Henryk Walentynowicz

Z Encyklopedia Pomorza Zachodniego - pomeranica.pl
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Henryk Walentynowicz
tancerz, choreograf, pedagog
brak zdjecia
Data urodzenia 15 października 1944
Miejsce urodzenia Szerpuliszki


Henryk Walentynowicz (ur. 1944) – tancerz, choreograf, pedagog

Życiorys

Henryk Walentynowicz urodził się 15 października 1944 roku w Szerpuliszkach na Wileńszczyźnie. Jest synem Piotra Walentynowicza, który w 1946 roku został rozstrzelany przez NKWD za przynależność do Armii Krajowej, oraz Józefy z d. Adamowicz. Był najmłodszy z czworga rodzeństwa (brat i dwie siostry). Początkowo uczył się w czteroklasowej szkole powszechnej w Korkożyszkach. Potem przez półtora roku (klasa piąta i pół szóstej) uczęszczał do szkoły w Podbrodziu, którą w latach trzydziestych ufundował marszałek Józef Piłsudski.

Do Szczecina przyjechał w 1957 roku wraz z ostatnią grupą repatriantów ze Wschodu. Tu ukończył szkołę podstawową (SP nr 35 przy ul. Mickiewicza). Później uczył się w Zasadniczej Szkole Budowy Okrętów. Przez przypadek w wieku 18 lat zainteresował się tańcem i baletem. Obdarzony ogromnym talentem popartym wielką pracowitością, uczęszczał na zajęcia tańca prowadzone przez Józefa Kacamona w pracowni choreograficznej przy Pałacu Młodzieży. Tam zdobywał pierwsze szczeble wtajemniczenia tanecznego. W 1962 roku został zaangażowany jako adept do Państwowej Operetki w Szczecinie przez jej ówczesnego dyrektora Edmunda Waydę. Na profesjonalnej scenie zadebiutował w przedstawieniu Coppelii Léo Delibesa w układzie choreograficznym Stanisława Miszczyka.

Po trzech miesiącach wyjechał do Bydgoszczy, gdzie został zaangażowany na etat koryfeja w Teatrze Muzycznym Opery i Operetki. Na bydgoskiej scenie pod kierunkiem choreografa Rajmunda Sobiesiaka tańczył partię solową w Tryptyku baletowym (Bajka) Stanisława Moniuszki. Wkrótce przeniósł się do Opery Poznańskiej. Tu wybitny tancerz i choreograf Conrad Drzewiecki powierzył mu duże role w uwspółcześnionych wersjach Romea i Julii Sergiusza Prokofiewa i w Trójkątnym kapeluszu Manuella de Falli. Był to przełom w artystycznej karierze młodego tancerza.

W 1966 roku Henryk Walentynowicz został solistą baletu w Państwowym Teatrze Muzycznym w Szczecinie. Równocześnie, wywodząc się z ruchu amatorskiego, dokształcał się pod kierunkiem Aleksandra Sobóla. W 1969 roku zdał eksternistyczny egzamin baletowy. W październiku tego samego roku z grupą artystów Teatru Muzycznego w Szczecinie wystąpił w Rostocku w ramach dekady kultury polskiej w NRD.

W 1971 roku na zaproszenie Teresy Kujawy, która objęła kierownictwo baletu Opery Wrocławskiej, wyjechał do Wrocławia. Na tamtejszej scenie odnosił wielkie sukcesy. Wybitną kreację stworzył w tytułowej roli w Spartakusie Arama Chaczaturiana. Równie znakomite kreacje stworzył jako Albert w Giselle Adolphe'a Adama i Zygfryd w Jeziorze łabędzim Piotra Czajkowskiego. Ponadto tańczył w Baletach hiszpańskich (m.in. Yerma wg Czarodziejskiej miłości Manuela de Falli) oraz w Baletach polskich (m.in. Harnasie Karola Szymanowskiego, Rzeźby mistrza Piotra Romualda Twardowskiego) w opracowaniu choreograficznym Teresy Kujawy. Mimo propozycji tej wybitnej choreografki nie zdecydował się na przeniesienie do Teatru Wielkiego w Łodzi.

