Pałac (Batowo): Różnice pomiędzy wersjami
Sidvicious (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
m (zamienił w treści „{{Autor|” na „{{AutorP|”) |
||
Linia 24: | Linia 24: | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
Karty ewidencyjne zabytków architektury i budownictwa - Archiwum Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Szczecinie | Karty ewidencyjne zabytków architektury i budownictwa - Archiwum Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Szczecinie | ||
{{ | {{AutorP|[[Użytkownik:Sidvicious|Maciej Burdzy]]}} | ||
Wersja z 12:59, 17 kwi 2014
Pałac w Batowie | |||
| |||
Nazwa niemiecka | Batow | ||
Lokalizacja | <adres lub inne określenie lokalizacji> | ||
Projektant | nieznany | ||
Data budowy | 1870 r. |
Wieś
Miejscowość powstała w średniowieczu. W okresie wojny trzydziestoletniej osada została dotkliwie zniszczona. Pod koniec XVIII wieku we wsi powstał folwark. W 1809 roku właścicielem folwarku obejmującego 9 budynków mieszkalnych użytkowanych przez 80 mieszkańców był kapitan von Dossow. W 1841 roku właścicielem majątku liczącego 2025 mórg ziemi, określanego jako Rittergut (dobro rycerskie) był Karl Schröder. W latach 30. XX wieku właścicielką folwarku była Margarethe Berger. Po II wojnie światowej na terenie dawnego majątku urządzono PGR. W latach 1969-1973 gospodarstwo należało do Stacji hodowli roślin w Wołczynie. Później, do lat 90. XX wieku wchodziło w skład KPGR Pyrzyce.
Dwór
We wsi znajdują się ruiny neoklasycystycznego pałacu o powierzchni 520 m2 , zbudowanego w 1870 roku przez rodzinę Schröderów. W 1967 roku rozpoczęto niedokończoną modernizację budynku. W późniejszym czasie, nieużytkowany pałac popadł w ruinę. Był to obiekt trzykondygnacyjny, z wysuniętymi ryzalitami, wejściem poprzedzonym portykiem, tympanonem zawierającym datę budowy i literę S (Schröder), założony na planie trzech stykających się ze sobą prostokątów, kryty płaskim dachem dwuspadowym. Dziś częściowo zachowały się ściany zewnętrzne. W sąsiedztwie znajdują się resztki zabudowań folwarcznych, dawna gorzelnia oraz częściowo ogrodzony, zaniedbany park dworski z pierwszej połowy XIX wieku, o powierzchni 4,8 ha, ze stawem (0,3 ha) i bogatym starodrzewem złożonym m.in. z dębów, lip, kasztanowców, grabów i świerków. Teren wraz z ruiną należy do prywatnego właściciela. Obiekt dostępny.
Bibliografia
Karty ewidencyjne zabytków architektury i budownictwa - Archiwum Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Szczecinie