Leon Szechter
| Leon Szechter | |||
| prawnik | |||
|
| |||
| Data urodzenia | 27 marca 1909 | ||
| Miejsce urodzenia | Jasło | ||
| Data śmierci | 24 marca 1988 | ||
| Miejsce śmierci | Szczecin | ||
| Miejsce spoczynku | Cmentarz Centralny w Szczecinie, kw. 61B, rz. 3, nr grobu 3 | ||
| Lokalizacja grobu | zobacz na mapie | ||
Leon Joachim Szechter (1909-1988) - prawnik
Życiorys
Urodził się 27 marca 1909 r. w Drohobyczu z ojca Chaskiela i matki Miny. W 1935 r. ukończył Wydział Prawa i Administracji na Uniwersytecie Lwowskim uzyskując dyplom magistra praw. w czasie II wojny światowej został zmobilizowany do Armii Radzieckiej (25 czerwca 1941 r.). Brał udział w walkach z Niemcami na Froncie Ukraińskim. 31 grudnia 1942 r. został oddelegowany do Saratowa, gdzie pracował w fabryce „Sierp i Młot”.
Do Polski wrócił w ramach repatriacji w czerwcu 1946 r. Dowiedział się, że wszyscy członkowie jego rodziny zostali wymordowani przez hitlerowców. Już w lipcu 1946 r. podjął pracę w Biurze Odbudowy Portu w Gdańsku na stanowisku zastępcy naczelnika Wydziału Finansowego. Jednocześnie pracował jako wykładowca. Z dniem 1 października 1947 r. Minister Żeglugi przeniósł go do Urzędu Pełnomocnika do Rozbudowy i Zagospodarowania Portu w Szczecinie na stanowisko dyrektora finansowego. Następnie do grudnia 1948 r. pełnił funkcję Pełnomocnika. W tym samym czasie (1948) pełnił też funkcję prezesa rady nadzorczej Spółdzielni Wydawniczej "Polskie Pismo i Książka" w Szczecinie[1].
W tym samym czasie był członkiem Komisji Aktywizacji Regionu Szczecińskiego przy Komitecie Ekonomicznym Rady Ministrów. Od 1 czerwca 1949 r. zajmował stanowisko dyrektora Centralnego Urzędu Planowania w Szczecinie a następnie po przemianowaniu tegoż urzędu na Komisję Planowania Gospodarczego został wybrany na zastępcę Przewodniczącego Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej i Przewodniczącego Wojewódzkiej Komisji Planowania Gospodarczego w Szczecinie. Tę funkcję pełnił do 20 czerwca 1959 r. Od 1 czerwca 1959 r. do 30 marca 1960 r. pracował jako Pełnomocnik Prezydium WRN do spraw zagospodarowania wybrzeża szczecińskiego. Od 1 czerwca 1960 r. przeszedł do pracy w Zakładzie Budowlano-Montażowym jako zastępca dyrektora do spraw ekonomicznych.
W związku z nasilająca się nagonką antysemicką wystąpił z prośbą o przejście na emeryturę, motywując to swoją chorobą.
Przez wiele lat zmagał się z białaczką. Zmarł 24 marca 1988 r. Jest pochowany wraz z żoną Jadwigą, która zmarła 26 kwietnia 1993 r. na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie.
Publikacje (wybór)
- Finansowanie inwestycyj. "Szczecin. Tygodnik Pomorza Zachodniego" 1948, nr 19, s. 2.
- Przyjaźń. "Szczecin. Tygodnik Pomorza Zachodniego" 1948, nr 40, s. 1.
- Z pamiętnika mojego przyjaciela. "Szczecin. Tygodnik Pomorza Zachodniego" 1948, nr 39, s. 2.
Przypisy
- ↑ Walne zebranie Spółdzielni Wydawniczej "P.P.K.". "Szczecin. Tygodnik Pomorza Zachodniego" 1948, nr 17-18, s. 3.
Ordery i odznaczenia
Otrzymał wiele odznaczeń, w tym Oficerski Order Odrodzenia Polski i Złotą Odznakę Gryfa Pomorskiego.
