Jerzy Skarżyński
Jerzy Skarżyński | |||
maratończyk | |||
| |||
Data urodzenia | 13 stycznia 1956 | ||
Miejsce urodzenia | Świebodzin | ||
Narodowość | polska | ||
Jerzy Skarżyński – maratończyk, reprezentował Polskę na najważniejszych imprezach sportowych, rekordzista Polski w biegu na 30 km. Trener i popularyzator biegania. W 2007 r. uhonorowany został tytułem Ambasadora Szczecina.
Życiorys
Jerzy Skarżyński urodził się 13 stycznia 1956 r. w Świebodzinie. W 1975 r. ukończył tam Liceum Ogólnokształcące (klasa o profilu matematyczno-fizycznym). Po maturze rozpoczął studia na Wydziale Budowy Maszyn i Okrętów Politechniki Szczecińskiej (kierunek: maszyny, systemy i urządzenia energetyczne). W okresie studiów rozpoczął wyczynowy trening biegowy (1977 r.) zdobywając trzy medale akademickich mistrzostw Polski, w tym tytuł mistrzowski w biegu przełajowym na ostatnim roku studiów (1980).
Od 1981 r. otrzymywał państwowe stypendium sportowe, dzięki czemu w 1982 r. w Dębnie uzyskał w maratonie wynik klasy mistrzowskiej krajowej (2:16:29), co zdecydowało o powołaniu go do kadry narodowej maratończyków. W 1984 r. w Wiedniu po raz pierwszy uzyskał wynik klasy mistrzowskiej międzynarodowej (2:12:37). Poprawił go dwa lata później w Dębnie na 2:11:42. Był w kadrze narodowej nieprzerwanie do 1989 r. reprezentując Polskę na najważniejszych imprezach: Mistrzostwach Europy (Stuttgart 1986), Pucharze Świata (Hiroszima 1985), Pucharach Europy (Laredo 1983, Rzym 1985, Huy 1988). W 1984 r. był w składzie reprezentacji, która miała wziąć udział w Igrzyskach Olimpijskich w Los Angeles – nie pojechał, kraje socjalistyczne zbojkotowały tę olimpiadę. W 1988 r. został rekordzistą Polski w biegu na 30 km.
W 1987 r. podjął studia podyplomowe w Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu, po których uzyskał zawodowy tytuł trenera lekkiej atletyki. Po zakończeniu wyczynowej kariery sportowej (1992 r.), kontynuował pracę jako trener w klubie „Budowlani” Szczecin. Jego podopieczni zdobywali medale mistrzostw Polski na różnych dystansach. Ukoronowaniem jego pracy trenerskiej (po zakończeniu pracy w szczecińskim klubie w 2007 r.) były cztery medale MP w półmaratonie, w tym trzy tytuły mistrzowskie, jego chorzowskiej internetowej podopiecznej Agnieszki Gortel.
W 1992 r. zajął się pracą dziennikarską. Współpracował z lokalnymi redakcjami ("Dziennik Szczeciński”, „Wieczór”, „Głos Szczeciński”), był też ekspertem ogólnopolskich pism z branży biegowej (m.in. „Jogging”, „Bieganie” i „Runner’s World”). Jego porady i plany treningowe można znaleźć na portalach biegowych. Artykuły popularyzujące bieganie pisał też m.in. dla „Men’s Health”, „Glamour”, „Fitness Style”, „Samo zdrowie”, „Twojego Stylu” i „Stuff”.
W 1993 r. włączył się w organizację imprez biegowych w Szczecinie. W 1995 r. został dyrektorem „Szczecińskiej Dwudziestki” (pełnił tę funkcję do 2001 r.), którą w roku 2000 przekształcił w „Szczeciński Półmaraton Gryfa”. Był też zaangażowany w organizację „Olimpijskiej Mili WARTY” (1997-1999), która stała się jedną z największych w Polsce imprez biegowych dla dzieci i młodzieży. W 1999 r. na jej starcie stanęło prawie 3,5 tysiąca uczniów szczecińskich szkół.
Od 1996 r. bierze udział w rywalizacji weteranów zostając kilkakrotnie mistrzem i rekordzistą mistrzostw Polski. Zdobywa też medale Mistrzostw Europy Weteranów:
- w 2002 r. na dystansie 10 tys. m w Poczdamie brązowy w kategorii M 45,
- w 2006 r. w Poznaniu srebrny w kategorii M 50,
- w 2011 r. (już jako 55-latek) we francuskim Thionville brązowy w półmaratonie.
Do końca 2011 r. przebiegł na treningach i na zawodach ponad 150 tys. km.
Działalność
Jako członek zarządów działał w Centralnym Klubie Biegacza (1995-1999), Polskim Stowarzyszeniu Biegów (1997-2001) i Zachodniopomorskim Związku Lekkiej Atletyki (2000-2002). W latach 2003-2007 był sekretarzem zarządu Szczecińskiego Towarzystwa Sportu. W grudniu 2005 r. został radnym Rady Miasta Szczecin (klub „Od Nowa”). Pracował w komisjach ds. Sportu, ds. Gospodarki Komunalnej, Ochrony Środowiska i Mienia oraz ds. Promocji, Rozwoju i Gospodarki Morskiej. Działalność w Radzie Miasta zakończył wraz z końcem IV kadencji – w listopadzie 2006 r.
Napisał i wydał książki popularyzujące bieganie:
- „Biegiem po zdrowie” (2002),
- „Bieg maratoński” (2004),
- „Biegiem przez życie” (I wyd. 2006, II wyd. 2008, III wyd. 2010, IV wyd. 2012),
- „Maraton” (2008)
- „Maraton i ultramaratony” (2011).
Nagrody i odznaczenia
W 1999 r. został wyróżniony przez redakcję „Głosu Szczecińskiego” tytułem „Nieprzeciętnego”, a w 2007 z rąk Prezydenta Szczecina odebrał tytuł Ambasadora Szczecina.
W roku 2011 Polski Komitet Olimpijski uhonorował go nagrodą Fair Play „za całokształt kariery sportowej i godne życie po jej zakończeniu”.