Stanisław Kuszmider
dr inż. Stanisław Kuszmider | |||
Starszy Oficer Mechanik, współtwórca szkolnictwa morskiego na Pomorzu Zachodnim, pedagog | |||
| |||
Data urodzenia | 8 maja 1927 | ||
Miejsce urodzenia | Koniuchy | ||
Data śmierci | 21 lutego 2016 | ||
Miejsce śmierci | Szczecin | ||
Miejsce spoczynku | Cmentarz Centralny w Szczecinie (kw. 39F-1-4) | ||
Lokalizacja grobu | zobacz na mapie | ||
Stanisław Kuszmider (1927-2016) – doktor inżynier, oficer (Starszy Oficer Mechanik) polskich statków morskich, współtwórca szkolnictwa morskiego na Pomorzu Zachodnim, pedagog, publicysta
Życiorys
Stanisław Kuszmider urodził się 8 maja 1927 roku w Koniuchach w dawnym woj. tarnopolskim (obecnie Ukraina). Był synem Ludwika. W 1940 roku wraz z rodziną został deportowany w okolice Irkucka, gdzie przebywał do 1946 roku.
Ze Szczecinem związany od 1946 roku. Studiował na Wydziale Mechanicznym Szkoły Inżynierskiej. Studia ukończył w 1953 roku. Naukę kontynuował na Wydziale Inżynieryjno-Ekonomicznym Politechniki Szczecińskiej (1960). W 1982 roku na Wydziale Ekonomicznym tej uczelni obronił dysertację doktorską Efekty ekonomiczne optymalizacji zużycia paliw na statkach PMM (na przykładzie PŻM), uzyskując tytuł doktora nauk ekonomicznych.
W 1953 roku kierował warsztatami szkolnymi zasadniczej Szkoły Metalowej w Łobzie. W latach 1954-1955 był wizytatorem szkolnictwa zawodowego. Od 1955 do 1960 roku piastował stanowisko naczelnika Wydziału Szkół Zawodowych Dyrekcji Okręgowej Szkolnictwa Zawodowego przy kuratorium w Szczecinie. Przeniesiony do resortu żeglugi, w 1960 roku współorganizował Szkołę Rybołówstwa Morskiego w Świnoujściu (obecnie Zespół Szkół Morskich) i był jej dyrektorem w latach 1961-1962. Równocześnie w tych samych latach kierował Ośrodkiem Szkolenia Zawodowego.
Współtworzył Państwową Szkołę Morską w Szczecinie. Od 1963 do 1968 roku kierował Wydziałem Mechanicznym tej uczelni. Po reorganizacji uczelni w 1968 roku został pracownikiem naukowym Wyższej Szkoły Morskiej w Szczecinie. W latach 1968-1974 oraz 1983-1989 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Mechanicznego WSM. Był organizatorem i dyrektorem (1974-1979), a później zastępcą dyrektora (1979-1983) Instytutu Technicznej Eksploatacji Siłowni Okrętowych Wydziału mechanicznego WSM. Pracował na etacie profesora kontraktowego tej uczelni (od 1974). W 2004 roku, po kolejnej reorganizacji uczelni morskiej, został wykładowcą Akademii Morskiej w Szczecinie w zakresie turbin okrętowych. Był autorem publikacji i podręczników akademickich z dziedziny mechaniki, a także promotorem ponad stu prac magisterskich i inżynierskich, wychowawcą wielu pokoleń mechaników okrętowych.
Pływając na statkach Polskiej Żeglugi Morskiej, w 1977 roku uzyskał stopień oficera mechanika I klasy. Przyczynił się do adaptacji statku rybnego „Wda”, należącego do PPDiUR „Odra” w Świnoujściu, na statek szkolno-rybacki „Emilia Gierczak” (Szkoła Rybołówstwa Morskiego w Świnoujściu). Również dla tej szkoły przystosował na potrzeby sportowe i rekreacyjne jacht „Zew Morza”.
Zainicjował budowę Technikum Samochodowego przy ul. Klonowica w Szczecinie.
Należał do Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich (SIMP), Naczelnej Organizacji Technicznej (NOT) oraz Polskiego Związku Motorowego (PZMot.). W Stowarzyszeniu Starszych Oficerów Mechaników Morskich, którego był współorganizatorem, piastował funkcje Zastępcy Przewodniczącego, a potem Honorowego Przewodniczącego. Był wieloletnim rzeczoznawcą z zakresu siłowni okrętowych i gospodarki paliwowo-smarowniczej SIMP.
Przez 25 lat pełnił funkcję ławnika Izby Morskiej przy Sądzie Wojewódzkim w Szczecinie.
Zmarł 21 lutego 2016 roku w Szczecinie. Został pochowany 26 lutego na Cmentarzu Centralnym (kw. 39F-1-4).
Publikacje (wybór)
- 1973 – Turbiny okrętowe. Przewodnik metodyczny dla studentów III roku studiów zaocznych Wydziału Mechanicznego (wyd. 1), Wyższa Szkoła Morska w Szczecinie, Szczecin
- 1978 – Turbiny okrętowe. Przewodnik metodyczny dla studentów III roku studiów zaocznych Wydziału Mechanicznego (wyd. 2 rozszerzone), Wyższa Szkoła Morska w Szczecinie, Szczecin (seria: Przewodniki Metodyczne - Wyższa Szkoła Morska w Szczecinie)
- 1979 – Referaty na II sympozjum siłowni okrętowych (sympozjum organizowane przez Zakład Siłowni Okrętowych Wyższej Szkoły Morskiej w Szczecinie w dn. 13-14 września 1979 (współaut. wstępu Damian Seweryn), Dział Wydawnictw WSM Szczecin,
- 1985 – Podstawy eksploatacji napędu okrętowego (współaut. Kazimierz Chachulski), Dział Wydawnictw WSM, Szczecin
- 1985 – Turbiny parowe. Podstawowe wiadomości teoretyczne z przykładami zadań (współaut. Cezary Behrendt), Dział Wydawnictw WSM, Szczecin
- 1987 – 40-lecie szkolnictwa morskiego na Pomorzu Zachodnim (współaut. Izabella Dunin-Kwinta), Dział Wydawnictw WSM, Szczecin
- 1997 – Statki [w:] Szkolnictwo morskie Szczecina w latach 1947-1997 (pod red. Izabelli Dunin-Kwinty, Stanisława Kuszmidra i Aleksandra Walczaka), Wydawnictwo FOKA, Szczecin
- 2003 – Wybrane zagadnienia eksploatacji statków morskich w aspekcie bezpieczeństwa żeglugi (współaut. Jerzy Girtler i Leszek Plewiński), Wyższa Szkoła Morska w Szczecinie, Szczecin
Odznaczenia
- 2011 – Medal 30-lecia Stowarzyszenia Mechaników Morskich
Bibliografia
- (ek), Zmarł współtwórca szkolnictwa morskiego, „Kurier Szczeciński” (wyd. internetowe z dn. 21 lutego 2016)
- Encyklopedia Szczecina t. I A-O (pod red. Tadeusza Białeckiego, autor hasła Julian Gałczyński), Uniwersytet Szczeciński, Szczecin 1999
Inne
- Fotografia ze zbiorów „Kuriera Szczecińskiego”