Stefania Lechowska
Stefania Lechowska | |||
nauczycielka | |||
| |||
Data urodzenia | 29 października 1889 | ||
Miejsce urodzenia | Wólka Krzyżowska | ||
Data śmierci | nieznana | ||
Narodowość | polska | ||
Stefania Maria Lechowska (1889–?) – polska nauczycielka, animatorka życia polonijnego
Życiorys
Pracę nauczycielki rozpoczęła w wieku 21 lat w Warszawie. W latach 1918-1921 prowadziła szkołę i ochronkę w Mokrzyszy, a w 1921-1924 w Kuźmierkach. Następnie do 1927 r. uczyła i prowadziła przedszkole w Żytnie k. Kielc.[1]
W 1930 r. na prośbę swojego brata Jerzego Lechowskiego, konsula polskiego w Szczecinie, przybyła do Szczecina, by uczyć w powstającej tutaj szkole polskiej. Zajęła się prowadzeniem popołudniowych kursów języka i kultury polskiej, a nieoficjalnie także nauki historii i geografii Polski. Pod jej kierunkiem udało się skupić w szkole około 30 dzieci będących obywatelami polskimi i niemieckimi. Równocześnie prowadziła naukę pieśni i tańca narodowego, a także przygotowywała występy teatrzyku dziecięcego. Lechowska była również aktywną animatorką życia polonijnego, współorganizatorką wielu uroczystości. W 1931 r. założyła Towarzystwo Polskich Kobiet, któremu przewodniczyła przez blisko dwa lata. Jej sukcesy w pracy z dziećmi spowodowały negatywną reakcję władz niemieckich, które w 1932 r. nakazały wstrzymanie prywatnego nauczania. Pomimo zakazu Lechowska nadal nielegalnie kontynuowała swoją działalność, co było powodem dość częstych wizyt policji w prowadzonej przezeń szkole, a ostatecznie także wydaniem jej bezwzględnego nakazu opuszczenia Rzeszy.[2]
30 czerwca 1933 r. wyjechała do Polski, skąd wkrótce udała się do Francji. Osiadła na stałe w Hawrze, gdzie uczyła dzieci polskich emigrantów.
Przypisy
Bibliografia
- Lew-Machniak A., Towarzystwo Szkolne w Szczecinie w świetle raportów policyjnych z lat 1931-1934, „Przegląd Polsko-Polonijny”, nr 7-8, 2014
- Encyklopedia Szczecin t. I, (red.) T. Białecki, Szczecin 1999
- Drewniak B., Poniatowska A., Polonia szczecińska 1890-1939, Poznań 1961