  • Podczas zajęć w Pałacu Młodzieży. Na ramieniu Henryka Walentynowicza Grażyna Brodzińska (Szczecin, początek lat 60.)

  • Walc kwiatów w wykonaniu uczniów klasy tańca Pałacu Młodzieży. W środku Henryk Walentynowicz (Szczecin, początek lat 60.)

  • Solista Operetki Szczecińskiej (1963)

  • Z Magdaleną Dracówną w Dziękuję ci, Ewo na scenie Operetki Szczecińskiej (1967) - fot. Grażyna Wyszomirska

  • Henryk Walentynowicz i Jolanta Kruszewska w Yermie w choreografii Teresy Kujawy (Wrocław 1972)

  • Henryk Walentynowicz (Albert) i Jolanta Kruszewska (Giselle) w Giselle (Wrocław 1973)



W 1974 roku ze względu na sprawy rodzinne powrócił do Szczecina. Ponownie został solistą Państwowego Teatru Muzycznego (późniejsza Opera i Operetka, obecnie Opera na Zamku), placówki, która pod okiem dyrektora Tadeusza Bursztynowicza przeżywała okres swojej świetności. W latach 1985-1987 oraz 1995-1997 kierował zespołem baletowym tego teatru. W 1995 roku opracował choreografię do opery buffo dla dzieci Skąd to zwierze w operze?, zrealizowanej na potrzeby Telewizji Polskiej przez zespół Opery i Operetki w Szczecinie. Jako ceniony choreograf, mający na swym koncie kilkadziesiąt realizacji teatralnych, współpracował ze szczecińskimi teatrami Polskim i Współczesnym, a także z innymi scenami w Polsce - Teatrem im. Juliusza Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim (1979, 1985, 1992-1994), Teatrem Muzycznym w Poznaniu (1994) i Teatrem Dramatycznym w Elblągu (2000-2001).

Zajmuje się także pracą pedagogiczną. Współpracował z Państwowym Ogniskiem Baletowym w Szczecinie. Wykształcił grono utalentowanych tancerzy, którzy obecnie z sukcesem występują na scenach krajowych i zagranicznych. Działał w Studiu Taneczno-Musicalowym Fundacji Balet, którego był kierownikiem artystycznym i pedagogiem. Prowadził warsztaty baletowe dla młodzieży w Trzebiatowie. Wielokrotnie uczestniczył w konkursach baletowych (m.in. Międzynarodowy Konkurs Baletowy „Złote Pointy”) i tanecznych jako juror.

Jest członkiem Zarządu Oddziału Związku Artystów Scen Polskich w Szczecinie. Obecnie działa w Oddziałowej Komisji Rewizyjnej.

Oprócz baletu pasjonuje się historią Szczecina, której jest miłośnikiem i znawcą.

Twórczość teatralna (Szczecin)

