Jerzy Kuczyński

Jerzy Kuczyński
Wojewoda szczeciński
Data urodzenia	8 stycznia 1926
Miejsce urodzenia	Berezyna
Data śmierci	12 marca 2013
Miejsce śmierci	Szczecin
Miejsce spoczynku	Cmentarz Centralny w Szczecinie kw.3A, rz.5, nr gr.11
Lokalizacja grobu	zobacz na mapie
Tytuły i nagrody	inż. budownictwa wodnego
Narodowość	polska

Jerzy Kuczyński (1926-2013) – inż. budownictwa, urzędnik państwowy; wojewoda szczeciński (1973 – 1980); dyrektor budów w Polsce (m.in. Zakładów Chemicznych w Policach) i za granicą.

Życiorys

Urodził się 8 stycznia 1926 roku w Berezynie na Wileńszczyźnie) w rodzinie z tradycjami patriotycznymi (matka była członkiem POW). Do Wilna rodzina Kuczyńskich przeniosła się w 1932 roku i tam przetrwali II wojnę światową. W czasie wojny pracował w pralni i jako drwal. W sierpniu 1944 wstąpił do oddziału AK, który miał iść na pomoc Powstaniu Warszawskiemu. Aresztowania przez NKWD uniknął m.in. dzięki „przechowaniu się” w szpitalu zakaźnym (symulując tyfus). Ostatecznie udało mu się uniknąć zsyłki dzięki wstąpieniu do Wojska Polskiego (armii Berlinga). Służył w 19 Zapasowym Pułku Artylerii Ciężkiej oraz Pierwszym Pułku Artylerii Lekkiej. Został zdemobilizowany w 1947 i podjął pracę w Szczecinie – równolegle ukończył wieczorowy kurs szkoły średniej, a następnie Szkołę Inżynierską w 1952 roku. Jako inżynier budownictwa morskiego pracował na budowach prowadzonych przez Zjednoczenie Budownictwa Morskiego, w tym odbudowywał port w Szczecinie. Po siedemnastu latach poprowadził budowę portu morskiego na Cyprze (3 lata); kierował także budowami w Korei, Gwinei i Iraku.

W 1960 roku wstąpił do PZPR.

W latach 1966 – 1969 pracował przy budowie Zakładów Chemicznych w Policach, najpierw jako naczelny inżynier, następnie jako dyrektor Zespołu Generalnego Wykonawcy Budowy Zakładów Chemicznych POLICE (w 1967). Następnie został dyrektorem Szczecińskiego Zjednoczenia Budownictwa Ogólnego (1969 – 1973).

16 marca 1973 mianowany przewodniczącym Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Szczecinie – od 17 grudnia 1973 kieruje administracją województwa jako wojewoda szczeciński. Ze stanowiska został odwołany 24 kwietnia 1980 roku wskutek narastających konfliktów z aparatem [Komitet Wojewódzki PZPR|Komitetu Wojewódzkiego PZPR].

W czasie jego kadencji zintensyfikowano budowę Zakładów Chemicznych w Policach, zakończono budowę ujęcia wody pitnej z jeziora Miedwie i związanego z tym rurociągu do Szczecina, rozpoczęto budowę Trasy Zamkowej i wybudowano kilka osiedli mieszkaniowych.

1 sierpnia 1980 został mianowany konsulem PRL w Bratysławie, skąd został odwołany po dwóch latach ("kara” za wyjazd syna do Kanady). W okresie 1983 – 1988 pełnił funkcję pełnomocnika ministra d.s. budowy ZCh POLICE. W 1990 budował basen Wyższej Szkoły Morskiej w Szczecinie. Pracował także jako konsultant przy remoncie i rozbudowie Książnicy Pomorskiej.

Na emeryturze od 1990 roku. Zmarł 12 marca 2013 roku w Szczecinie.

Źródła

• T. Białecki (red.): Encyklopedia Szczecina, T1 (A-O), Wyd. US-Instytut Historii, Szczecin 1999, s.514, ISBN 83-87341-45-2
• M. Czech-Sobczak, W. Kuruś-Brzezinski: Jerzy Kuczyński -,,Haubicznik” później Wojewoda Szczeciński, w: Wszystkie Drogi Wiodły do Szczecina. Wyd. Książnica Pomorska, Szczecin 2001.
• Inż. Jerzy Kuczyński [nekrolog]. „Kurier Szczeciński” 2013, nr 52, s. 8.

Linki zewnętrzne

• Maria Czech-Sobczak: Jerzy Kuczyński /1/ [dostęp: 8.05.2011]
• Maria Czech-Sobczak: Jerzy Kuczyński /2/ [dostęp: 8.05.2011]

Poprzednik Stanisław Rychlik (Przewodniczący WRN)

Wojewoda szczeciński 1973 – 1980

Następca Henryk Kanicki

Autor opracowania: Wojciech Banaszak