Krystyna Sadowska
Krystyna Nizowicz z d. Sadowska | |||
Wokalistka zespołu Filipinki (kontralt). | |||
| |||
Data urodzenia | 3 grudnia 1945 | ||
Data śmierci | 16 czerwca 2012 | ||
Miejsce śmierci | Szczecin | ||
Miejsce spoczynku | Cmentarz Centralny w Szczecinie (kw.43 C-8-10) | ||
Lokalizacja grobu | zobacz na mapie | ||
Lata działalności | 1959-1969 | ||
Narodowość | polska | ||
Krystyna Sadowska (1945−2012) - piosenkarka, wokalistka żeńskiej grupy wokalnej Filipinki związanej ze Szczecinem
Życiorys
Krystyna Sadowska (później Nizowicz) urodziła się 3 grudnia 1945 roku w Pomianowie koło Nowogardu. Do polskiego Szczecina przyjechała wraz z matką z okolic Gdańska. Zamieszkała w najniebezpieczniejszej, po II wojnie światowej, dzielnicy miasta - Gumieńcach, gdzie ukończyła szkołę podstawową jako wzorowa uczennica. Następnie rozpoczęła naukę w Technikum Handlowym w Szczecinie. Tu w roku 1959, ze względu na piękny głos i zdolności muzyczne, została przyjęta do szkolnego zespołu wokalnego, który powstał z inicjatywy Jana Janikowskiego, nauczyciela ekonomii, towaroznawstwa i muzyki w tejże szkole. (Nazwę Filipinki nadano zespołowi dopiero w maju 1963 roku). Miała szeroką skalę głosu. Była bardzo zdyscyplinowana. W podstawowym składzie zespołu występowała do czerwca 1969 roku. Śpiewała kontraltem, często w duecie z Iwoną Racz-Szczygielską, jako pierwsze głosy np. w piosence Batumi - 1963 roku, który to utwór, jak często powtarzała, był bardzo ważny w jej życiu. Przyczyniła się do sukcesów grupy, kiedy to Filipinki zyskały sławę dzięki takim przebojom jak: Wala Twist, Parasolki, Filipinki to my, Bal Arlekina, Do widzenia Profesorze i Batumi.
Dnia 11 listopada 1967 roku zawarła związek małżeński ze starszym o dziewięć lat znanym i popularnym piosenkarzem Aleksandrem Nizowiczem, z którym pozostała w związku do końca życia. Z chwilą narodzin córki Magdy, a później drugiej córki – Anny, porzuciła karierę sceniczną i skupiła się na wychowaniu dzieci.
W drugiej połowie lat 70. Krystyna Nizowicz rozpoczęła pracę w szczecińskim Peweksie, a później w Czechosłowackim Instytucie Kultury, z którym pozostała związana do likwidacji placówki. Z powodu problemów ze zdrowiem nie mogła już uczestniczyć w ostatnim spotkaniu Filipinek z matką prezydenta Gruzji, która gościła w Szczecinie. (W latach 60. szczecińska grupa była bardzo popularna w tym kraju. Hitem była tam piosenka Batumi).
Zmarła po długiej i ciężkiej chorobie dnia 16 czerwca 2012 roku. Pochowana na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie| (kw.43 C-8-10).
O Krystynie Sadowskiej
Po bliskim poznaniu ciepła, miła, serdeczna i sympatyczna, choć na pierwszy rzut oka nieprzystępna. Najbardziej zdyscyplinowana w zespole. Zawsze przygotowana na próbach. Dobrze zorganizowana. Świetnie radziła sobie z męskimi dziedzinami życia. W roku 1968 zrobiła prawo jazdy. Bardzo dużo czytała. Szczególnie interesowała się biografiami znanych postaci, jak również aranżacją wnętrz.
Krystyna Sadowska w rodzinnym albumie
Bibliografia
- Encyklopedia Szczecina, Wydanie Jubileuszowe z okazji 70-lecia polskiego Szczecina, (pod red. Tadeusza Białeckiego, autor hasła Danuta Prandecka), Szczecińskie Towarzystwo Kultury, Szczecin 2015
- Marcin Szczygielski, Filipinki – to my! Ilustrowana historia pierwszego polskiego girlsbandu, Instytut Wydawniczy Latarnik, Agora SA, Oficyna Wydawnicza AS, Warszawa 2013
Zobacz także
Inne źródła
- Rozmowa z mężem Aleksandrem Nizowiczem, dnia 20.10.2015 r.
- Rozmowa z córką Anną Nizowicz-Zahorską, dnia 20.10.2015 r.