Ulica Warszawska: Różnice pomiędzy wersjami
(→Źródła) |
|||
| Linia 72: | Linia 72: | ||
== Źródła == | == Źródła == | ||
*Wiedza własna i obserwacje autorki, jako mieszkanki tejże ulicy od 1957 | *Wiedza własna i obserwacje autorki, jako mieszkanki tejże ulicy od 1957 | ||
*Wspomnienia pierwszych mieszkańców ulicy, przesiedlonych z | *Wspomnienia pierwszych mieszkańców ulicy, przesiedlonych z Kresów Wschodnich RP w 1945 r. | ||
*Wspomnienia mieszkańców wysiedlanych do Niemiec w 1945 r. | *Wspomnienia mieszkańców wysiedlanych do Niemiec w 1945 r. | ||
Wersja z 16:20, 20 paź 2014
| |||
| Ulica Warszawska | |||
| Północ | |||
| |||
| Nazwa pełna | Warszawska | ||
| Nazwa niemiecka | Bergstraße | ||
| Osiedle | Stołczyn | ||
| Dzielnica | Północ | ||
| Długość (m)[i] | 460,1 | ||
| Zobacz ulicę na: | |||
|
Mapa Google. | ||
|
[ Google Street View.] | ||
|
Interaktywny Plan Miasta Szczecin. | ||
Historia do 1945 roku
Niemiecka nazwa ulicy, Bergstraße, nawiązuje do jej górskiego charakteru, ponieważ ulica wznosi się w kierunku zachodnim niemalże pod katem 45°.
Stare domy zbudowano z cegły, którą produkowano jeszcze przed 1928 rokiem w okolicznej cegielni, zwanej po wojnie Cegielnia „Zgoda”, wykorzystującej do produkcji zasoby pobliskiego terenu, którą stanowiła dobrej jakości glina, trzcina z okolicznych nadodrzańskich terenów i nieodżywiczone drewno.
Wokół domów znajdowały się zadbane ogródki przydomowe z ławeczkami i wydzielonymi alejkami, porośniętymi niezapominajkami. W okolicznych sadach rosły cenne gatunki, obecnie rzadko spotykanych, drzew owocowych.
W latach 1928 – 1945 r. Bergstraße zabudowana była jednostronnie. Nawierzchnię stanowił biały żużel, jako odpad poprodukcyjny z okolicznej ówczesnej huty Eisenwerk Kraft, a nieistniejącej od 2005 roku Huty Szczecin.
Domy pokrywała biała elewacja i czerwona dachówka, co ładnie prezentowało się na tle okolicznej zieleni.
Historia po 1945
Po 1945 r. nazwę, ulica Warszawska, nadano na cześć mieszkańcom Warszawy, dzielnie odbudowującym stolicę ze zniszczeń po II wojnie światowej.
Ulica jest oddalona 15 minut jazdy samochodem osobowym od centrum. Obecnie przewidziana jest do zabudowy dwustronnej. Do chwili obecnej, czyli do 2014 r., zachowały się wszystkie domy z tego okresu, w tym jeden przy posesji nr 17, rozbudowany już po 1945 r. Po drugiej stronie ulicy powstały dwa nowe domki jednorodzinne – numery parzyste.
Ze względu na malownicze położenie terenu, planuje się tu budownictwo jednorodzinne. Ulica Warszawska łączy się koliście z ulicą Wincentego Witosa w górnym i dolnym odcinku oraz z ulicą Osadników. Kąt nachylenia terenu miejscami wynosi 45 stopni. Ulica dość długo nie była skanalizowana. Ścieki odprowadzano do szamb, które ok. 2010 roku przebudowano na kanalizację przewodową. Piaszczystą nawierzchnię zastąpił asfalt.
Historia do 1945 roku, zawarta na fotografii
Poniższa fotografia Stołczyna, wykonana z lotu ptaka w latach 1928-1945, przedstawia Bergstraße, jako trzeci rząd domów, z których wszystkie zachowały się do czasów obecnych. Za ulicą Warszawską widnieje kolisty zarys, niezabudowanej jeszcze całkowicie, ulicy Osadników, na której widać istniejący już, a zachowany do chwili obecnej, dwukondygnacyjny blok mieszkalny, ustawiony na planie pionowym w stosunku do ulicy Warszawskiej w jej górnym odcinku. Pierwsze dwa rzędy domów to ulica Wincentego Witosa. Osiedle, przed wojną zwane „kolonią domów”, położone jest malowniczo nad leśną doliną, za którą można zauważyć dachy domów ulicy ulicy Nehringa i ulicy Kościelnej, u zbiegu których widnieje kościół.
Galeria zdjęć
(fot. Ewa Bączkowska)
Widok od strony wschodniej na lekkie wzniesienie, które nadaje ulicy atrakcyjnego, górskiego wyglądu
Widok od strony wschodniej na wznoszącą się ulicę
Widok od strony wschodniej. Domki jednorodzinne po drugiej stronie ulicy, wybudowane niedawno na miejscu dotychczasowych przydomowych ogródków , przynależnych do ulicy Wincentego Witosa
Skrzyżowanie ulicy Warszawskiej z ulicą Osadników w dolnym jej odcinku
Skrzyżowanie ulicy Warszawskiej z ulicą Osadników w górnym jej odcinku
Najbardziej spadzisty odcinek ulicy
Górny odcinek ulicy
Widok od strony zachodniej na dolny odcinek ulicy
Źródła
- Wiedza własna i obserwacje autorki, jako mieszkanki tejże ulicy od 1957
- Wspomnienia pierwszych mieszkańców ulicy, przesiedlonych z Kresów Wschodnich RP w 1945 r.
- Wspomnienia mieszkańców wysiedlanych do Niemiec w 1945 r.
Zobacz też
Ciekawostki
- Wznoszenie się ulicy pod kątem prawie 45°czyni ją niezwykle atrakcyjną zimą, kiedy to okoliczne dzieci chętnie zjeżdżają tu na sankach, a latem na deskorolkach, nie zwracając uwagi na zagrożenie w ruchu drogowym.
