Zbigniew Kosiorowski
Zbigniew Kosiorowski | |||
dziennikarz, pisarz, żeglarz | |||
| |||
Data urodzenia | 24 lutego 1944 | ||
Miejsce urodzenia | Monasterzyska | ||
Narodowość | polska | ||
Zbigniew Kosiorowski (ur. 1944) – dziennikarz, pisarz i żeglarz
Życiorys
Zbigniew Kosiorowski, syn Tadeusza i Stanisławy, urodził 24 lutego 1944 r. w Monasterzyskach (woj. stanisławowskie, obecnie Ukraina). Ukończył filologię polską na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz ekonomię w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie. Do Szczecina przeprowadził się w 1964 roku[1].
Debiutował wierszem Oracz na łamach „Głosu Kultury” (dodatek „Głosu Szczecińskiego”) w 1968 roku. Jako reportażysta debiutował ponad dekadę później, w 1979 roku Admiralskim laniem, które ukazało się w zbiorze „Express Reporterów”[2]. W kolejnych latach ukazały się jego zbiory reportaży: 13 w skali Beauforta (1981) i Mój ocean prawdziwy (1985). Jest również autorem powieści dla młodzieży i słuchowisk radiowych, m.in. Kamień, Nóż w plecy, Pułapka.
Od 1970 roku. współpracował z redakcją literacką Polskiego Radia, a pracę dziennikarską rozpoczął w 1973 r. Rozgłośni Szczecińskiej Polskiego Radia. W radiu pracował na stanowiskach kierowniczych: kierownika redakcji publicystyki i informacji (1974-1978), literackiej (1978-1980), zastępcy redaktora naczelnego (1980-1983). Później był także prezesem zarządu i redaktorem naczelnym Polskiego Radia Szczecin S.A.
Założył czasopisma kulturalne: „Witraże”, „Węzły” (1971-1972), a także był redaktorem naczelnym i założycielem „Morza i Ziemi” (1978-1981) oraz „Między innymi” (1984-1986). Był współzałożycielem Wydawnictwa Glob, a w latach 1984-1990 także jego redaktorem naczelnym.
Brał udział w wielu regatach polskich i międzynarodowych. Pełnił funkcję członka zarządu PŻM. Jest założycielem i organizatorem Szczecińskiej Szkoły pod Żaglami.
Twórczość
Powieści
- 1985 – W pętli, Wydawnictwo Iskry, Warszawa
- 1986 – Gnilec, Wydawnictwo Glob, Szczecin
- 1991 – Szpieg, Wydawnictwo Glob, Szczecin
- 2013 – Desant, Zakład Usług Poligraficznych i Wydawniczych Plewnia Jacek, Plewnia Maria, Szczecin
- 2016 – Kamień podróżny Wydawnictwo FORMA. Szczecin
Powieści dla młodzieży
- 1986 – Ocean pierwszy, KAW, Szczecin
- 1987 – Skarby kapitana Flinta, KAW, Szczecin
- 1988 – Wyspa Wiecznego Żeglarza, KAW, Szczecin
- 1989 – Rozbitkowie, KAW, Szczecin
- 2001 – Archipelag marzeń, Wydawnictwo Foka, Szczecin
- 2003 – Archipelag trudnych nadziei, Wydawnictwo Foka, Szczecin (W książce wykorzystano teksty wcześniejszych powieści Wyspa wiecznego żeglarza i Rozbitkowie oraz słuchowisko radiowe)
Zbiory reportaży
- 1981 – 13 w skali Beauforta, KAW, Szczecin (wznowienie w 1983 r.)
- 1985 – Mój ocean prawdziwy, KAW, Szczecin
Inne
- 1999 – Radiofonia publiczna, Wydawnictwo Stowarzyszenie Radia Publicznego, Warszawa
- 2008 – Dysjunkcje misji, Książnica Pomorska, Szczecin
Nagrody i wyróżnienia
Zdobył liczne nagrody i wyróżnienia dziennikarskie, m.in. w ogólnopolskim konkursie na reportaż „Odry”. W 1981 otrzymał nagrodę wojewody szczecińskiego za upowszechnianie kultury (prowadzenie „Morza i Ziemi”). Został odznaczony medalem „Zasłużony dla polskiej marynistyki” (1985), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1989).
Przypisy