Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Szczecinie
Strona w budowie
Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Szczecinie (WSP) – nieistniejąca już wyższa uczelnia pedagogiczna, utworzona 1 października 1973 roku z przekształcenia istniejącej od 1968 roku Wyższej Szkoły Nauczycielskiej w samodzielną uczelnię, podległą bezpośrednio Ministerstwu Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki. Uchwałą Sejmu z 21 lipca 1984 roku Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Szczecinie weszła w skład powstającego Uniwersytetu Szczecińskiego.
O Uczelni
WSP rozpoczęła działalność 1 października 1973. Pierwszym rektorem był doc.dr Henryk Lesiński. W skład WSP wchodziły wydziały: Humanistyczny, Matematyczno-Przyrodniczy, Pedagogiczny, Wychowania Fizycznego. Uczelnia posiadała Bibliotekę Główną. Kształcenie odbywało się na jednolitych czteroletnich studiach magisterskich dziennych i zaocznych. Na terenie Uczelni działały organizacje młodzieżowe: Socjalistyczny Związek Młodzieży Polskiej, Socjalistyczny Związek Studentów Polskich, od grudnia 1980 - Niezależny Związek Studentów, a także Akademicki Związek Sportowy, Związek Młodzieży Socjalistycznej, Związek Harcerstwa Polskiego oraz PPPR, TKKS, ZMW. Rozwijał się studencki ruch naukowy. Studenci brali udział w sesjach i sympozjach naukowych. Od początku działalności WSP istniał chór. Od roku 1997 WSP opuszczali studenci z tytułem magisterskim. Do tego czasu - tylko ze zdanym egzaminem dyplomowym. W latach 1981-1984 studia ukończyło 771 absolwentów. Z chwilą utworzenia WSP zatrudniała: 7 docentów (3 hab.), 18 adiunktów, 51 wykładowców i asystentów. Po roku 1973 nastapił wzrost pracowników naukowych.
Pamiątki po WSP w Szczecinie
Medal pamiątkowy (awers)
Medal pamiątkowy (rewers)
Bibliografia
- Encyklopedia Szczecina, Wydanie Jubileuszowe z okazji 70-lecia polskiego Szczecina, (pod red. Tadeusza Białeckiego, autor hasła Anna Szczepańska), Szczecińskie Towarzystwo Kultury, Szczecin 2015
- Danuta Koźmian, Rozwój Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Szczecinie w latach 1968–1983, Wydawnictwo Naukowe WSP w Szczecinie, 1985, s. 212.