Tytuł baletu/sztuki Kompozytor Autor / autor libretta Reżyseria Forma twórczości Postać Teatr Data premiery
Bal w Savoyu Paul Ábrahám Alfred Grünwald i Fritz Löhner-Beda Edmund Wayda obsada aktorska Państwowa Operetka 13 marca 1963
My Fair Lady Frederick Loewe Alan Jay Lerner wg komedii Pigmalion George'a Bernarda Shawa Emil Chaberski obsada aktorska Państwowy Teatr Muzyczny 19 lutego 1966
Ptasznik z Tyrolu Carl Zeller Moritz West (Moritz Nitzelberger) i Ludwig Held wg pomysłu Fr. Bieville'a Edmund Wayda obsada aktorska Akt I – Ptasznik w Tańcu tyrolskim; Akt II – Partner Róży różowej w Walcu kwiatów Państwowy Teatr Muzyczny 12 października 1966
Dziękuję ci, Ewo Stanisław Renz Jan Majdrowicz Edmund Wayda obsada aktorska Państwowy Teatr Muzyczny 4 marca 1967
Hrabina Marica Emmerich Kálmán Julius Brammer, Alfred Grünwald Edmund Wayda obsada aktorska Akt I – Rapsodia węgierska; Akt II – Flirt, Walc Państwowy Teatr Muzyczny 19 lipca 1967
Nitouche Hervé (Louis Auguste Florimond Ronger) Henri Meilhac, Albert Millaud Juliusz Lubicz-Lisowski inspektor baletu, obsada aktorska Państwowy Teatr Muzyczny 21 stycznia 1968
Noc w Wenecji Johann Strauss syn Friedrich Zell, Richard Genée Tadeusz Laskowski obsada aktorska Państwowy Teatr Muzyczny 3 maja 1968
Dama od Maxima Ryszard Sielicki Antoni Marianowicz wg komedii Georges'a Feydeau Aleksander Długosz obsada aktorska Państwowy Teatr Muzyczny 3 września 1968
Student żebrak Karl Millöcker Friedrich Zell, Richard Genée Janusz Marzec obsada aktorska Państwowy Teatr Muzyczny 21 grudnia 1968
Wiedeńska krew Johann Strauss syn Victor Léon, Leo Stein Zofia Weissówna obsada aktorska Akt II – Walc (I solo); Akt III – Taniec tyrolski, Polka galopka Państwowy Teatr Muzyczny 26 września 1969
Inez (musical) Edmund Borowski Kazimierz Andrzej Czyżowski Janusz Marzec obsada aktorska Akt I – Rumba; Akt II – Suita baletowa cz. I (duet) Państwowy Teatr Muzyczny 12 marca 1970
Dzwony kornewilskie Robert Planquette Louis Clairville, Charles Gabet Janusz Marzec asystent choreografa, obsada aktorska Państwowy Teatr Muzyczny 27 czerwca 1970
Gejsza Sidney Jones Oven Hall, Harry Greenbank Jan Wodzyński obsada aktorska Państwowy Teatr Muzyczny 30 września 1970
Cygańska miłość Franz Lehár Alfred Maria Willner, Robert Bodanzky Aleksander Długosz obsada aktorska Akt II – Taniec cygański; Akt III – Walc, Czardasz Państwowy Teatr Muzyczny 23 maja 1971
Człowiek z La Manchy Mitchell Leigh Dale Wasserman Janusz Marzec obsada aktorska Państwowy Teatr Muzyczny 29 lipca 1971
Kraina uśmiechu Franz Lehár Victor Leon, Ludwig Herzen Tadeusz Bursztynowicz obsada aktorska Państwowy Teatr Muzyczny 15 grudnia 1971
Krakowiacy i Górale Jan Stefani Wojciech Bogusławski Tadeusz Bursztynowicz obsada aktorska Państwowy Teatr Muzyczny 19 kwietnia 1972
