Kościół Bożego Ciała (Kamieniec)
Kościół Bożego Ciała w Kamieńcu | |||
| |||
Wyznanie | rzymskokatolickie | ||
Parafia | Świętej Trójcy, Kołbaskowo | ||
Data poświęcenia | 17 grudnia 1978 | ||
Budulec | kwadry granitowe |
Kościół Bożego Ciała – kościół filialny, rzymskokatolicki w Kamieńcu, w gminie Kołbaskowo, w powiecie polickim. Należy do Archidiecezji Szczecińsko-Kamieńskiej, dekanatu Szczecin-Pomorzany, parafii Świętej Trójcy w Kołbaskowie.
Kościół w Kamieńcu powstał już w drugiej połowie XIII wieku. W 1490 roku kościół określany był jako filia parafii w Moczyłach. Była to budowla założona na rzucie prostokąta o wymiarach 16,2 x 8,2 m, bez wydzielonego prezbiterium, z szerszą od nawy wieżą. Kościół zbudowany jest z kwadr granitowych, ułożonych w dziewiętnastu warstwach w nawie budowli i w dwudziestu trzech w wieży. Budowla była wielokrotnie przebudowywana: w 1690 roku, następnie w 1706 roku i pod koniec XIX wieku. Około 1890 roku przesklepiono okna nad portalem południowym płaskimi łukami z cegieł, z zachowaniem dawnej formy i ukośnej formy ościeży[2].
We wnętrzu znajdowały się:
- XVIII-wieczny ołtarz ambonowy z obrazami olejnymi w wypełnieniach, przedstawiającymi śś. Piotra i Pawła oraz rzeźbami Mojżesza i Zbawiciela;
- empora organowa z 1750 roku z obrazami przedstawiającymi sceny ze Starego Testamentu;
- epitafium z drewna dla płk. Johanna Karla von Loppenow, zmarłego w 1729 roku;
- obraz olejny na drewnie przedstawiający „Ukrzyżowanie”, utrzymany w surowych formach i pochodzący z ok. 1700 roku.
Ponadto wyposażenie stanowiły: misa chrzcielna z mosiądzu o średnicy 35 cm z 1693 roku, srebrny pozłacany kielich ufundowany w 1651 roku, a następnie przerobiony w XVIII wieku.[3]
Na wewnętrznej stronie ściany południowej, nad wejściem, znajdował się malowany herb rodziny von Mellin, pochodzący z XVIII w. W 1900 roku była to jedyna pozostałość po dawnych malowidłach w całym kościele[4].
W kościele znajdowała się również palka, czyli chusta do zakrywania kielicha podczas mszy świętej, pochodząca wg Bülowa z pierwszej tercji XVI wieku. Chusta miała wymiary 45 x 67 cm, utkana została z płótna z haftem oraz wielobarwnego jedwabiu ze srebrnymi i złotymi nitkami. Bülow wydatował chustę po napisie: Maria mater dei, jednakże z uwagi na kształt pisanych znaków Lemcke przyjmuje, że pochodzi ona ze znacznie późniejszego okresu[5].
Kościół, uposażony był 30 morgami ziemi oraz daninami w natur[6]. Świątynia została zniszczony po 1945 roku, a następnie odbudowana w 1978 roku. Nawę i wieżę przykryto dwuspadowym dachem krytym dachówką. 17 grudnia tegoż roku, kościół został poświęcony przez ks. bpa. Jana Gałeckiego pw. Bożego Ciała[7].
Przypisy
- ↑ Wojewódzki rejestr zabytków, w: Biuletyn Informacji Publicznej Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Szczecinie [online] [Przeglądany 10.08.2013] Dostępny w: http://wkz.bip.alfatv.pl/strony/menu/9.dhtml
- ↑ Lemcke, Hugo. Bau- und Kunstdenkmäler des Regierungsbezirks Stettin. H. V. Kreis Randow. Stettin, 1905, s. 123
- ↑ Tamże
- ↑ Tamże, s. 123
- ↑ Tamże, s. 125
- ↑ Berghaus, Heinrich. Landbuch des Herzogthums Pommern und des Fürstenthums Rügen. Th. II, Bd. 2. Berlin 1865, s. 1698
- ↑ Kostynowicz, Roman. Kościoły Archidiecezji Szczecińsko-Kamieńskiej. T. 2. Szczecin: "Ottonianum", 2000, s. 360, 362
Bibliografia
- Łuczak, Marek. Gotyckie kościoły Gminy Kołbaskowo. Szczecin: Zapol, Pomorskie Towarzystwo Historyczne, 2013. ISBN 9788375185386
- Łuczak, Marek. Historia i zabytki Gminy Kołbaskowo. Szczecin: Pomorskie Towarzystwo Historyczne, Zapol Spółka Jawna, 2010. ISBN 9788375182019
Linki zewnętrzne