Kościół św. Antoniego (Rożnowo Nowogardzkie)

Kościół św. Antoniego w Rożnowie Nowogardzkim
Wyznanie	rzymskokatolickie
Parafia	św. Antoniego w Rożnowie Nowogardzkim
Data budowy	XV w.
Data poświęcenia	9 czerwca 1946

Kościół św. Antoniego – kościół parafialny, rzymskokatolicki w Rożnowie Nowogardzkim, należy do Archidiecezji Szczecińsko-Kamieńskiej i dekanatu Maszewo.

Gotycki kościół w Rożnowie Nowogardzkim wzniesiony został około poł. XV wieku. Już wówczas był kościołem parafialnym, w źródłach z 1491 roku wymieniany jest proboszcz Jakob Poppendorf, a w 1491 roku jego następca Christian Thele. Po 1534 roku przejęty przez protestantów. Dokument z 1595 roku wymienia założoną przy kościele szkołę. W 1750 roku staje się samodzielną parafią protestancką wyznania ewangelicko-unijnego. W k. XVIII w. po zniszczeniach w wyniku pożaru kościół odnowiono, zmieniając kształt okien i głównego wejścia, zamurowano także portal w elewacji południowej. W korpusie nadbudowano także wieżę zachodnią. Po 1945 roku przejęty przez katolików konsekrowany 9 czerwca 1946 roku jako kościół filialny parafii w Maszewie. Od 1973 roku jest świątynią parafialną.

Kościół usytuowany jest pośrodku wsi, na nawsiu, w obrębie dawnego cmentarza przykościelnego, wydzielonego kamiennym murem.

Jest świątynią orientowaną, salową na prostokątnym rzucie (o wym. 16,75 x 10 m), wymurowaną z nieobrobionych głazów granitowych, łączonych zaprawa wapienną. Masywna bryła przekryta jest dachem dwuspadowym, w części zachodniej akcentowana - nadbudowaną nad korpusem - czworoboczną wieżą. Jest ona wykonana w konstrukcji szkieletowej drewnianej, od zewnątrz odeskowana i zwieńczona barokowym hełmem przechodzącym w ostrosłupową iglicę.

Elewacje o widocznym kamiennym licu, bez dekoracji architektonicznej; w bocznych ścianach rozmieszczone po dwa niewielkie okna, zamknięte łukami pełnymi, o ceglanych ościeżach. W elewacji południowej widoczny jest reliktowy ślad po zamurowanym, ostrołukowym portalu bocznym. W ścianie wschodniej osiowo umieszczone okno i trzy niewielkie otwory okienne w partii szczytu. Pośrodku elewacji zachodniej główne wejście przesklepione półkoliście, ponad nim niewielki okrągły okulus.

We wnętrzu przy ścianie zachodniej usytuowana jest empora muzyczna z prospektem organowym; wyposażenie liturgiczne - współczesne.

Bibliografia

• Lemcke H. Die Bau- und Kunstdenkmäler des Regierungsbezirks Stettin. H. IX. Kreis Naugard. Stettin 1910, s. 269.
• Karta ewidencyjna zabytków architektury i budownictwa. Oprac. W. Łopuch, 1995. Archiwum Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Szczecinie.

Linki zewnętrzne

Artykuł o parafii św. Antoniego w Tygodniku Katolickim Niedziela

Autor opracowania: Kamila Wójcik

Redakcja: Izabela Strzelecka