Czesław Staszewski

	Czesław Staszewski
	reżyser, dyrektor teatrów
Data urodzenia	13 lutego 1920
Miejsce urodzenia	Kamieniec Podolski
Data śmierci	6 października 1998
Miejsce śmierci	Łódź

Czesław Staszewski (1920-1998) – reżyser teatralny, telewizyjny i radiowy, dyrektor Państwowych Teatrów Dramatycznych w Szczecinie

Życiorys

Czesław Staszewski urodził się 13 lutego 1920 roku w Kamieńcu Podolskim (obecnie Ukraina). Był synem Wacława i Janiny. Po uzyskaniu matury w 1937 roku podjął studia na Politechnice Warszawskiej, które zostały przerwane wybuchem wojny.

W 1945 roku został zaangażowany do Wytwórni Filmowej Wojska Polskiego. W 1946 roku rozpoczął studia na Wydziale Reżyserii w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Łodzi, które ukończył w 1949 roku. Podczas studiów zadebiutował jako asystent reżysera w Ślubach panieńskich Fredry, wystawionych przez Stanisława Daczyńskiego w Teatrze Wojska Polskiego w Łodzi (20 lipca 1947). Również w Łodzi zadebiutował jako reżyser sztuką Skąpy rycerz. Mozart i Salieri Puszkina (23 lipca 1949). W latach 1949-1953 reżyserował w Teatrach Dramatycznych we Wrocławiu. O 1953 ponownie działał w Łodzi. Początkowo w Teatrze im. S. Jaracza (1953-1958), a później w Teatrze Ziemi Łódzkiej, której był także dyrektorem (1958-1969). Do najciekawszych prac reżyserskich z okresu łódzkiego zaliczyć można: Operę żebraczą Gaya, Zbójców Schillera, Sprawiedliwych ludzi Brandysa, Głupiego Jakuba Rittnera, Poskromienie złośnicy Shakespeare'a, Niemców Kruczkowskiego, Szkołę żon Moliera. Był także wykładowcą szkoły teatralnej.

Po raz pierwszy ze Szczecinem zetknął się w 1951 roku, reżyserując w Państwowym Teatrze Polskim (scena Teatr Współczesny) sztukę Pieją koguty Juozasa Baltušisa. W latach 1969-1971 kierował Państwowymi Teatrami Dramatycznymi w Szczecinie. Od 1969 do 1974 roku był także reżyserem PTD (scena Teatr Polski). Współpracował również z lokalnym Ośrodkiem Telewizyjnym i Rozgłośnią Radiową. Doceniał role tych mediów, szczególnie telewizji. W latach 1971-1975 był reżyserem w Ośrodku Telewizyjnym w Szczecinie. Na potrzeby telewizji zaadaptował wiele przedstawień teatralnych.

W 1976 roku opuścił Szczecin. W Teatrze im. Wilama Horzycy w Toruniu wystawił W sieci Jana Augusta Kisielewski. Po powrocie do Łodzi związał się ze Studiem Opracowań Filmów (1977-1987). Był m.in. reżyserem dubbingu do kilku spektakli z głośnej serii Szekspira dzieła wszystkie, zrealizowanej przez angielską telewizję BBC i emitowaną w Telewizji Polskiej w ramach cyklu „Teatr Telewizji na Świecie”.

W 1985 roku przeszedł na emeryturę. Od 1987 roku był członkiem rzeczywistym ZASP.

Zmarł 6 października 1998 roku w Łodzi.

Twórczość reżyserska (Szczecin)

Teatr

Czesław Staszewski (lata 70.)

Tytuł	Autor	Teatr	Data premiery
Pieją koguty	Juozas Baltušis	Państwowy Teatr Polski (Teatr Współczesny)	3 listopada 1951
Maskarada	Jarosław Iwaszkiewicz	Państwowe Teatry Dramatyczne (Teatr Polski)	21 listopada 1969
Miłość i próżność	Ksawery Godebski	Państwowe Teatry Dramatyczne (Teatr Polski)	18 kwietnia 1970
Wszystko w ogrodzie	Edward Albee	Państwowe Teatry Dramatyczne (Teatr Polski)	4 lutego 1971
Pan Puntila i jego sługa Matti	Bertolt Brecht	Państwowe Teatry Dramatyczne (Teatr Polski)	16 kwietnia 1972
Wodewil warszawski	Zdzisław Gozdawa, Wacław Stępień	Państwowe Teatry Dramatyczne (Teatr Polski)	19 października 1974

Radio

Tytuł słuchowiska	Autor	Obsada	Data pierwszej emisji
Pojmowanie czasu	Jerzy Sawiuk	Mieczysław Antoni Gajda, Marian Nosek, Barbara Olszańska, Krystyna Rutkowska, Wacław Ulewicz, Ryszard Zieliński	2 czerwca 1974
Koniec, który stał się początkiem świata	Jerzy Sawiuk	Mieczysław Antoni Gajda, Marta Grey, Nina Grudnik, Urszula Nowacka, Zbigniew Szczepański	30 grudnia 1974

Telewizja

Tytuł	Autor	Realizacja telewizyjna	O programie	Data premiery
Tylko 68 dni	Ryszard Liskowacki	Ryszard Zawidowski	Teatr Telewizji - Teatr Niedzielny	17 maja 1970
Nigdy nie będę wiedział	Joseph Conrad (adaptacja Władysław Wojciechowski)	Ryszard Zawidowski	Teatr Telewizji - Teatr Piątkowy; telewizyjna adaptacja opowiadania Opowieść J. Conrada	10 marca 1972
Pisane w Ravensbrück	Władysław Wojciechowski	Ryszard Zawidowski	Teatr Telewizji	13 września 1972
Pułapka z mahoniu	Wiesław Andrzejewski (scenariusz Czesław Staszewski)	Ryszard Zawidowski	Teatr Telewizji	26 stycznia 1973
Venus z Solare	Vercors (właśc. Jean Bruller)	Ryszard Zawidowski	Teatr Telewizji	13 maja 1973
W myślach mych jesteś	Anna Czornij, Józef Bursewicz	Janusz Rudnicki	widowisko poetyckie	19 sierpnia 1973
Pierwsze trudne dni	Władysław Wojciechowski	Andrzej Kobyliński	Teatr Telewizji - program składany, zrealizowany w oparciu o teksty poetów polskich	2 września 1973
Listy z morza	Andrzej Perepeczko	Ryszard Zawidowski	Teatr Telewizji	14 grudnia 1973
Ze stacji snów do stacji uśmiech	Leszkek Bakuła, Piotr Bednarski, Marta Aluchna-Emelianow, Teresa Ferenc, Zygmunt Flis, Zbigniew Jankowski, Czesław Kuriata, Stanisław Misakowski	Janusz Rudnicki	widowisko oparte na tekstach poetów koszalińskich	18 września 1974
Medalion	Władysław Wojciechowski	Ryszard Zawidowski	Teatr Telewizji	2 maja 1975