Kościół Matki Bożej Różańcowej (Koszalin Jamno)
| Kościół Matki Bożej Różańcowej w Koszalinie - Jamnie | |||
| |||
| Wyznanie | rzymskokatolickie | ||
| Parafia | Bł. Matki Teresy z Kalkuty | ||
| Data budowy | XIV wiek | ||
| Data poświęcenia | 5 października 1947 | ||
Kościół Matki Bożej Różańcowej w Jamnie zabytkowy kościół położony w Jamnie, dzielnicy miasta Koszalin, w powiecie koszalińskim, w województwie zachodniopomorskim. Obecnie pełni funkcję kościoła filialnego [[Parafia rzymskokatolicka bł. Matki Teresy z Kalkuty|Parafii rzymskokatolickiej bł. Matki Teresy z Kalkuty] w Koszalinie należącej do dekanatu Koszalin diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej.
Historia
Najwcześniejsza informacja o kościele w Jamnie, pojawia się w dokumencie biskupa kamieńskiego Hermana von Gleichen erygującym klasztor cysterek w Koszalinie. Jamneńska świątynia jest wzmiankowana jako część uposażenia klasztornego. Dowodzi to, że kościół został wybudowany jeszcze przed rokiem 1278. W dokumentach zachowało się również imię jednego z duszpasterzy posługujących w Jamnie w latach 1369-1401 - proboszcza Johanna[2]. Zakłada się, że współczesna budowla zawiera wkomponowane elementy pierwotnego kościoła z XIV wieku. Rozbudowywana i przebudowywana była dwukrotnie: w 1737 roku i w XIX wieku, kiedy została zniszczona w wyniku pożaru z 1921 roku. Kościół posiada liczne fragmenty barokowego zabytkowego wyposażenia z XVIII wieku (ambona, chrzcielnica). Wewnątrz świątyni znajduje się strop z polichromią z oryginalnymi motywami jamneńskimi (przypominającymi motywy kaszubskie) wykonana w latach 1923–1927. Z zabytkowego wystroju zachował się także barokowy ołtarz z XVIII wieku oraz żyrandol z 1702 roku ufundowany przez Katarzynę Freters. Świątynia została poświęcona 5 października 1947 roku i uroczyście konsekrowana 28 kwietnia 2003[3].
Architektura
Obiekt murowany z cegły, orientowany, otynkowany, o nawie na planie prostokąta z niewydzielonym prezbiterium, zamkniętym trójbocznie. Od strony południowej posiada dołączona przybudówkę z emporą, a od strony północnej zakrystię na planie kwadratu. Z zewnątrz budowla została oszkarpowana szkarpami dwuuskokowymi, a pod okapem udekorowana gzymsem profilowym. Okna oraz wejście portalu głównego są zwieńczone ostrołukowo. Od zachodu wznosi się trójkondygnacyjna wieża, zakończona dachem namiotowym z cebulastym hełmem ze sterczyną, kulą z krzyżem[4].
Zabytek
Obiekt zabytkowy (wraz z otoczeniem i wystrojem wnętrza) - nr rej. 69 z 21.05.1955 roku.
Przypisy
- ↑ Wojewódzki rejestr zabytków, w: Biuletyn Informacji Publicznej Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Szczecinie [online] [Przeglądany 10.08.2013] Dostępny w: http://wkz.bip.alfatv.pl/strony/menu/9.dhtml
- ↑ Kubicki, Dominik. Gotyckie świątynie powiatów koszalińskiego i kołobrzeskiego. Pelplin: Muzeum Diecezjalne Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej, 2001, s. 142, ISBN 83-88935-01-1
- ↑ / Kościół w Jamnie [on line]. W: Diecezja koszalińsko-kołobrzeska. Przeglądany 4. października 2014.
- ↑ Kubicki, Dominik. Gotyckie świątynie..., dz. cyt., s.142
Linki zewnętrzne
