Stanisław Latour: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 3: | Linia 3: | ||
== Życiorys == | == Życiorys == | ||
Stanisław Latour urodził się [[24 maja]] [[1927]] roku w Warszawie. | Stanisław Latour urodził się [[24 maja]] [[1927]] roku w Warszawie. Przed wojna nalezał do harcerstwa. W czasie wojny należał do Armii Krajowej. Brał udział w powstaniu warszawskim. Po wojnie ponownie działał w harcerstwie. Był harcmistrzem Chorągwi Mazowieckiej. Studiował na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Doświadczenie zawodowe zdobył jeszcze poczas studiów, pracując w Warszawskim Przemysłowym Przedsiębiorstwie Budowlanym Warszawy kolejno jako technik, kierownik budowy i inspektor techniczny. Po ukończeniu studiów w 1952 roku, rozpoczął pracę w Centralnym Zarządzie Muzeów i Ochrony Zabytków w Ministerstwie Kultury i Sztuki w Warszawie. Tam zainteresował się z problemami ochrony i dokumentowania dziedzictwa kulturowego. | ||
Od 1953 roku związany ze Szczecinem. Tu zorganizował pierwszą pracownię projektową przy Państwowym Przedsiębiorstwie Pracownie Konserwacji Zabytków. Był autorem licznych opracowań studialnych i projektowych w zakresie historycznej architektury i urbanistyki Szczecina i Pomorza Zachodniego. | |||
Po poprzedzonych dogłębnymi, dwuletnimi (1954-1955) studiami projektowo-przestrzennymi oraz projektem wstępnym, w 1958 roku, wraz z zespołem, przystąpił do odbudowy [[Zamek Książąt Pomorskich|Zamku Książąt Pomorskich]]. W 1973 roku uczestniczył w pracach przy odbudowie szczecińskiej katedry. Obie te odbudowy uznawane są za życiowe dzieło architekta. W 2006 roku opracował obszerny rys dziejów obu tych odbudów. | |||
Od 1953 roku związany ze Szczecinem. Był autorem licznych opracowań studialnych i projektowych w zakresie historycznej architektury i urbanistyki Szczecina i Pomorza Zachodniego. | |||
Przez wiele lat współpracował z [[Politechnika Szczecińska|Politechniką Szczecińską]]. Był wykładowcą, dyrektorem Instytutu Architektury i Planowania Przestrzennego. Piastował urząd prodziekana i prorektora tej uczelni. | Przez wiele lat współpracował z [[Politechnika Szczecińska|Politechniką Szczecińską]]. Był wykładowcą, dyrektorem Instytutu Architektury i Planowania Przestrzennego. Piastował urząd prodziekana i prorektora tej uczelni. | ||
Był członkiem Towarzystwa Urbanistów Polskich. W 1952 roku został członkiem Stowarzyszenia Architektów Rzeczypospolitej Polskiej. W latach 1954-1956 pełnił funkcję prezesa szczecińskiego oddziału tej morganizacji. Był także przedstawicielem Kolegium Sędziów Konkursowych Oddziału. | Był członkiem Towarzystwa Urbanistów Polskich. W 1952 roku został członkiem Stowarzyszenia Architektów Rzeczypospolitej Polskiej. W latach 1954-1956 pełnił funkcję prezesa szczecińskiego oddziału tej morganizacji. Był także przedstawicielem Kolegium Sędziów Konkursowych Oddziału. Pełnił obowiązki Inspektora Konserwatorskiego w Ministerstwie Kultury i Sztuki, Kierownika Pracowni Projektowej w Pracowni Konserwacji Zbytków, Kierownika Oddziału Architektury w Wydziale Budownictwa i Architektury PWRN. | ||
Był wielkim autorytetem dla kilku pokoleń architektów | Był wielkim autorytetem dla kilku pokoleń architektów | ||
Wersja z 12:21, 29 paź 2012
Stanisław Latour (1927-2007) – architekt, pedagog
Życiorys
Stanisław Latour urodził się 24 maja 1927 roku w Warszawie. Przed wojna nalezał do harcerstwa. W czasie wojny należał do Armii Krajowej. Brał udział w powstaniu warszawskim. Po wojnie ponownie działał w harcerstwie. Był harcmistrzem Chorągwi Mazowieckiej. Studiował na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Doświadczenie zawodowe zdobył jeszcze poczas studiów, pracując w Warszawskim Przemysłowym Przedsiębiorstwie Budowlanym Warszawy kolejno jako technik, kierownik budowy i inspektor techniczny. Po ukończeniu studiów w 1952 roku, rozpoczął pracę w Centralnym Zarządzie Muzeów i Ochrony Zabytków w Ministerstwie Kultury i Sztuki w Warszawie. Tam zainteresował się z problemami ochrony i dokumentowania dziedzictwa kulturowego.
Od 1953 roku związany ze Szczecinem. Tu zorganizował pierwszą pracownię projektową przy Państwowym Przedsiębiorstwie Pracownie Konserwacji Zabytków. Był autorem licznych opracowań studialnych i projektowych w zakresie historycznej architektury i urbanistyki Szczecina i Pomorza Zachodniego. Po poprzedzonych dogłębnymi, dwuletnimi (1954-1955) studiami projektowo-przestrzennymi oraz projektem wstępnym, w 1958 roku, wraz z zespołem, przystąpił do odbudowy Zamku Książąt Pomorskich. W 1973 roku uczestniczył w pracach przy odbudowie szczecińskiej katedry. Obie te odbudowy uznawane są za życiowe dzieło architekta. W 2006 roku opracował obszerny rys dziejów obu tych odbudów.
Przez wiele lat współpracował z Politechniką Szczecińską. Był wykładowcą, dyrektorem Instytutu Architektury i Planowania Przestrzennego. Piastował urząd prodziekana i prorektora tej uczelni.
Był członkiem Towarzystwa Urbanistów Polskich. W 1952 roku został członkiem Stowarzyszenia Architektów Rzeczypospolitej Polskiej. W latach 1954-1956 pełnił funkcję prezesa szczecińskiego oddziału tej morganizacji. Był także przedstawicielem Kolegium Sędziów Konkursowych Oddziału. Pełnił obowiązki Inspektora Konserwatorskiego w Ministerstwie Kultury i Sztuki, Kierownika Pracowni Projektowej w Pracowni Konserwacji Zbytków, Kierownika Oddziału Architektury w Wydziale Budownictwa i Architektury PWRN.
Był wielkim autorytetem dla kilku pokoleń architektów
Zmarł 20 października 2007 roku w Szczecinie.
Zrealizowane projekty
- odbudowa Zamku Książąt Pomorskich - Szczecin
- Dom Księży Pallotynów przy kościele św. Jana Ewangelisty - Szczecin
- odbudowa bazyliki archikatedralnej pw. św. Jakuba - Szczecin
- renowacji kościoła św. Jana - Szczecin
- odbudowa kościoła Mariackiego - Stargard Szczeciński
- zespoł staromiejski - Trzebiatów
- zespoł staromiejski - Moryń
Publikacje
Opublikował wiele prac naukowych z dziedziny ochrony i konserwacji zabytków.
Nagrody i wyróżnienia
- Nagroda Wojewódzka za wybitne osiągnięcia w dziedzinie upowszechniania kultury
- nagroda Ministra Kultury i Sztuki
- nagroda Rektora Politechniki Szczecińskiej
Źródła
Bibliografia
