Henryk Nardy
| Henryk Nardy | |||
| Architekt | |||
|
| |||
| Data urodzenia | 11 października 1924 | ||
| Miejsce urodzenia | Wilno | ||
| Data śmierci | 13 czerwca 2015 | ||
| Miejsce śmierci | Szczecin | ||
| Miejsce spoczynku | Cmentarz Centralny w Szczecinie (kw. 28C-11-4) | ||
| Lokalizacja grobu | zobacz na mapie | ||
Henryk Nardy (1924-2015) – architekt
Życiorys
Henryk Nardy urodził się w 11 października 1924 roku w Wilnie. Gimnazjum ukończył już po wybuchu wojny, na tajnych kompletach. W latach 1943–1944 walczył w szeregach w Armii Krajowej pod dowództwem ppłk. „Wilka”. Uczestniczył w akcji „Burza” – wspólnej z oddziałami Armii Czerwonej próbie opanowania zajętego przez Niemców Wilna, zakończonej złamaniem porozumienia przez stronę radziecką. Aresztowany przez NKWD, lata 1945–1946 spędził w obozie karnym w Kałudze.
Od 1946 roku związany był ze Szczecinem. W latach 1946–1950 studiował na Wydziale Architektury Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Szczecinie. W 1959 roku uzyskał dyplom magistra inżyniera architekta na Wydziale Architektury Politechniki Gdańskiej. W latach 1949–1982 pracował w szczecińskim „Miastoprojekcie”. Wspólnie z Emanuelem Maciejewskim zaprojektował w latach 1952-1953 Śródmiejską Dzielnicę Mieszkaniową, której budowę rozpoczęto pod koniec 1954 w centrum miasta, w miejscu kamienic zniszczonych nalotami alianckimi. Zaprojektował wiele budynków w Śródmieściu Szczecina, z których pięć zdobyło laur „Mister Szczecina”. Był autorem słynnego Bloku C-3 przy ul. Jaromira, który choć budowany w ramach ŚDM, swoją nowoczesnością i funkcjonalnością odbiegał od obowiązujących wówczas socrealistycznych norm budowlanych.
Zmarł 13 czerwca 2015 roku w Szczecinie. Jego prochy złożono 22 czerwca w grobie rodzinnym na Cmentarzu Centralnym (kw. 28C-11-4).
Ważniejsze realizacje architektoniczne w Szczecinie
- 1953-1957 – Śródmiejska Dzielnica Mieszkaniowa w Szczecinie (współautor Emanuel Maciejewski)
- 1958-1959 – Blok C-3 przy ul. Jaromira 5-10 (obecnie Aleja Wyzwolenia 13-23)
- 1961-1963 – osiedle „Kotwica” przu pl. Kilińskiego, al. Wyzwolenia i ul. Felczaka Felczaka w Szczecinie (współautorzy: Tadeusz Roman Ostrowski, Janusz Karwowski, Barbara Płatkowska)
- 1962 – budynek przy ul. Kaszubskiej 27 - „Wicemister Szczecina’62”
- 1962 – kompleks budynków przy ul. Bazarowej
- 1963 – budynek przy ul. Roosevelta 89 (obecnie al. Wyzwolenia 49-55)
- 1963 – budynek przy ul. Świerczewskiego 5-8 (obecnie ul. Rayskiego 5-8)
- 1963 – budynek przy ul. Świerczewskiego 35-39 (obecnie ul. Rayskiego 35-39)
- 1964 – budynek przy ul. Roosevelta 94-99 (obecnie al. Wyzwolenia 25-35) -„Mister Szczecina’64”
- 1964 – budynek przy ul. Potulickiej 21
- 1967 – budynek przy ul. Świerczewskiego 2-4 (współautorzy Juliusz Prandecki, Jan Zdzisław Kasprzak) - „Wicemister Szczecina’67”
- 1967 – wariantowe opracowanie optymalnego systemu budownictwa mieszkaniowego z prefabrykatów wielkowymiarowych (współautorzy Wacław Furmańczyk i Witold Jarzynka)
- 1968 – budynek mieszkalny z częścią usługową przy al. Wyzwolenia 30-44 (współautorzy: Maciej Prauziński i Tadeusz Ostrowski) - „Mister Szczecina’68”
- lata 70. – Osiedle Zawadzkiego-Klonowica
Narożnik pl. Lotników i ul. Mazurskiej
Blok C-3 stan z 1960 roku
Tablica informacyjna na Bloku C-3
„Wicemister Szczecina’62” przy ul. Kaszubskiej 27
Budynek przy ul. Rayskiego 35-39 (fot. Mariusz Brzeziński)
„Mister Szczecina’68” przy al. Wyzwolenia 30-44 (fot. Maciej Jasiecki)
Nagrody i wyróżnienia
- 1967 – nagroda zespołowa Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych za wariantowe opracowanie optymalnego systemu budownictwa mieszkaniowego z prefabrykatów wielkowymiarowych (współautorzy Wacław Furmańczyk i Witold Jarzynka)
Bibliografia
- Wojciech Bal, Robert Dawidowski, Ryszard Długopolski, Adam M. Szymski, Architektura polska 1945-1960 na obszarze Pomorza Zachodniego, Wydawnictwo Walkowska, Szczecin 2014
- Maria Łopuch, Śródmiejska Dzielnica Mieszkaniowa w Szczecinie, „Przegląd Zachodniopomorski” 2011 nr 1, s. 89-108