Wieczór baśni baletowych – Jezioro łabędzie/Piotruś i wilk/Szeherezada Piotr Czajkowski/Sergiusz Prokofiew/Mikołaj Rimski-Korsakow Rajmund Sobiesiak wg Władimira Biegiczewa i Wasilij Gelcera/Irena Turska wg rosyjskiej bajki ludowej/Paweł Chynowski wg Księgi Tysiąca i Jednej Nocy Rajmund Sobiesiak obsada aktorska Książę Zygfryd; I Dworzanin księcia; Trefniś księcia; Piotruś; Wilk; Sindbad Państwowy Teatr Muzyczny 21 listopada 1974
W imieniu brawa (zdarzenie muzyczno-teatralne) P. Ábrahám, L. Bernstein, I. Dunajewski, K. Gaertner, J. Gilbert, J. Herman, E. Kálmán, F. Lehár, M. Leigh, F. Loewe, T. Mackeben, J. Offenbach, C. Porter. L. Różycki, M. Sart, J. Strauss syn Lech Terpiłowski, Andrzej M. Trzos Jerzy Ukleja obsada aktorska Świadek obrony (Walc, West Side Story) Państwowy Teatr Muzyczny 28 czerwca 1975
Wesoła wdówka Franz Lehár Victor Léon, Leo Stein Tadeusz Bursztynowicz obsada aktorska Państwowy Teatr Muzyczny 28 stycznia 1976
Córka źle strzeżona Ferdinand Hérold Jean Dauberval Eugeniusz Papliński obsada aktorska Alain, syn właściciela winnicy Państwowy Teatr Muzyczny 26 maja 1976
Machiavelli (musical) Jerzy Wasowski Antoni Marianowicz i Ryszard Marek Groński wg komedii Mandragora Nicolo Machiavellego Ewa Kołogórska obsada aktorska Kalimach (pantomima) Państwowy Teatr Muzyczny 20 października 1976
Rose Marie Rudolf Friml, Herbert Stothart Otto Harbach, Oskar Hammerstein Tadeusz Bursztynowicz obsada aktorska Państwowy Teatr Muzyczny 25 maja 1977
Kulig (śpiewogra) Łucjan Kamieński, Jan Maklakiewicz, Józef Elsner, Fryderyk Chopin, Karol Kurpiński, Stanisław Moniuszko, Leon Schiller i inni Jerzy Ukleja wg układu tekstu Leona Schillera i Juliana Tuwima Jerzy Ukleja inspektor baletu, obsada aktorska Część I (Kuligowy zajazd) – Pan; Arlekin; Część II (Weselne gody) – Pan; Część III (Staropolskie zapusty) – Pan; Arlekin Państwowy Teatr Muzyczny 13 kwietnia 1978
Słodka Irma Margueritte Monnot Alexander Breffort Czesław Szpakowicz obsada aktorska Państwowy Teatr Muzyczny 14 czerwca 1978
Wesołe kumoszki z Windsoru Otto Nicolai Herman Mosenthal wg Williama Shakespeare'a Tadeusz Bursztynowicz obsada aktorska Państwowy Teatr Muzyczny 22 listopada 1978
Baron cygański Johann Strausss syn Ignaz Schnitzer wg noweli Saffi Maurycego Jokaya Tadeusz Bursztynowicz obsada aktorska Akt I – Taniec cygański; Akt II – Taniec węgierski Państwowy Teatr Muzyczny 14 listopada 1979
Zbójecka oberża Franz Grothe Curt Hanno Gutbrod Werner Müller (NRD) inspektor baletu, obsada aktorska sceny – Obóz rozbójników; Ksiądz w Wizji księdza; Kuchcik i Członek służby pałacowej w Scenie pałacowej Państwowy Teatr Muzyczny 20 lutego 1980
Straszny dwór Stanisław Moniuszko Jan Chęciński Tadeusz Bursztynowicz inspektor baletu, obsada aktorska Państwowy Teatr Muzyczny 10 lipca 1980
Wieczór baletowy – Tańce połowieckie/Carmen/Błękitna rapsodia Aleksander Borodin/Georges Bizet-Rodion Szczedrin/George Gershwin Barbara Wolniewicz (scen. Tańce połowieckie), Josef Jelinek (scenariusz Carmen) Borys Slovak, Elena Zahorakova, Zbigniew Kiliński (choreogr. Tańce połowieckie) obsada aktorska Wódz Połowców; Połowiec; Don José; On Państwowy Teatr Muzyczny 30 kwietnia 1981
