Otto Jageteufel: Różnice pomiędzy wersjami
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 15: | Linia 15: | ||
}} | }} | ||
'''Otto Jageteufel''', także Jageteuffel lub Jageduvel; miejsce pochodzenia i urodzenia nieznane (ur. ok. poł. [[XIV wiek]]u, zm. [[9 września]] [[1412]], Szczecin). <ref> | '''Otto Jageteufel''', także Jageteuffel lub Jageduvel; miejsce pochodzenia i urodzenia nieznane (ur. ok. poł. [[XIV wiek]]u, zm. [[9 września]] [[1412]], Szczecin). <ref>Friedrich Thiede podaje datę śmierci 31 grudnia 1412 rok; na nagrobku kamiennym w kościele św. Jana przy ulicy św. Ducha przez stulecia widniał napis: ANNO DOMINI MCCCCXII FERIA SEXTA POST FESTUM NATIVITATIS CHRISTI OBIIT VENERABILIS VIR OTTO JAGETEUFFEL PINE MEMORIARE, FUNDATOR COLLEGII; zob. Thiede F., Chronik der Stadt Stettin, s. 283. </ref><br/><br/> | ||
W [[1381]] roku radny miejski, a w latach [[1387]] - 1412 burmistrz Szczecina. Według Friedeborna rajcą był w [[1370]] r., a burmistrzem od roku [[1384]] <ref>Wehrmann M., Geschichte der Stadt Stettin. Stettin 1911, s. 66,<br/>Friedeborn P., Historische Beschreibung der Stadt Alten Stettin in Pommern. [...]. Gedruckt zu Alten Stettin [[1613]], ks. II, s.170.</ref> W testamencie z [[4 marca]] [[1399]] roku zapisał pewną kwotę na utrzymanie domu i naukę dla 24 biednych chłopców, sierot i podrzutków. Fundacja weszła w życie zaraz po jego śmierci (1412). | W [[1381]] roku radny miejski, a w latach [[1387]] - 1412 burmistrz Szczecina. Według Friedeborna rajcą był w [[1370]] r., a burmistrzem od roku [[1384]]. <ref>Wehrmann M., Geschichte der Stadt Stettin. Stettin 1911, s. 66,<br/>Friedeborn P., Historische Beschreibung der Stadt Alten Stettin in Pommern. [...]. Gedruckt zu Alten Stettin [[1613]], ks. II, s.170.</ref> W testamencie z [[4 marca]] [[1399]] roku zapisał pewną kwotę na utrzymanie domu i naukę dla 24 biednych chłopców, sierot i podrzutków. Fundacja weszła w życie zaraz po jego śmierci (1412). | ||
{{przypisy}} | {{przypisy}} | ||
Wersja z 01:25, 15 mar 2012
Otto Jageteufel | |||
Burmistrz Szczecina 1387-1412 | |||
| |||
Data urodzenia | ok. poł. XIV w. | ||
Miejsce urodzenia | nieznane | ||
Data śmierci | 9 września 1412 | ||
Miejsce śmierci | Szczecin | ||
Miejsce spoczynku | Szczecin Kościół św. Jana Ewangelisty | ||
Lata działalności | {{{lata_dzialalnosci}}} | ||
Narodowość | niemiecka | ||
Otto Jageteufel, także Jageteuffel lub Jageduvel; miejsce pochodzenia i urodzenia nieznane (ur. ok. poł. XIV wieku, zm. 9 września 1412, Szczecin). [1]
W 1381 roku radny miejski, a w latach 1387 - 1412 burmistrz Szczecina. Według Friedeborna rajcą był w 1370 r., a burmistrzem od roku 1384. [2] W testamencie z 4 marca 1399 roku zapisał pewną kwotę na utrzymanie domu i naukę dla 24 biednych chłopców, sierot i podrzutków. Fundacja weszła w życie zaraz po jego śmierci (1412).
Przypisy
- ↑ Friedrich Thiede podaje datę śmierci 31 grudnia 1412 rok; na nagrobku kamiennym w kościele św. Jana przy ulicy św. Ducha przez stulecia widniał napis: ANNO DOMINI MCCCCXII FERIA SEXTA POST FESTUM NATIVITATIS CHRISTI OBIIT VENERABILIS VIR OTTO JAGETEUFFEL PINE MEMORIARE, FUNDATOR COLLEGII; zob. Thiede F., Chronik der Stadt Stettin, s. 283.
- ↑ Wehrmann M., Geschichte der Stadt Stettin. Stettin 1911, s. 66,
Friedeborn P., Historische Beschreibung der Stadt Alten Stettin in Pommern. [...]. Gedruckt zu Alten Stettin 1613, ks. II, s.170.
Bibliografia
- M. Wehrmann, Geschichte der Stadt Stettin. Stettin 1911.
- P. Friedeborn, Historische Beschreibung der Stadt Alten Stettin in Pommern. Sampt einem Memorial unnd Ausszuge [...] Geschichten, Handlungen und Vertraegen, welche sich von Zeit angenommenen Christenthumbs, [...] fuenff hundert Jahren, [...] begeben [...] auch ein General Beschreibung des gantzen Pommerlandes: fuerstliche Stammlini der Hertzogen von Pommern, und fuersten zu Ruegen, in 4. Taffeln abgetheilet [...]. Gedruckt zu Alten Stettin 1613.
- F. Thiede, Chronik der Stadt Stettin, bearbeitet nach Urkunden und den bewährten historischen Nachrichten. Stettin 1849.
Autor opracowania: Jan Iwańczuk