Budynek Rektoratu Uniwersytetu Szczecińskiego

Budynek Rektoratu Uniwersytetu Szczecińskiego

Strona w budowie

Historia

Obecny budynek Rektoratu Uniwersytetu Szczecińskiego, mieszczący się przy Alei Papieża Jana Pawła II 22 a, obok skrzyżowania z ulicą Wielkopolską, wybudowano w latach 1885-1888, według projektu Rönnebecka.

Dnia 12 kwietnia 1888 r. nastąpiło uroczyste poświęcenie gmachu i oddanie go do użytku . W 1903 roku do kompleksu istniejących gmachów doszła dodatkowo hala sportowa od strony ul.Niedziałkowskiego. W czasie II wojny światowej zniszczeniu uległ dach budynku.

Od roku 1945 budynek wielokrotnie zmieniał swoje przeznaczenie. Pierwszym użytkownikiem był Państwowy Zakład Wychowawczy z przeznaczeniem na szkołę dla dzieci niesłyszących. W latach sześćdziesiątych znajdował się tu Wydział Wychowania Fizycznego Studium Nauczycielskiego, później Wyższej Szkoły Nauczycielskiej, a w końcu Wyższej Szkoły Pedagogicznej. W 1985 roku budynek przejął Wydział Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu Szczecińskiego, gdzie od dziewięciu lat znajduje się rektorat tej największej na Pomorzu Zachodnim uczelni.

Charakterystyka budynku

Materiał budulcowy stanowi cegła i piaskowiec. Na frontowej ścianie zachowały się łacińskie napisy : - „NON SCHOLAE, SED VITAE DISCIMUS” - (Uczymy się nie dla szkoły, lecz dla życia) – Seneki oraz „ MENS SANA IN CORPORE SANO” (zdrowy umysł w zdrowym ciele) -Iuvenalisa . Drzwi wejściowe zdobi piękny portal . W piwnicach budynku mieści się Muzeum Geologiczne.

Źródła

• Przegląd Uniwersytecki. Pismo Uniwersytetu Szczecińskiego. Nr 4-6. ISSN 1427 - 4736