Pimpinone Georg Philipp Telemann Lech Emfazy Stefański Aleksander Strokowski obsada aktorska Arlekin I Państwowy Teatr Muzyczny 28 października 1981
Łotrzyce Wiktor Osiecki Agnieszka Osiecka Mirosław Gruszczyński choreografia Teatr Współczesny (Sala Prób Zamku Książąt Pomorskich) 23 listopada 1981
Wesołego powszedniego dnia Jerzy Derfel Wojciech Młynarski Mirosław Gruszczyński choreografia Teatr Współczesny 4 czerwca 1982
Błękitny zamek Roman Czubaty Krystyna Ślaska, Barbara Wachowicz wg Lucy Maud Montgomery Bogusława Czosnowska obsada aktorska Akt I – Błękitny zamek; Akt III – Noc Świętojańska Państwowy Teatr Muzyczny 28 października 1982
Po co koty mają buty Brunon Gościniak, Tadeusz Klimowski Tadeusz Klimowski Kazimierz Oracz choreografia Teatr Współczesny 20 maja 1983
Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków Bogdan Pawłowski Witold Borkowski i Stanisław Piotrowski wg braci Grimm Włodzimierz Traczewski obsada aktorska Królewicz; Śpioszek; Dworzanin; Nietoperz Państwowy Teatr Muzyczny 15 grudnia 1983
Doña Rosita, czyli kukły i maczuga Federico Garcia Lorca Lena Szurmiej choreografia Teatr Polski 19 maja 1984
Mój przyjaciel Bunbury Gerd Natschinski Helmut Bez i Jürgen Degenhardt wg komedii Bądźmy poważni na serio (Brat marnotrawny) Oscara Wilde'a Tadeusz Bursztynowicz inspektor baletu, obsada aktorska Akt III – Soho Państwowy Teatr Muzyczny 14 czerwca 1984
Boccacio Franz von Suppé Friedrich Zell (Camillo Walzel) i Richard Genée na motywach opowiadań Boccaccia Bogusława Czosnowska inspektor baletu, obsada aktorska Państwowy Teatr Muzyczny 22 listopada 1984
Sen Jerzy Satanowski Fiodor Dostojewski Krzysztof Rościszewski choreografia Teatr Współczesny 3 marca 1985
Stara kobieta wysiaduje Andrzej Kurylewicz Tadeusz Różewicz Zbigniew Chrzanowski choreografia Teatr Polski 14 kwietnia 1985
Amadeusz Wolfgang Amadeusz Mozart, Antonio Salieri Peter Shaffer Wiesław Górski choreografia Teatr Współczesny 5 maja 1985
Coppelia Léo Delibes Charles Nuitter, Arthur Saint-Leon (scenariusz) wg noweli Piaskun E.T.A. Hoffmanna Izabella Gorzkowska-Głowacka obsada aktorska, inspektor baletu Franciszek; Przyjaciel Franciszka; ponadto taniec Mazur Państwowy Teatr Muzyczny 4 czerwca 1985
Matka Andrzej Głowiński Stanisław Ignacy Witkiewicz Ryszard Major choreografia Teatr Współczesny 14 czerwca 1985
Zamek na Czorsztynie, czyli Szczęśliwy powrót pod husarskim znakiem Karol Kurpiński Andrzej Frankiewicz wg Józefa Wawrzyńca Krasińskiego Andrzej Wiza obsada aktorska Asmodeusz Państwowy Teatr Muzyczny 3 października 1985
W mrokach złotego pałacu, czyli Bazylissa Teofanu Janusz Stalmierski Tadeusz Miciński Ryszard Major choreografia Teatr Współczesny 6 grudnia 1985
Błękitna maska Fred Raymond Heinz Hentschke Kraft Alexander (RFN) asystent choreografa Państwowy Teatr Muzyczny 16 lutego 1986
