Ulica Warszawska
| |||
| Ulica Warszawska | |||
| Północ | |||
| |||
| Nazwa pełna | Warszawska | ||
| Nazwa niemiecka | Bergstraße | ||
| Osiedle | Stołczyn | ||
| Dzielnica | Północ | ||
| Długość (m)[i] | 460,1 | ||
| Zobacz ulicę na: | |||
|
Mapa Google. | ||
|
[ Google Street View.] | ||
|
Interaktywny Plan Miasta Szczecin. | ||
Historia do 1945 roku
Niemiecka nazwa ulicy, Bergstraße, nawiązuje do jej górskiego charakteru. Ulica wznosi się w kierunku zachodnim pod katem 45°. Zabudowa z cegły sprzed 1928 roku produkowanej w okolicznej cegielni zwanej po 1945 roku Cegielnią „Zgoda”, która wykorzystywała do produkcji zasoby pobliskiego terenu w postaci dobrej jakości gliny i trzciny z okolicznych nadodrzańskich terenów. Domy pokrywała biała elewacja i czerwona dachówka. Wokół znajdowały się przydomowe ogródki z ławeczkami przy alejkach porośniętych niezapominajkami lubiącymi cieki wodne, z których słynie okolica. W sadach rosły gatunki drzew owocowych rzadko spotykanych obecnie. W latach 1928 – 1945 r. Bergstraße zabudowana była jednostronnie. Nawierzchnię stanowił biały żużel jako odpad poprodukcyjny z okolicznej huty Eisenwerk Kraft zwanej w latach 1945-2005 Hutą Szczecin.
Poniższa fotografia Stołczyna, wykonana z lotu ptaka w latach 1928-1945, przedstawia Bergstraße jako trzeci od dołu rząd domów z istniejącym już dwukondygnacyjnym blokiem mieszkalnym przy Ringstraße, obecnie ulicy Osadników, ustawionym na planie pionowym w stosunku do ulicy Warszawskiej w jej górnym odcinku. Widać kolisty zarys niezabudowanej jeszcze całkowicie ulicy Osadników. Ulica Warszawska położona jest równolegle do zabudowanej obustronnie ulicy Wincentego Witosa i drogi polnej, która po 1945 roku przeistoczyła się w ulicę Modlińską. Osiedle to zwane „Kolonią domów” położone jest malowniczo nad leśną doliną, za którą widać dachy Wilhelmstraße i Kirchenstraße, u zbiegu których znajduje się kościół. Wszystkie budynki widniejące na fotografii zachowały się do chwili obecnej tj. do 2015 roku.
Historia po 1945 roku
Po roku 1945 nadano polską nazwę, ulica Warszawska, w hołdzie mieszkańcom Warszawy. Ulica oddalona jest 15 minut jazdy samochodem osobowym od centrum miasta. Do roku 2014 zachowały się wszystkie domy z okresu przedwojennego. Ulica Warszawska obecnie przewidziana jest do zabudowy dwustronnej. Powstają numery parzyste. Ze względu na malownicze położenie terenu planuje się tu budownictwo jednorodzinne. Ulica Warszawska łączy się koliście z ulicą Wincentego Witosa w górnym i dolnym odcinku oraz z ulicą Osadników. Ulica dość długo nie była skanalizowana. Ścieki odprowadzano do szamb, które ok. 2010 roku przebudowano na kanalizację przewodową. Piaszczystą nawierzchnię zastąpił asfalt.
Galeria zdjęć
(fot. Ewa Bączkowska)
Widok od strony wschodniej
Widok od strony wschodniej na wznoszącą się ulicę
Z lewej nowa zabudowa o nieparzystych numerach
Skrzyżowanie ulicy Warszawskiej z ulicą Osadników w dolnym jej odcinku
Skrzyżowanie ulicy Warszawskiej z ulicą Osadników w górnym jej odcinku
Najbardziej spadzisty odcinek ulicy
Górny odcinek ulicy
Widok od strony zachodniej na dolny odcinek ulicy
Źródła
- sedina.pl
- Wspomnienia pierwszych mieszkańców przesiedlonych z Kresów Wschodnich RP w 1945 roku
- Wspomnienia mieszkańców wysiedlanych do Niemiec w 1945 roku
Zobacz też
