1935 r. po jej skróceniu i uruchomieniu nowych linii, długość sieci wynosiła 46,5 km, a w 1939 r. 64 km. Tabor w 1929 r. składał się z 9 autobusów (w tym 8 40-osobowych i jednego 20-osobowego), w 1937 r. było 21 autobusów, a tuż przed wybuchem wojny tylko 7. W czasie II wojny światowej kursowały tylko dwie linie: do Tanowa i do Dołuj, prawdopodobnie istniała także linia do Polic. W związku z kryzysem paliwowym w 1942 r. zaczęto używać gazu drzewnego. Autobusy zastępowały tramwaje na odcinkach ulic zniszczonych podczas nalotów w 1943 i 1944 r. Era autobusów w niemieckim Szczecinie zakończyła się przed końcem 1944 r.

Zobacz też

• Komunikacja tramwajowa w niemieckim Szczecinie

Artykuł może zawierać treści pochodzące z Wikipedii.

Artykuł z Internetowej Encyklopedii Szczecina znajduje się w trakcie weryfikacji i oczekuje na ewentualne uzupełnienie bibliografii i/lub dostosowanie do standardów Encyklopedii Pomorza Zachodniego