Wieczór baśni rosyjskich dla dzieci – Piotruś i wilk/Baśń o Iwanie siłaczu Sergiusz Prokofiew/Cesar Cui D. Siedych Henryk Walentynowicz (inscenizacja) inscenizacja, choreografia, obsada aktorska Kot Państwowy Teatr Muzyczny 20 kwietnia 1986
Faust Charles Gounod Jules Barbier, Michel Carré wg Johanna Wolfganga Goethego Lech Terpiłowski asystent choreografa Państwowy Teatr Muzyczny 18 września 1986
Wiśniowy sad Piotr Rutkowski (oprac. muz.) Antoni Czechow Aleksander Wilkin choreografia Teatr Polski 19 października 1986
Fontanna Bachczyseraju Borys Asafiew M.D. Wołkow wg Aleksandra Puszkina Włodzimierz Traczewski asystent choreografa, obsada aktorska Wacław; Przyjaciel Wacława; Chan Girej; Tatar Państwowy Teatr Muzyczny 20 listopada 1986
Indyk Jacek Kraszewski (oprac. muz.) Sławomir Mrożek Antoni Szubarczyk opracowanie choreograficzne Teatr Polski 18 stycznia 1987
Zemsta nietoperza Johann Strauss syn Karl Haffner, Richard Genèe wg sztuki Das Gefängnis Rodericha Benedixa i wodewilu La Réveillon Henriego Meilhaca i Ludovica Halévy'ego Bogusława Czosnowska asystent choreografa, obsada aktorska Akt II – Walc Państwowy Teatr Muzyczny 14 maja 1987
Opętani Andrzej Głowiński Witold Gombrowicz Ryszard Major choreografia Teatr Współczesny 24 maja 1987
Popłoch wśród dziewcząt Jurij Milutin Michaił Tipot, Boris Galperin Igor Barabaszow (ZSRR) asystent choreografa Opera i Operetka 8 listopada 1987
Wesele Janusz Stalmierski Stanisław Wyspiański Ryszard Major choreografia Teatr Współczesny 5 grudnia 1987
Marsz, marsz Polonia Wacław Panek Urszula Trawińska-Moroz choreografia Opera i Operetka 10 listopada 1988
Bajkowa parada Brunon Gościniak Tadeusz Klimowski Wiesław Łągiewka choreografia Opera i Operetka 29 grudnia 1988
Mieszczanin szlachcicem Adam Opatowicz Molière Adam Orzechowski choreografia Teatr Polski 16 maja 1992
Kaczo Bogusław Shaeffer Zdzisław Wardejn choreografia Teatr Polski 21 lutego 1993
Skarby Złotej Kaczki Adam Opatowicz Mirosław Łebkowski, Stanisław Werner Adam Dzieciniak choreografia Teatr Polski 1 czerwca 1995
My Fair Lady Frederick Loewe Alan Jay Lerner Włodzimierz Wilkosz choreografia Opera i Operetka 6 października 1995
Lear, Jedna ziemia Franz Huyer, Chris Evans Ironside Franz Huyer (inscenizacja) obsada aktorska Hrabia Kentu Opera i Operetka 20 października 1995
Solaris Jacek Ostaszewski Stanisław Lem Stefan Szlachtycz ruch sceniczny Teatr Polski 10 grudnia 1995
Skąd to zwierzę w operze? Jan Oleszkowicz Artur Hofman choreografia i opieka artystyczna Opera i Operetka 22 lutego 1996
Księżna cyrkówka Emmerich Kálmán Julius Brammer, Alfred Grunwald Artur Hofman choreografia Opera i Operetka (Dziedziniec zamkowy) 6 lipca 1996
Księżna cyrkówka Emmerich Kálmán Julius Brammer, Alfred Grunwald Artur Hofman choreografia Opera i Operetka 19 października 1996
Porwanie Baltazara Gąbki Henryk Banasiewicz i Czesław Białczyński (adaptacja) wg Stanisława Pagaczewskiego Adam Opatowicz choreografia Teatr Polski 12 stycznia 1997
Igraszki z diabłem Adam Opatowicz Jan Drda Wojciech Solarz choreografia Teatr Polski 2 stycznia 2005



