Tadeusz Strzelczyk
| Tadeusz Strzelczyk | |||
| urzędnik państwowy | |||
| |||
| Data urodzenia | 14 maja 1934 | ||
| Miejsce urodzenia | Warszawa | ||
| Data śmierci | 10 lipca 2020 | ||
| Miejsce śmierci | Szczecin | ||
| Miejsce spoczynku | Cmentarz Centralny w Szczecinie (kw. 33B-17-7) | ||
| Lokalizacja grobu | zobacz na mapie | ||
Tadeusz Strzelczyk (1934-2020) – pracownik Zachodniopomorskiego Urzędu Wojewódzkiego w Szczecinie, autor kroniki województwa szczecińskiego i UW, publicysta
Życiorys
Tadeusz Strzelczyk urodził się 14 maja 1934 roku w Warszawie na Saskiej Kępie. Jego ojciec był ogrodnikiem. Wkrótce po zakończeniu II wojny światowej, w związku z brakiem możliwości dalszego zatrudnienia w Warszawie, rodzina Strzelczyków wyjechała na Ziemie Odzyskane. Najpierw do Gryfina, a w 1946 roku do Szczecina.
Ukończył gimnazjum w Dąbiu, a w 1952 roku Liceum Statystyczne w Szczecinie. W tym samym roku z przymusowego nakazu rozpoczął pracę w Wydziale Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej ówczesnego Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Szczecinie. W latach 1961-2016 był zatrudniony na stanowisku starszego inspektora wojewódzkiego w Wydziale Organizacyjno-Prawnym (obecnie Biuro Organizacji i Kadr). W ciągu kilkudziesięciu lat zajmował się organizacją, zakresem działania i zasadami funkcjonowania Urzędu i administracji zespolonej (statut, regulamin Urzędu itp.). Pracując, ukończył studia administracyjne na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Swoje długoletnie zainteresowania wykorzystał przy pisaniu kronik. Początkowo prowadził kronikę Wydziału Organizacyjno-Prawnego. Po reformie administracyjnej kraju w 1975 roku rozpoczął pracę nad kronikami Urzędu Wojewódzkiego, w których uwiecznił najważniejsze wydarzenia województwa szczecińskiego oraz Urzędu. Do 1981 roku opracował kilka woluminów kronik. Podczas prac konserwacyjnych nad figurą marynarza, wieńczącą jedną z wież Urzędu, w głowie rzeźby umieścił akt z opisem okoliczności zdjęcia figury, jej remontu i ponownego wciągnięcia na wieżę. W 2016 roku opublikował książkę Organizacja administracji wojewódzkiej na obszarze Pomorza Zachodniego w latach 1945-2011.
Na emeryturę odszedł 31 sierpnia 2016 roku, będąc prawdopodobnie pracownikiem rządowej administracji wojewódzkiej w Polsce o najdłuższym, bo 64-letnim stażu pracy.
Prywatnie zajmował się kolekcjonowaniem albumów i publikacji na temat dawnego Szczecina. Był autorem unikatowej kroniki rodzinnej, liczącej ponad 30 tomów. Swoje felietony na temat historii i zabytków Szczecina publikował m.in. w szczecińskiej edycji „Gazety Wyborczej”. Blisko współpracował z Portalem Miłośników Dawnego Szczecina sedina.pl oraz z Internetową Encyklopedią Szczecina, w których zamieszczał liczne, wykonane na przestrzeni kilkudziesięciu lat, fotografie miasta. Był miłośnikiem muzyki.
Żonaty z Marią. Córka Elżbieta jest inżynierem o specjalności konstrukcje budowlane i inżynierskie.
Zmarł 10 lipca 2020 roku w Szczecinie po długiej i ciężkiej chorobie. Został pochowany 14 lipca na Cmentarzu Centralnym (kw. 33B-17-7).
