Pałac (Witnica)

Ruiny pałacu w Witnicy
Nazwa niemiecka	Vietnitz
Lokalizacja	Witnica
Projektant	nieznany
Data budowy	1879 r.

Pałac w Witnicy (niem. Vietnitz, gmina Moryń)

Wieś

Pierwsza historyczna wzmianka o miejscowości pochodzi z 1247 roku i dotyczy nadania ziem klasztorowi cystersów przez księcia Barnima I. Od średniowiecza do początku XVIII wieku wieś należała do rodziny von Sacków. W XVII wieku von Sackowie zbudowali pałac, który w 1827 roku spłonął. W pierwszej połowie XIX wieku nowym właścicielem majątku był Theodor von Oelsen. W rękach tego rodu majątek pozostał do końca II wojny światowej.

Dwór

We wsi znajdują się zachowane ruiny pałacu o powierzchni 1 256,12 m², który powstał w 1840 roku, a został rozbudowany o skrzydła boczne w 1879 roku. Pałac powstał na fundamentach dawnego strawionego pożarem budynku. Był to budynek dwukondygnacyjny, nawiązujący stylem do eklektyzmu i łączący w sobie różne style (m.in. ryzality, gzymsy, bonie, toskańskie pilastry, półkoliście zamknięte drzwi i okna).

Po 1945 roku był siedzibą PGR-u. W latach 1955 i 1975 obiekt był remontowany. 29 marca 1990 roku spłonął i nigdy nie został odbudowany. Naprzeciw, po drugiej stronie ulicy, znajdują się zachowane w dobrym stanie zabudowania folwarczne z 1875 roku z ciekawymi architektonicznymi akcentami.

W sąsiedztwie znajduje się park dworski z XVIII wieku o powierzchni 22,5 ha, przeprojektowany w 1873 roku przez J. Larasa z Bydgoszczy. W parku znajduje się kilka stawów oraz dwa nagrobki rodowe von Oelsenów i bogaty starodrzew złożony m.in. z lipy długoogonkowej i szerokolistnej, dębu szypułkowego, buka, platana klonolistnego, cypryśnika błotnego, jodły jednobarwnej, daglezji zielonej i największego w Polsce skupiska wiązów holenderskich.

Obiekt dostępny.

Bibliografia

Karty ewidencyjne zabytków architektury i budownictwa - Archiwum Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Szczecinie

Autor opracowania: Maciej Burdzy