Conrad Göppert: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „'''Conrad Göppert''' (ur. 1 października 1877 r. w Berlinie, zm. 1952 r.), prezydent regencji szczecińskiej w latach 1932-1934. ==Życiorys== Po ukończe...”) |
m (zamienił w treści „{{Autor|Bartosz Morylewski}}Kategoria:Małgorzata Wrzosek}}” na „{{Autor|Bartosz Morylewski}}Kategoria:Bartosz Morylewski”) |
||
| (Nie pokazano 7 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Conrad Göppert''' (ur. [[1 października]] [[1877]] | '''Conrad Göppert''' (ur. [[1 października]] [[1877]] roku w Berlinie, zm. [[1952]] roku), [[prezydent regencji szczecińskiej]] w latach [[1932]]-[[1934]]. | ||
==Życiorys== | ==Życiorys== | ||
Po ukończeniu studiów prawniczych i odbyciu służby wojskowej, Göpert został w 1906 | Po ukończeniu studiów prawniczych i odbyciu służby wojskowej, Göpert został w [[1906]] roku referendarzem regencji. Od [[1911]] roku był asesorem regencji i pomocnikiem w landraturze dortmundzkiej. Dwa lata później otrzymał posadę referenta w regencji opolskiej. Od [[1917]] roku był landratem w Uslarze (do [[1918]] roku komisarycznym). W styczniu [[1921]] roku trafił do sztabu niemieckiego pełnomocnika dla obszaru plebiscytowego Górnego Śląska. Od grudnia [[1921]] do stycznia [[1923]] roku pełnił funkcję komisarycznego radcy nadprezydialnego prowincji górnośląskiej i komisarycznego pierwszego nadradcy regencji w Opolu. Od kwietnia [[1923]] roku zarządzał komisarycznie landraturą powiatu steinburskiego w Itzehoe, którego landratem został w listopadzie [[1923]] roku Od [[4 października]] [[1932]] roku sprawował urząd komisarycznego wiceprezydenta, od [[1 grudnia]] [[1932]] roku komisarycznego prezydenta, i ostatecznie – od [[26 stycznia]] [[1933]] roku – [[prezydent regencji szczecińskiej|prezydenta regencji szczecińskiej]]. Z dniem [[1 maja]] [[1934]] roku objął urząd prezydenta regencji koszalińskiej. W sierpniu [[1936]] roku na własną prośbę przeszedł w tymczasowy stan spoczynku, a [[1 grudnia]] [[1938]] roku został przeniesiony definitywnie w stan spoczynku. | ||
== Źródła == | |||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
Robert Thévoz, Hans Branig, Cécile Löwenthal-Hensel, Pommern 1934/35 im Spiegel von Gestapo-Lageberichten und Sachakten. Band 2: Quellen, Köln, Berlin, 1974. | * Robert Thévoz, Hans Branig, Cécile Löwenthal-Hensel, Pommern 1934/35 im Spiegel von Gestapo-Lageberichten und Sachakten. Band 2: Quellen, Köln, Berlin, 1974. | ||
* Reinhold Zilch (red.), Bärbel Holtz, Die Protokolle des Preußischen Staatsministeriums 1817–1934/38. Band 12 [w:] Berlin-Brandenburgische Akademie der Wissenschaften (wyd.): Acta Borussica. Neue Folge, Olms-Weidmann, Hildesheim 2004, ISBN 3-487-12704-0. | |||
Reinhold Zilch (red.), Bärbel Holtz, Die Protokolle des Preußischen Staatsministeriums 1817–1934/38. Band 12 [w:] Berlin-Brandenburgische Akademie der Wissenschaften (wyd.): Acta Borussica. Neue Folge, Olms-Weidmann, Hildesheim 2004, ISBN 3-487-12704-0. | {{Autor|[[User:Bartosz|Bartosz Morylewski]]}}[[Kategoria:Bartosz Morylewski]] | ||
{{DEFAULTSORT:Göppert, Conrad}} | |||
[[Kategoria:Prezydenci regencji szczecińskiej]] | |||
Aktualna wersja na dzień 12:00, 27 sie 2013
Conrad Göppert (ur. 1 października 1877 roku w Berlinie, zm. 1952 roku), prezydent regencji szczecińskiej w latach 1932-1934.
Życiorys
Po ukończeniu studiów prawniczych i odbyciu służby wojskowej, Göpert został w 1906 roku referendarzem regencji. Od 1911 roku był asesorem regencji i pomocnikiem w landraturze dortmundzkiej. Dwa lata później otrzymał posadę referenta w regencji opolskiej. Od 1917 roku był landratem w Uslarze (do 1918 roku komisarycznym). W styczniu 1921 roku trafił do sztabu niemieckiego pełnomocnika dla obszaru plebiscytowego Górnego Śląska. Od grudnia 1921 do stycznia 1923 roku pełnił funkcję komisarycznego radcy nadprezydialnego prowincji górnośląskiej i komisarycznego pierwszego nadradcy regencji w Opolu. Od kwietnia 1923 roku zarządzał komisarycznie landraturą powiatu steinburskiego w Itzehoe, którego landratem został w listopadzie 1923 roku Od 4 października 1932 roku sprawował urząd komisarycznego wiceprezydenta, od 1 grudnia 1932 roku komisarycznego prezydenta, i ostatecznie – od 26 stycznia 1933 roku – prezydenta regencji szczecińskiej. Z dniem 1 maja 1934 roku objął urząd prezydenta regencji koszalińskiej. W sierpniu 1936 roku na własną prośbę przeszedł w tymczasowy stan spoczynku, a 1 grudnia 1938 roku został przeniesiony definitywnie w stan spoczynku.
Źródła
Bibliografia
- Robert Thévoz, Hans Branig, Cécile Löwenthal-Hensel, Pommern 1934/35 im Spiegel von Gestapo-Lageberichten und Sachakten. Band 2: Quellen, Köln, Berlin, 1974.
- Reinhold Zilch (red.), Bärbel Holtz, Die Protokolle des Preußischen Staatsministeriums 1817–1934/38. Band 12 [w:] Berlin-Brandenburgische Akademie der Wissenschaften (wyd.): Acta Borussica. Neue Folge, Olms-Weidmann, Hildesheim 2004, ISBN 3-487-12704-0.