Z archiwum Tadeusza Strzelczyka
Tadeusz Strzelczyk (1952)
Kroniki UW
W biurze (2011)
Publikacja Tadeusza Strzelczyka z 2016 roku
Pożegnanie przez wicewojewodę Marka Subocza (31 sierpnia 2016) - fot. Dariusz Gorajski - „Kurier Szczeciński”
Artykuły w prasie (wybór)
- 2001 – Tramwajem w lata 50. Manewry na końcowym (z cyklu: Powojenny Szczecin), „Gazeta Wyborcza Szczecin” z dn. 24-26 grudnia 2001
- 2001 – Zanim powstał Radisson. Był sobie Schmuckplatz (z cyklu: Powojenny Szczecin), „Gazeta Wyborcza Szczecin” z dn. 28 grudnia 2001
- 2002 – Co zostało z ul. Roosevelta? Niegdyś najdłuższa (z cyklu: Powojenny Szczecin), „Gazeta Wyborcza Szczecin” z dn. 4 stycznia 2002
- 2002 – Mosty. Plecami do kraju (z cyklu: Powojenny Szczecin), „Gazeta Wyborcza Szczecin” z dn. 11 stycznia 2002
- 2002 – Mosty 2. Najkrótszą drogą do kraju (z cyklu: Powojenny Szczecin), „Gazeta Wyborcza Szczecin” z dn. 18 stycznia 2002
- 2002 – Plac Solidarności. Tak przypadkiem (z cyklu: Powojenny Szczecin), „Gazeta Wyborcza Szczecin” z dn. 26-27 stycznia 2002
- 2002 – Na ulicy Roberta Ernesta Prutza - część I. Konstruktorzy i nauczyciel (z cyklu: Powojenny Szczecin), „Gazeta Wyborcza Szczecin” z dn. 1 lutego 2002
- 2002 – Gdzie jest ul. Borysza? Jest, ale jej nie ma (z cyklu: Przedwojenny Szczecin), „Gazeta Wyborcza Szczecin” z dn. 8 lutego 2002
- 2002 – Czwarty most, basen i staw (z cyklu: Powojenny Szczecin), „Gazeta Wyborcza Szczecin” z dn. 15 lutego 2002
- 2002 – Rozbiórka Teatru Miejskiego. Dwa wyroki śmierci (z cyklu: Powojenny Szczecin), „Gazeta Wyborcza Szczecin” z dn. 22 lutego 2002
- 2002 – Teatr Miejski (z cyklu: Powojenny Szczecin), „Gazeta Wyborcza Szczecin” z dn. 1 marca 2002
- 2002 – Teatr Miejski cz. 2. Lepiej rozebrać czy odbudować? (z cyklu: Powojenny Szczecin), „Gazeta Wyborcza Szczecin” z dn. 8 marca 2002
- 2002 – Teatr Miejski cz. 3. Jak zamierały odbudowa i optymizm, (z cyklu: Powojenny Szczecin), „Gazeta Wyborcza Szczecin” z dn. 22 marca 2002
- 2002 – Teatr Miejski cz. 4. Przytłaczająca monumentalność (z cyklu: Powojenny Szczecin), „Gazeta Wyborcza Szczecin” z dn. 29 marca 2002
- 2002 – A jednak mi żal... (z cyklu: Powojenny Szczecin), „Gazeta Wyborcza Szczecin” z dn. 13-14 kwietnia 2002
- 2002 – Ulica Jaromira. Pierwszy budynek (z cyklu: Powojenny Szczecin), „Gazeta Wyborcza Szczecin” z dn. 20-21 kwietnia 2002
- 2002 – Dom Koncertowy (z cyklu: Powojenny Szczecin), „Gazeta Wyborcza Szczecin” z dn. 27-28 kwietnia 2002
- 2002 – Dom Koncertowy cz. 2. Przymiarki do odbudowy (z cyklu: Powojenny Szczecin), „Gazeta Wyborcza Szczecin” z dn. 11-12 maja 2002
- 2002 – Dom Koncertowy cz. 3. Plany i fiasko (z cyklu: Powojenny Szczecin), „Gazeta Wyborcza Szczecin” z dn. 18-19 maja 2002
- 2002 – Dom Koncertowy. Na zawsze stracony (z cyklu: Powojenny Szczecin), „Gazeta Wyborcza Szczecin” z dn. 1-2 czerwca 2002
Odznaczenia
- 1954 – Odznaka Honorowa Gryfa Pomorskiego
- 1969 – Srebrny Krzyż Zasługi
- 1974 – Złoty Krzyż Zasługi
- 1984 – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- 2002 – kryształowy medal Urzędu Służby Cywilnej „Za pół wieku służby państwu i obywatelom”
- 2003 – Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Zobacz także
Bibliografia
- Andrzej Kraśnicki jr, Tutaj zawsze było dość roboty, „Gazeta Wyborcza Szczecin” z dn. 18 marca 2009
- Andrzej Kraśnicki jr, Wspomnienia najstarszego urzędnika Urzędu Wojewódzkiego, Portal Sedina
Inne źródła
