Justus Sagebaum (młodszy): Różnice pomiędzy wersjami
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Autor opracowania: Agata Michalska
| Linia 16: | Linia 16: | ||
'''Justus Sagebaum (młodszy)''' '''(1724-1801)''' - pastor w [[Pęzino|Pęzinie]]. | '''Justus Sagebaum (młodszy)''' '''(1724-1801)''' - pastor w [[Pęzino|Pęzinie]]. | ||
==Życiorys== | ==Życiorys== | ||
Justus Sagebaum urodził się [[16 lutego]] [[1724]] roku w Pęzinie. Był synem [[Justus | Justus Sagebaum urodził się [[16 lutego]] [[1724]] roku w Pęzinie. Był synem [[Justus Sagebaum|Justusa]] pastora tamże. Uczył się w [[Nowogard]]zie (1737-1738), w ufundowanym w [[1640]] roku gimnazjum w [[Szczecinek|Szczecinku]] (1738-1739), w kolegium Gröninga w Stargardzie (1740-1742). W latach [[1742]]-[[1744]] studiował teologię w Halle. Odbył podróż po Europie odwiedzając m.in. Jenę, Lipsk i Wittenbergę. W [[1745]] powrócił na Pomorze i otrzymał stanowisko wykładowcy w stargardzkim kolegium oraz subrektora w szkole miejskiej. | ||
Od czerwca [[1751]] był pastorem pomocniczym w Pęzinie, a po śmierci ojca samodzielnym. | Od czerwca [[1751]] był pastorem pomocniczym w Pęzinie, a po śmierci ojca samodzielnym. | ||
W [[1796]] roku zakończył posługę kapłańską z godnością seniora synodu. | W [[1796]] roku zakończył posługę kapłańską z godnością seniora synodu. | ||
Wersja z 10:07, 2 sie 2019
| Justus Sagebaum (młodszy) | |||
| pastor | |||
|
| |||
| Data urodzenia | 16 lutego 1724 | ||
| Miejsce urodzenia | Pęzino | ||
| Data śmierci | 3 czerwca 1801 | ||
| Miejsce śmierci | Pęzino | ||
| Lata działalności | 1751-1796 | ||
| Narodowość | niemiecka | ||
Justus Sagebaum (młodszy) (1724-1801) - pastor w Pęzinie.
Życiorys
Justus Sagebaum urodził się 16 lutego 1724 roku w Pęzinie. Był synem Justusa pastora tamże. Uczył się w Nowogardzie (1737-1738), w ufundowanym w 1640 roku gimnazjum w Szczecinku (1738-1739), w kolegium Gröninga w Stargardzie (1740-1742). W latach 1742-1744 studiował teologię w Halle. Odbył podróż po Europie odwiedzając m.in. Jenę, Lipsk i Wittenbergę. W 1745 powrócił na Pomorze i otrzymał stanowisko wykładowcy w stargardzkim kolegium oraz subrektora w szkole miejskiej. Od czerwca 1751 był pastorem pomocniczym w Pęzinie, a po śmierci ojca samodzielnym. W 1796 roku zakończył posługę kapłańską z godnością seniora synodu.
Interesował się historią. Opublikował kilka tekstów dotyczących przeszłości regionu.
- 1755 - Nachricht von dem ehemaligen und gegenwärigen Zustande des Klosters Marienfließ, [w:] Dähnert, Pommersche Bibliothek. - Greifswald: Struck. Bd. 4, St. 6, s. 207-217.
- 1755 - Anzeige von zwenen goldenen Ringen, [w:] Dähnert, Pommersche Bibliothek. - Greifswald: Struck. Bd. 4, St. 8, s. 295-296.
- 1756 - Nachricht von der Religions-Veränderung, des ehemaligen Churfürstl. Brandenbl. Geheimtenraths und Hinterpommerschen Hofgerichts-Präsidentens [et]c. Ewald von Kleist, [w:] Dähnert, Pommersche Bibliothek. - Greifswald: Struck. Bd. 5, St. 4, s. 121-127.
- 1769 - Als Jacobshagens Jubel-Saal, des Synodi zum andernmahl Eröfnet nach Velangen; Ist auch hinein gegangen: Ein Opfer hinzubringen, Dis Jubel-Lied zu singen; Mit schlechter, doch vergnügter Stimm, Ein Mitglied jetzt ad interim. - Andere Auflage, Stargard: J. L. Kunst
- 1769 - Fortgesetzter Lorbeer- und Cypressen-Baum des Jacobshagenschen Synodi; worin die Geschichte der dazu gehörigen Pfarren enthalten, Stargard: Kunst
Zmarł 3 czerwca 1801 roku w Pęzinie.
Bibliografia
- Moderow, Hans. Die Evangelischen Geistlichen Pommerns von der Reformation bis zur Gegenwart. T. 1. Stettin: Niekammer, 1903, s. 279.
- Wutstrack, Christian Friedrich. Nachtrag zu der Kurzen historisch-geographisch-statistischen Beschreibung des königlich-preussischen Herzogthums Vor- und Hinter-Pommern. Stettin:J. S. Leich, 1795, s. 309