Na scenie

  • Maria Kijak (Odetta) i Henryk Walentynowicz (Książę Zygfryd) w Jeziorze łabędzim (1974)

  • Henryk Walentynowicz (Książę Zygfryd) i Ewa Henke (Odylia) w Jeziorze łabędzim (1974)

  • Henryk Walentynowicz (Książę Zygfryd), Ireneusz Maciejewski (Rotbart), Ewa Henke (Odylia)

  • W Szecherezadzie (1974)

  • Teresa Zarzycka (Czarodziejska Rybka) i Henryk Walentynowicz (Sindbad) w Szeherezadzie (1974)

  • Scena zbiorowa. Jako Alain w Córce źle strzeżonej (1976) - fot. Wanda Cieślak

  • Jako Alain w Córce źle strzeżonej (1976) - fot. Wanda Cieślak

  • Barbara Włodarska-Hanl (Micaela) i Henryk Walentynowicz (Don José) w suicie baletowej Carmen (1981) - fot. Zdzisław Gajda

  • Ruta Gorczyńska (Carmen) i Henryk Walentynowicz (Don José) w suicie baletowej Carmen (1981) - fot. Zdzisław Gajda



Telewizja

Tytuł Kompozytor Autor libretta Reżyseria Realizacja TV Postać Teatr Data premiery
Gejsza Sidney Jones Oven Hall, Harry Greenbank Jan Wodzyński obsada aktorska Telewizja Szczecin (przeniesienie z PTM) 24 października 1971 (pr. lokalny)



Zdjęcia z telewizyjnego widowiska plenerowego

(fot. Wanda Cieślak)



Nagrody i wyróżnienia

  • 1987 – Nagroda Ministra Kultury i Sztuki
  • 1997 – Dyplom Ministra Kultury i Sztuki
  • 1997 – Nagroda „Towarzystwa Przyjaciół Szczecina”



Odznaczenia



  • Walentynowicz Henryk20a.jpg

  • List gratulacyjny Przewodniczącego Rady Miasta Szczecina Jana Stopyry z okazji jubileuszu pracy artystycznej (2013)

  • List gratulacyjny ZASP, wraz z własnoręczną dedykacją Prezesa Związku Olgierda Łukaszewicza, z okazji otrzymania Srebrnego Medalu „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2014)



O Henryku Walentynowiczu

  • (...) Druga główna rola baśni, to Królewicz kreowany przez Henryka Walentynowicza. Tego tancerza nie trzeba szerzej przedstawiać czytelnikom, bywalcom Teatru Muzycznego. Tańczy od lat, zawsze dbając o perfekcyjność w najdrobniejszych scenach, partiach. I tym razem Królewicz Walentynowicza jest postacią wyróżniającą się pod względem precyzji i doskonałości wyrażanych każdym gestem, ruchem, układem. Walentynowicz tworzy postać dostosowaną do oczekiwań dziecięcej wyobraźni, jest niemal sterylny w swej delikatności, a jednocześnie rycerski i odważny. Wszystkie te cechy podkreśla odpowiednim tempem tańca, grą ciała, mimiką twarzy, kulturą bycia na scenie. (Bogdan Bombolewski, Królewna i krasnoludki na Zamku, „Głos Szczeciński” z dn. 20 grudnia 1983)
  • (...) Chan Girej - Henryk Walentynowicz nie miał wielu okazji popisania się swymi umiejętnościami tanecznymi, ale wynikało to z koncepcji choreografa. Chan jest postacią oszczędną w środkach wyrazu, dumną i gniewną, nawet wtedy, gdy zmienia się jego wnętrze, narasta w nim wielka miłość niwelująca zło. Kreacja Walentynowicza, to głównie gra aktorska, odzwierciedlenie stanów duszy w mimice, geście i ruchu. (Bogdan Bombolewski, Balet o miłości, „Głos Szczeciński” z dn. 25 listopada 1986)
  • (...) Na zaproszenie Volkstheater Rostock wyjechał do tego miasta zespół baletowy szczecińskiego Teatru Muzycznego. (...) Szczególnie gorąco oklaskiwano „Carmen” (w układzie choreograficznym Borysa Slovaka). Z solistów, autentycznym sukcesem zakończyły się występy Henryka Walentynowicza, odtwórcy głównej roli (José) w „Carmen”, który zatańczył swoją partię bardzo dynamicznie i stworzył postać przekonywającą, pełną - w swej miłości do Carmen - buty, zapamiętania i liryzmu jednocześnie. (Wacław Panek, Szczeciński balet na gościnnych występach)



Ciekawostki

  • Tancerz jest jednym z bohaterów książki Iwony Gacparskiej Ścieżki, drogi, przystanki, czyli całe Ich życie... (Książnica Pomorska i ZASP, Szczecin 2015)




Bibliografia

Inne źródła



IES64.png
Autor opracowania: Andrzej Androchowicz


Źródło: „http://pomeranica.pl/index.php?title=Henryk_Walentynowicz&oldid=217615”